ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο αναθεωρημένων προβλέψεων.
Η προσφορά και ζήτηση είναι δυο διαφορετικές δυνάμεις, με την διαφορά, ότι ίσως για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, η πρόσφορα υπερισχύει της ζήτησης, έχοντας τον άσσο στο μανίκι.
Ήρθε η ώρα αγαπητέ μου φίλε/η, όπως κάνουν και οι πολίτες ξένων κρατών, να μάθεις και εσύ ορισμένα πράγματα, που αφορούν την χώρα που ζεις(Ελλαδα), τουλάχιστον όσο αφορά το Ισοζύγιο πληρωμών, το οποίο ύστερα από μια περίοδο βαθιάς ύφεσης, παίζει σημαντικό ρολό στην αγορά εργασίας.
Αν είσαι άνθρωπος με ανοιχτή σκέψη, αυτό το κείμενο θα σε βοηθήσει, και σίγουρα θα σπαταλήσεις λίγο από τον χρόνο σου, ώστε να δεις τι μπορεί να κουμπώσει από όλα αυτά που θα διαβάσεις, στην προσωπική σου ανάπτυξη/καριέρα.
Αν δεν είσαι, και είσαι άνθρωπος του σήμερα η του χθες, σίγουρα δεν θα ασχοληθείς καν. Οπότε την κατηγορία σου, σε αφήνω να την επιλέξεις εσύ ο ίδιος/α.
1) Balance.
Στα οικονομικά μαθηματικά, μαθαίνουμε τον ορισμό Balance,το οποίο προσδιορίζει την ισορροπία τιμής/προϊόντος, που με την σειρά του είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος να μελετήσεις τα ποσοστά στα κέρδη/ζημιές της επιχείρησης.
Η τιμή προσδιορίζεται σύμφωνα ,με τους μισθούς και τα κέρδη των επιχειρήσεων, σε αναλόγια προϊόντων/υπηρεσιών του αντίστοιχου Target Group.
Το σημείο ισορροπίας είναι μια κατάσταση στην οποία η προσφορά ενός αγαθού είναι ακριβώς ίση με τη ζήτηση του. Αν δεν είναι, τότε υπάρχει πρόβλημα, και θα εξηγήσω παρακάτω πως αυτό προκύπτει.
Θα ξεκινήσω να με το προϊόν Χ, στο οποίο θα δώσουμε μια τιμή 10€.
Όπως φαίνεται, όταν η τιμή είναι 10€, η ζητούμενη ποσότητα είναι 20, και η προσφερόμενη 52 τεμάχια, Υπάρχει επομένως πλεόνασμα 32 τεμαχίων..
Το πλεόνασμα αυτό έχει επίδραση πτωτική, και ο λόγος είναι ότι υπάρχει απόθεμα 32 τεμαχίων, χωρίς στην ουσία να μπορεί να πουληθεί. Τόσο άπλα!
Η σωστή αναλόγια, είναι 1 προς 1, και θα δούμε ακριβώς από κάτω το αυτό προκύπτει.
Αν στα 10€, έχουμε κέρδος τα 3€, τότε αυτό σημαίνει πως η προσδοκία κέρδους επί του συνόλου των τεμαχίων, έχει στόχο το 30% επί του τελικού συνόλου.
Οπότε αν πουλήσουμε τα 52 τεμάχια,
Α) 520€ ποσό + κέρδος
Β) 156€ κέρδος
Γ) 364€ μένουν για την αγορά ιδίων προϊόντων σε περίπτωση ζήτησης, πληρωμή φόρων που αναλογούν κτλ.
100% αγοράσαμε – 100% πουλήσαμε = f : Α → Β
2) ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ.
Η βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας αποτελεί μία από τις αναγκαίες συνθήκες για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση.
Η αντίληψη που χαρακτηρίζει το πρόγραμμα προσαρμογής, το οποίο εφαρμόζεται τα τελευταία 4 περίπου χρόνια στην Ελλάδα, είναι πως η επιθυμητή αύξηση των καθαρών εξαγωγών θα επιτευχθεί κατά κύριο λόγο μέσα από τη μείωση του κόστους εργασίας. Υποστηρίζεται ότι η συγκεκριμένη μείωση θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών και άρα και την εξαγωγική επίδοση της Ελλάδας.
Ωστόσο, τα εμπειρικά δεδομένα που παρουσιάστηκαν δεν συνηγορούν υπέρ αυτής της άποψης.
Αντίθετα, με βάση τις διαχρονικές τάσεις της ελληνικής οικονομίας και τη διεθνή εμπειρία αναδεικνύεται ότι ουσιαστική και μακροπρόθεσμη βελτίωση στο εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας μπορεί να υπάρξει μόνο μέσω ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την προ-
ώθηση επενδύσεων, την αντιμετώπιση της τεχνολογικής υστέρησης και την ενίσχυση των κλάδων της οικονομίας που εμφανίζουν μια δυναμική στις παγκόσμιες
αγορές.
3) ΑΝΕΡΓΙΑ.
Στο 27,8% διαμορφώθηκε το ποσοστό της ανεργίας στη χώρα το α΄ τρίμηνο εφέτος (έναντι 27,6% το α΄ τρίμηνο 2013 και 27,8% το δ΄ τρίμηνο πέρυσι), με τον αριθμό των ανέργων να ανέρχεται σε 1.342.299 άτομα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το α΄ τρίμηνο εφέτος, ο αριθμός των ανέργων (1.342.299 άτομα) αυξήθηκε κατά 0,4% σε σχέση µε το προηγούμενο τρίμηνο και κατά 0,5% σε σχέση µε το α΄ τρίμηνο 2013. Ο αριθμός των απασχολούμενων ανήλθε σε 3.483.716 άτομα και η απασχόληση αυξήθηκε κατά 0,1% σε σχέση µε το προηγούμενο τρίμηνο και μειώθηκε κατά 0,6% σε σχέση µε το α΄ τρίμηνο πέρυσι.
Σε επίπεδο απασχόλησης, το α΄ τρίμηνο εφέτος βρήκαν απασχόληση 157.297 άτομα, τα οποία ήταν άνεργα πριν από ένα έτος.
Παράλληλα, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, 35.808 άτομα μετακινήθηκαν από τον οικονομικά µη ενεργό πληθυσμό σε θέσεις απασχόλησης. Αντίθετα, 145.255 άτομα, τα οποία ένα χρόνο πριν ήταν απασχολούμενα, σήμερα είναι άνεργα και άλλα 71.955 άτομα που ήταν απασχολούμενα, είναι πλέον οικονομικά µη ενεργά. Επιπλέον, 118.102 άτομα, που πριν ένα έτος ανήκαν στον οικονομικά µη ενεργό πληθυσμό, εισήλθαν στην αγορά εργασίας αναζητώντας απασχόληση, αλλά είναι άνεργα.
Ανά τομέα της οικονομίας, ο αριθμός των απασχολούμενων αυξήθηκε 0,9% στον πρωτογενή τομέα, ενώ μειώθηκε 5,6% στον δευτερογενή και 0,3% στον τριτογενή τομέα.
Το ποσοστό της μερικής απασχόλησης ανέρχεται στο 9,2% του συνόλου των απασχολουμένων.
Από το υποσύνολο αυτό των εργαζομένων, το 62,7% έκανε αυτή την επιλογή διότι δεν μπόρεσε να βρει πλήρη απασχόληση, το 7% για άλλους προσωπικούς ή οικογενειακούς λόγους, το 4,4 διότι εκπαιδεύεται, το 3,2% διότι φροντίζει μικρά παιδιά ή εξαρτώμενους ενήλικες και το 22,8% για διάφορους άλλους λόγους.
4) Θέλεις δουλεία; Μην κοιτάς την θέση και τους ορίζοντες.
Μεταξύ των άλλων σου επαγγελμάτων, πιστοποιήσεις, και διάφορα σύνολα ικανότητας που επιτεύχθηκαν κατά τα πολλά συναρπαστικά χρόνια της ζωής σου, τα χρησιμοποίησες για να είσαι ο διευθυντής προσλήψεων σε μια εταιρεία με τουλάχιστον 12 τμήματα.
Έψαξες σε κάτι που ήσουν πριν, δεν ήταν όμως ιδιαίτερα να ανατεθεί αυτό το έργο, αλλά το απόλαυσες πολύ καλά. Όλη αυτή η διάρκεια, σου έδωσε μια καλή εμπειρία, στο τι σημαίνει κρίση, ειδικά στην αγορά εργασίας.
Θα σας μιλήσω από την μεριά του επιχειρησιακού σύμβουλου, που έχει αναλάβει την προώθηση της εταιρίας, και από την κύρια πλευρά, ως υπάλληλου.
Προσωπικά δεν σκέφτομαι το αν επιτεύχθηκε ακόμη και το υψηλότερο ups, που γνωρίζει από πού προέρχονταν οι νέοι η παλαιοί εργαζόμενοι.
Θα κοιτάξω τα emails μου ούτως ή άλλως, και θα δω το προφίλ τους.
κάποτε σε μια δουλειά, ζήτησα ο ίδιος να δω την ποιότητα από τους υποψηφίους.
δηλαδή, τι άνθρωποι μου άρεσαν, αλλά και το είδος των ανθρώπων που ξέχασα να γράψω τα ονόματά τους και μπήκαν στην κοινότητα του ψυγείου για τουλάχιστον μια-δυο εβδομάδες. Όσα πτυχία και να είχαν, υπήρχαν σημαντικότερες ελλείψεις.
Θα μου άρεσε ζητώντας από τις ερωτήσεις της συνέντευξης, το είδος που θα σε κάνει να πας στο σπίτι, και να αμφισβητήσεις τη ζωή σου.
Θα ήθελα να δαπανεί ο κόσμος συνήθως ένα μεγάλο μέρος του το πρωί πίνοντας τον δυνατό καφέ του, και με την τόνωση που του δίνει, να τον βάλει σε βαθιά ερωτήματα για το ερώτημα της ευθυγράμμισης της ψυχής του.
όλο αυτό το διάστημα ήμουν χαχανητά κακίας με τον εαυτό μου, σε σύγχυση της στενής σχέσης με τους συναδέλφους μου.
Προσπαθούσα να βρω ένα κόσμημα μέσα απο ένα ανάχωμα βρώμας… να περάσει από τις εκατοντάδες των περιλήψεων για να φέρει το καλύτερο Διαμάντη, που έπρεπε να προσφέρει η κενή μπλε καρέκλα(θέση υποψήφιου) μπροστά μου.
Σε μια συνέντευξη, μια κοπέλα έβγαλε το σκουλαρίκι από την μύτη, όταν την ρώτησαν αν ήταν σε θέση να το αφαιρέσει. Βέβαια δεν εννοούσαν εκείνη την χρονική στιγμή, αλλά η κοπέλα το έβγαλε, μεταφέροντας μια αρνητική στάση. Αμέσως είπε, πως έχει άλλη μια συνέντευξη, και πως αν ήταν δυνατών να ολοκληρωθεί η διαδικασία πιο γρήγορα διότι είχε αργήσει.. δεν κατάλαβε όμως, πως ήταν ήδη αργά και για την συγκεκριμένη θέση που την είχαν καλέσει. πρόκειται για το μοιραίο λάθος, που οι υποψήφιοι κάνουν, πριν ακόμα πάρουν εκείνη την μπλε καρέκλα που αναφέρθηκα προηγουμένως.
Αν μελετήσουμε καλά την αρχή, θα δούμε ότι η προσφορά, υπερισχύει της ζήτησης.
Ειδικά αν είσαι άνθρωπος που κατανοεί τους συμβολισμούς, θα κατάλαβες σίγουρα πολλά περισσότερα.
η προσφορά συμβολίζει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες, και η ζήτηση το κοινό που απευθύνεται. Κοινός τον στόχο που έχουν όλα μαζί.
Την αναφορά για τα ποσοστά ανεργίας δεν την έγραψα τυχαία, αλλά δεν έχει και κακό σκοπό η μεταφορά της.
Είναι πολύ σημαντικό, ώστε να μας βοηθήσει όλους να καταλάβουμε αρχικά που βρισκόμαστε, και στην συνέχεια που οδηγούμε το πλοίο.
Η ζήτηση για τα προϊόντα, είναι αρκετά μικρότερη σε μεγέθη, από την προσφορά των επιχειρήσεων.
Το αποτέλεσμα είναι η μείωση τζίρου, συνεπώς και η μείωση υπάλληλων για το έργο.
Αν μπορέσουμε και κάνουμε την πράξη, επί του συνολικού αποτελέσματος, θα δούμε ότι οι θέσεις εργασίας που γνωρίζαμε πριν, ίσως να έχουν τοποθετηθεί στο ψυγείο, μέχρι την ανάκαμψη της χώρας.
Πλέον η κάθε επιχείρηση, χρησιμοποιεί διαφορετικά τους υπάλληλους της, διότι είναι διαφορετικές και οι ανάγκες. Κάποτε ένας πωλητής, σε αρκετές εταιρίες προωθούσε μόνο το προϊόν, πλέον πρέπει να το μεταφέρει έκτος της πώλησης.
Αυτό συμβαίνει διότι υπάρχει συρρίκνωση των οικονομικών στοιχείων, και όταν οι δομή λειτουργίας παραμένει ίδια, τότε προστίθενται αρμοδιότητες στο πρόσωπο που απομένει.
Πριν αρκετά χρόνια στις επιχειρήσεις, παρατηρούσαμε 3 ειδή υπαλλήλων,
Α) τους καλούς
Β) τους μέτριους
Γ) των περιορισμένων δυνατοτήτων
Δυστυχώς πλέον οι ανάγκες, βγάζουν από την αγορά εργασίας τους Β & Γ, και αναζητούν μόνο την κατηγορία Α.
Όταν ψάχνουμε για δουλειά, είναι πλέον τα αποτελέσματα των εποχών έτσι, που πρέπει να κοιτάξουμε άλλους παράγοντες, έκτος αυτών που ξέραμε μέχρι χτες.
Όποτε είναι λάθος τακτική να κοιτάμε ποια δουλειά θέλουμε να κάνουμε, σε μια εποχή οπού η θέση, είναι χρυσάφι.
Πρέπει να δούμε νέες ευκαιρίες, και να κάνουμε καινούργια βήματα σε τομείς που μέχρι χθες μας ήταν άγνωστοι.
ίσως μετά από αρκετό διάστημα, μας δοθεί η ευκαιρία για μια συνέντευξη, και πρέπει να δώσουμε τον λόγο που πρέπει να επιλέξουν εμάς, από κάποιον άλλον.
Πρέπει να πείσουμε ότι είμαστε το κόσμημα, μέσα από το ανάχωμα βρώμας (η λέξη είναι συμβολισμός) που ανάφερα παραπάνω.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας,
Με εκτίμηση,
Ιωάννης Σκουρολιάκος.
Πήγες πληροφοριών:
www.euretirio.com
www.newsbomb.gr
http://el.wikipedia.org
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΣΕΕ
Παρατηρητήριο Οικονομικών και Κοινωνικών Εξελίξεων
Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014
Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014
Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014
Αρχαιοι μυθοι και.. απιστευτες ιστοριες για την Σεληνη
Μια πολύ παλιά Σουδανική παράδοση της φυλής Σιλλούκ αναφέρει: «Τον παλιό καιρό οι άνθρωποι ανέβαιναν στο φεγγάρι από κάποιο ανηφορικό δρόμο αλλά μετά κουράστηκαν και δεν μπορούσαν ν' ανέβουν».
Τα Ινδικά χειρόγραφα αναφέρουν ότι «οι Έλληνες θεοί πολέμησαν εναντίον των κατοίκων της σελήνης και των συμμάχων της.»
Οι Έλληνες φιλόσοφοι γνώριζαν πάρα πολλά για την σελήνη. Ο Σωκράτης την χαρακτηρίζει: «Μεγάλη κούφια σφαίρα που στο εσωτερικό της υπάρχουν θάλασσες και στεριές και κατοικούν άνθρωποι σαν εμάς». Αυτά αναφέρει ο Ξενοφάνης για τον δάσκαλο του. Αυτά που έλεγε ο Σωκράτης τα υποστηρίζουν και σύγχρονοι αστρονόμοι.
Ο Έλληνας θεός Ορφέας, γιος του Απόλλωνα, ο πιο τακτικός ταξιδιώτης της Σελήνης και του Σείριου, και μας λέει: «Η Σελήνη έχει βουνά πολιτείες και σπίτια, η επιφάνεια της είναι έδαφος όπως της γης και κατοικείται από θεϊκούς κατοίκους.» Τις πληροφορίες αυτές μας τις δίνουν Πλούταρχος και Διογένης ο Λαέρτιος.
Ο Ορφέας γνώριζε το σεληνιακό ημερολόγιο των 12 μηνών και τις φάσεις της σελήνης. Μιλά για την περιστροφή της γης γύρω από τον ήλιο, τις εύκρατες, τροπικές και πολικές ζώνες της γης, τις εκλείψεις της σελήνης, τα ηλιοστάσια, τις ισημερίες, τις κινήσεις των πλανητών και την παγκόσμια έλξη και επιμένει στο θέμα των κατοίκων της σελήνης, ότι είναι αυτοί που περιπλανήθηκαν από πλανήτη σε πλανήτη.
Οι Τελχίνες της Ρόδου και οι Κάβειροι της Σαμοθράκης εξαφανίστηκαν μετά τον μεγάλο κατακλυσμό. Η τεχνολογική τους εξέλιξη ήταν τέτοια που τους επέτρεπε να εγκαταλείψουν την γη και να σωθούν στην Σελήνη ή τον Άρη. Η άποψη μου είναι ότι επέστρεψαν στις βάσεις τους στην Σελήνη και τον Άρη αντίστοιχα, βάσεις που χρησιμοποιήθηκαν από τους θεούς κατά τον εποικισμό της γης.
Ο Νονός αναφέρει ότι ο Φαέθων έκανε 30 περιστροφές γύρω από το φεγγάρι, ταξίδεψε στην Αφροδίτη και επισκεπτόταν τον Β. και Ν. Πόλο.
Ο Διόνυσος και ο Ηρακλής πήγαν στην Σελήνη και ο Ίδμων όπως αναφέρει ο Νονός ταξίδεψε στην Σελήνη με το άρμα του που έμοιαζε με απαστράπτοντα κομήτη και δίνει ακριβέστατες πληροφορίες για την
αθέατη πλευρά της σελήνης κάτι, που πριν λίγα χρόνια έκανε ο σύγχρονος άνθρωπος.
Ο Ελληνικής καταγωγής Λουκιανός από την Σαμοσάτα της Συρίας έζησε το 120 μ.χ. Στο βιβλίο του «Αληθινή Ιστορία» αν και το χαρακτηρίζει παραμύθι, εν τούτοις δίνει πληροφορίες επιστημονικά απόλυτα ακριβείς, οι οποίες επαληθεύτηκαν στην εποχή μας. Τις πληροφορίες αυτές εάν δεν υπήρχαν ανάλογες εμπειρίες, ήταν αδύνατον να τις φαντασθεί άνθρωπος.
«Πήγαινε με ένα καράβι που το πήρε ο αέρας για εφτά μερόνυχτα και την όγδοη ημέρα έφτασε στο φεγγάρι. (Τόσο κάνουν τα σύγχρονα διαστημόπλοια του ανθρώπου για το φεγγάρι). Μπήκε μέσα σ' ένα πηγάδι που από πάνω είχε καθρέφτες και έβλεπε όλη τη γη. (Πρόκειται για υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο που ο άνθρωπος ακόμη δεν το έχει φτιάξει γιατί με αυτό έβλεπε και τους ανθρώπους στην γη). Βασιλιάς της Σελήνης ήταν ο Ενδυμίωνας που τον πήραν από την γη και τον πήγαν στο φεγγάρι και τον έκαναν βασιλιά.»
Περιγράφει τρικινητήρια αεροπλάνα (τρικέφαλοι αλογογύπες που πετούσαν) περιγράφει σύγχρονες διόπτρες (έβαζαν και έβγαζαν τα μάτια τους που μπορούσε να τα φορά ο καθένας και έβλεπαν πολύ μακρυά) περιγράφει πολεμιστές με διαστημική στολή που είχε δύο κέρατα "κεραίες". Ο στρατός αυτός ήταν του Φαέθοντα και επειδή ήταν άνθρωποι σαν εμάς και η θερμοκρασία της σελήνης μεγάλη γι αυτό φορούσαν τις διαστημικές στολές.
Περιγράφει ταξίδια στ' άστρα του ζωδιακού καθώς και προσθαλάσσωση ίδια με αυτή των συγχρόνων κοσμοναυτών και μάλιστα στην περιοχή των Βερμούδων. Επισκέφθηκε τα νησιά των Μακάρων (Σείριος) και δεν ήθελε να φύγει αφού σε λίγα χρόνια θα γύρναγε πίσω.
Τέλος περιγράφει πόλεμο μεταξύ των κατοίκων της Σελήνης και του Σειρίου όπου έγιναν αερομαχίες και χρησιμοποιήθηκαν τρομερά όπλα και νίκησαν οι Σείριοι. Όπως φαίνεται ο Λουκιανός διάβασε κάποιο χειρόγραφο που έγραφε για όλα αυτά και επειδή του φαινόταν εξωφρενικά τα αποκάλεσε παραμύθι τα έγραψε και τα ονόμασε αληθινή ιστορία.
Η δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, η Άρτεμη, χρημάτισε βασίλισσα της σελήνης. Ο Πυθαγόρας, γιος του Απόλλωνα κατά μία παράδοση, επέμενε ότι η Σελήνη κατοικείται από όντα θεϊκά όμοια με τους ανθρώπους της γης. Ο Πυθαγόρας αφηγείται επίσης ότι έκανε στροφές γύρω από την σελήνη με τα αστρόπλοια των θεών που κατοικούσαν στο φεγγάρι και με τα όντα αυτά είχε δημιουργήσει φιλία, ενώ αναφέρει ότι η σεληνιακή ημέρα είναι 15 φορές μεγαλύτερη από της γης όπως και είναι.
Ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι όπως άκουσε από μαρτυρίες πολλές φορές, ο Πυθαγόρας μπορούσε την ίδια στιγμή να βρίσκεται σε δύο διαφορετικό μέρη - ιδιότητα που έχει μόνο το ηλεκτρόνιο του ατόμου - και έκανε ταξίδια στον Άδη ακολουθώντας την διαδρομή του Προμηθέα. Ο Πυθαγόρας μπορούσε να αιωρείται και να γίνεται αόρατος ή να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο μέρη. Τον δίδαξε ο Απόλλωνας όπως τον Αριστέα και τον ιερέα του 'Αβαρι.
Οι θεϊκοί κάτοικοι της σελήνης είναι πιο ψηλοί από τους κατοίκους της γης, ξανθοί και πολύ όμορφοι. Όλες οι γνώσεις του Πυθαγόρα, Μαθηματικά, Μουσική, Γεωμετρία, Φυσική είναι δοτές γνώσεις που πήρε από τους ουράνιους με τους οποίους είχε συνεχή επαφή. Το 1950 σε ναό των Μαγιάς στο Μεξικό βρέθηκε χάρτης της αθέατης πλευράς της σελήνης, ο οποίος αποδείχτηκε απόλυτα ακριβής συγκρινόμενος με τους πρόσφατους που έφεραν τα διαστημόπλοια. Η πρώτη χαρτογράφηση της αθέατης πλευράς της σελήνης από τον άνθρωπο έγινε την 7.10.1959, επομένως ο παλαιός χάρτης βρέθηκε στην γη ή από επίσκεψη γήινων στο φεγγάρι ή από επίσκεψη εξωγήινων στην γη.
Η σελήνη σύμφωνα πάντα με τα Σανσκριτικά κείμενα και την Ινδουιστική θρησκεία, σε κάποια απώτατη εποχή δεν υπήρχε σαν δορυφόρος της γης. Αργότερα η γη είχε τρεις δορυφόρους. Την εποχή που η γη δεν είχε δορυφόρους, οι άνθρωποι είχαν ανάστημα ύψους 1.20-1.50 μέτρων. Όταν είχε τρεις δορυφόρους τότε οι άνθρωποι είχαν ανάστημα 2.50-12.00 μέτρα και τέλος με ένα δορυφόρο έχουν το ύψος του σημερινού ανθρώπου 1.60-2.00 μέτρα, λόγω βαρύτητας (g=9.81m/sec2).
ΠΗΓΗ 1: http://teleiosagnostos.blogspot.gr/2012/09/blog-post_1635.html
ΠΗΓΗ 2: http://www.apocalypsejohn.com/2011/07/blog-post_7521.html
Τα Ινδικά χειρόγραφα αναφέρουν ότι «οι Έλληνες θεοί πολέμησαν εναντίον των κατοίκων της σελήνης και των συμμάχων της.»
Οι Έλληνες φιλόσοφοι γνώριζαν πάρα πολλά για την σελήνη. Ο Σωκράτης την χαρακτηρίζει: «Μεγάλη κούφια σφαίρα που στο εσωτερικό της υπάρχουν θάλασσες και στεριές και κατοικούν άνθρωποι σαν εμάς». Αυτά αναφέρει ο Ξενοφάνης για τον δάσκαλο του. Αυτά που έλεγε ο Σωκράτης τα υποστηρίζουν και σύγχρονοι αστρονόμοι.
Ο Έλληνας θεός Ορφέας, γιος του Απόλλωνα, ο πιο τακτικός ταξιδιώτης της Σελήνης και του Σείριου, και μας λέει: «Η Σελήνη έχει βουνά πολιτείες και σπίτια, η επιφάνεια της είναι έδαφος όπως της γης και κατοικείται από θεϊκούς κατοίκους.» Τις πληροφορίες αυτές μας τις δίνουν Πλούταρχος και Διογένης ο Λαέρτιος.
Ο Ορφέας γνώριζε το σεληνιακό ημερολόγιο των 12 μηνών και τις φάσεις της σελήνης. Μιλά για την περιστροφή της γης γύρω από τον ήλιο, τις εύκρατες, τροπικές και πολικές ζώνες της γης, τις εκλείψεις της σελήνης, τα ηλιοστάσια, τις ισημερίες, τις κινήσεις των πλανητών και την παγκόσμια έλξη και επιμένει στο θέμα των κατοίκων της σελήνης, ότι είναι αυτοί που περιπλανήθηκαν από πλανήτη σε πλανήτη.
Οι Τελχίνες της Ρόδου και οι Κάβειροι της Σαμοθράκης εξαφανίστηκαν μετά τον μεγάλο κατακλυσμό. Η τεχνολογική τους εξέλιξη ήταν τέτοια που τους επέτρεπε να εγκαταλείψουν την γη και να σωθούν στην Σελήνη ή τον Άρη. Η άποψη μου είναι ότι επέστρεψαν στις βάσεις τους στην Σελήνη και τον Άρη αντίστοιχα, βάσεις που χρησιμοποιήθηκαν από τους θεούς κατά τον εποικισμό της γης.
Ο Νονός αναφέρει ότι ο Φαέθων έκανε 30 περιστροφές γύρω από το φεγγάρι, ταξίδεψε στην Αφροδίτη και επισκεπτόταν τον Β. και Ν. Πόλο.
Ο Διόνυσος και ο Ηρακλής πήγαν στην Σελήνη και ο Ίδμων όπως αναφέρει ο Νονός ταξίδεψε στην Σελήνη με το άρμα του που έμοιαζε με απαστράπτοντα κομήτη και δίνει ακριβέστατες πληροφορίες για την
αθέατη πλευρά της σελήνης κάτι, που πριν λίγα χρόνια έκανε ο σύγχρονος άνθρωπος.
Ο Ελληνικής καταγωγής Λουκιανός από την Σαμοσάτα της Συρίας έζησε το 120 μ.χ. Στο βιβλίο του «Αληθινή Ιστορία» αν και το χαρακτηρίζει παραμύθι, εν τούτοις δίνει πληροφορίες επιστημονικά απόλυτα ακριβείς, οι οποίες επαληθεύτηκαν στην εποχή μας. Τις πληροφορίες αυτές εάν δεν υπήρχαν ανάλογες εμπειρίες, ήταν αδύνατον να τις φαντασθεί άνθρωπος.
«Πήγαινε με ένα καράβι που το πήρε ο αέρας για εφτά μερόνυχτα και την όγδοη ημέρα έφτασε στο φεγγάρι. (Τόσο κάνουν τα σύγχρονα διαστημόπλοια του ανθρώπου για το φεγγάρι). Μπήκε μέσα σ' ένα πηγάδι που από πάνω είχε καθρέφτες και έβλεπε όλη τη γη. (Πρόκειται για υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο που ο άνθρωπος ακόμη δεν το έχει φτιάξει γιατί με αυτό έβλεπε και τους ανθρώπους στην γη). Βασιλιάς της Σελήνης ήταν ο Ενδυμίωνας που τον πήραν από την γη και τον πήγαν στο φεγγάρι και τον έκαναν βασιλιά.»
Περιγράφει τρικινητήρια αεροπλάνα (τρικέφαλοι αλογογύπες που πετούσαν) περιγράφει σύγχρονες διόπτρες (έβαζαν και έβγαζαν τα μάτια τους που μπορούσε να τα φορά ο καθένας και έβλεπαν πολύ μακρυά) περιγράφει πολεμιστές με διαστημική στολή που είχε δύο κέρατα "κεραίες". Ο στρατός αυτός ήταν του Φαέθοντα και επειδή ήταν άνθρωποι σαν εμάς και η θερμοκρασία της σελήνης μεγάλη γι αυτό φορούσαν τις διαστημικές στολές.
Περιγράφει ταξίδια στ' άστρα του ζωδιακού καθώς και προσθαλάσσωση ίδια με αυτή των συγχρόνων κοσμοναυτών και μάλιστα στην περιοχή των Βερμούδων. Επισκέφθηκε τα νησιά των Μακάρων (Σείριος) και δεν ήθελε να φύγει αφού σε λίγα χρόνια θα γύρναγε πίσω.
Τέλος περιγράφει πόλεμο μεταξύ των κατοίκων της Σελήνης και του Σειρίου όπου έγιναν αερομαχίες και χρησιμοποιήθηκαν τρομερά όπλα και νίκησαν οι Σείριοι. Όπως φαίνεται ο Λουκιανός διάβασε κάποιο χειρόγραφο που έγραφε για όλα αυτά και επειδή του φαινόταν εξωφρενικά τα αποκάλεσε παραμύθι τα έγραψε και τα ονόμασε αληθινή ιστορία.
Η δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, η Άρτεμη, χρημάτισε βασίλισσα της σελήνης. Ο Πυθαγόρας, γιος του Απόλλωνα κατά μία παράδοση, επέμενε ότι η Σελήνη κατοικείται από όντα θεϊκά όμοια με τους ανθρώπους της γης. Ο Πυθαγόρας αφηγείται επίσης ότι έκανε στροφές γύρω από την σελήνη με τα αστρόπλοια των θεών που κατοικούσαν στο φεγγάρι και με τα όντα αυτά είχε δημιουργήσει φιλία, ενώ αναφέρει ότι η σεληνιακή ημέρα είναι 15 φορές μεγαλύτερη από της γης όπως και είναι.
Ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι όπως άκουσε από μαρτυρίες πολλές φορές, ο Πυθαγόρας μπορούσε την ίδια στιγμή να βρίσκεται σε δύο διαφορετικό μέρη - ιδιότητα που έχει μόνο το ηλεκτρόνιο του ατόμου - και έκανε ταξίδια στον Άδη ακολουθώντας την διαδρομή του Προμηθέα. Ο Πυθαγόρας μπορούσε να αιωρείται και να γίνεται αόρατος ή να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο μέρη. Τον δίδαξε ο Απόλλωνας όπως τον Αριστέα και τον ιερέα του 'Αβαρι.
Οι θεϊκοί κάτοικοι της σελήνης είναι πιο ψηλοί από τους κατοίκους της γης, ξανθοί και πολύ όμορφοι. Όλες οι γνώσεις του Πυθαγόρα, Μαθηματικά, Μουσική, Γεωμετρία, Φυσική είναι δοτές γνώσεις που πήρε από τους ουράνιους με τους οποίους είχε συνεχή επαφή. Το 1950 σε ναό των Μαγιάς στο Μεξικό βρέθηκε χάρτης της αθέατης πλευράς της σελήνης, ο οποίος αποδείχτηκε απόλυτα ακριβής συγκρινόμενος με τους πρόσφατους που έφεραν τα διαστημόπλοια. Η πρώτη χαρτογράφηση της αθέατης πλευράς της σελήνης από τον άνθρωπο έγινε την 7.10.1959, επομένως ο παλαιός χάρτης βρέθηκε στην γη ή από επίσκεψη γήινων στο φεγγάρι ή από επίσκεψη εξωγήινων στην γη.
Η σελήνη σύμφωνα πάντα με τα Σανσκριτικά κείμενα και την Ινδουιστική θρησκεία, σε κάποια απώτατη εποχή δεν υπήρχε σαν δορυφόρος της γης. Αργότερα η γη είχε τρεις δορυφόρους. Την εποχή που η γη δεν είχε δορυφόρους, οι άνθρωποι είχαν ανάστημα ύψους 1.20-1.50 μέτρων. Όταν είχε τρεις δορυφόρους τότε οι άνθρωποι είχαν ανάστημα 2.50-12.00 μέτρα και τέλος με ένα δορυφόρο έχουν το ύψος του σημερινού ανθρώπου 1.60-2.00 μέτρα, λόγω βαρύτητας (g=9.81m/sec2).
ΠΗΓΗ 1: http://teleiosagnostos.blogspot.gr/2012/09/blog-post_1635.html
ΠΗΓΗ 2: http://www.apocalypsejohn.com/2011/07/blog-post_7521.html
Ισιδα η Παναγία του αρχαίου κόσμου
Γράφει ο Κ. Τιβέριος Μιχάλης Α.
Ο Αύγουστος, που είναι ο μήνας της Παναγίας, μου δίνει αφορμή να ασχοληθώ με μια θεότητα του αρχαίου κόσμου που παρουσιάζει ομοιότητες με τη μητέρα του Χριστού. Πρόκειται για την Ισιδα, μια θεά συνετή και κόσμια, που μαζί με τον σύζυγό της τον Οσιρι και τον μονάκριβο γιο της τον Ωρο, αποτελούν τη σημαντικότερη θεϊκή τριάδα του αιγυπτιακού πανθέου, με έντονη παρουσία όχι μόνον στην αρχαία Αίγυπτο αλλά και στον αρχαίο ελληνο-ρωμαϊκό κόσμο. Οπως η Παναγία, έτσι και η θεά αυτή απέκτησε μύριες προσωνυμίες, ήταν δηλαδή μυριώνυμη, όπως «παντοκράτειρα» και «βασίλισσα του ουρανού, της γης και του κάτω κόσμου».
Με την κατάρρευση του κυρίαρχου θεσμού της πόλης-κράτους στην αρχαία Ελλάδα κατά τον 4ο αι. π.Χ. παρατηρείται και μια αξιοσημείωτη κατάπτωση της επίσημης ελληνικής θρησκείας, αυτής δηλαδή των δώδεκα θεών του Ολύμπου. Οσο περνούσαν τα χρόνια, το γεγονός αυτό γινόταν όλο και πιο αισθητό. Ετσι, οι μεγάλες λαϊκές μάζες άρχισαν να αναζητούν την αρωγή πιο οικείων θεοτήτων. Οι θεότητες αυτές βρίσκονταν πιο κοντά στους ανθρώπους, γιατί γνώριζαν τον ανθρώπινο πόνο και συμμετείχαν ενεργά στην επίλυση των προβλημάτων τους. Τέτοιες θεότητες υπήρχαν κυρίως στα πάνθεα της Ανατολής, τα οποία ήταν εύκολα προσιτά εξαιτίας της ουσιαστικής ανεξιθρησκείας που επικρατούσε στην αρχαία Ελλάδα.
Μια από τις πρώτες αλλοδαπές θεότητες που πλησίασαν οι Ελληνες ήταν η Ισιδα, που τους ήταν γνωστή από παλιά ως θεά της βλάστησης και του κάτω κόσμου και γι' αυτό την ταύτιζαν με τη δική τους Περσεφόνη και κυρίως με τη Δήμητρα. Η λατρεία της στον ελληνικό χώρο απαντά ακριβώς από τον 4ο αι. π.Χ., οπότε και παρατηρείται ένας βαθμιαίος εξελληνισμός της, πράγμα αισθητό και στην εικονογραφία της, αφού δεν απεικονιζόταν πλέον κατά τον αιγυπτιακό τρόπο, δηλαδή με κεφαλή αγελάδας. Συγχρόνως έχουμε μια ριζική αναμόρφωση της προσωπικότητάς της, καθώς εμπλουτίζεται με πολλές νέες ιδιότητες. Ετσι γίνεται «τροφός και μητέρα του σύμπαντος», «μεταμορφώνεται σε όλες τις μορφές και σε όλα τα είδη», διακρίνεται από έναν έμφυτο έρωτα για καθετί αγαθό και αποστρέφεται το κακό. Με την εξελληνισμένη μορφή της και με τις νέες της ιδιότητες, που συνεχώς αυξάνονται, γίνεται αποδεκτή από όλους τους λαούς της Μεσογείου και σ' αυτό καθοριστική είναι η συμβολή της δυναστείας των Πτολεμαίων στην Αλεξάνδρεια.
Η λατρεία της Ισιδας διαδόθηκε ευρέως επειδή οι Πτολεμαίοι την προέβαλλαν ως την πιο καλόβουλη, καλοπροαίρετη, μειλίχια και πολυεύσπλαχνη θεά που είχαν γνωρίσει ως τότε οι άνθρωποι, καθώς η ίδια, αν και θεά, δοκίμασε αβάσταχτο πόνο και γνώρισε ποικίλα βάσανα όταν, ως αφοσιωμένη νεαρή σύζυγος, αναζητούσε μέσα σ' έναν σκοτεινό κόσμο τον αδικοχαμένο και κατακρεουργημένο σύζυγό της και ως στοργική μητέρα αγωνιζόταν με αυτοθυσία να σώσει το ανήλικο παιδί της που κινδύνευε. Επομένως, αφού είχε άμεση αντίληψη του πόνου και της δυστυχίας, μπορούσε αυτή καλύτερα από κάθε άλλη θεότητα να συμπαρασταθεί στους πάσχοντες ανθρώπους, στους οποίους συχνά παρουσιαζόταν στα όνειρά τους και τους γνωστοποιούσε τις συνταγές θεραπείας τους και εν γένει τις επιθυμίες της. Επενέβαινε ακόμη και σε πρακτικά τους προβλήματα, καθώς φρόντιζε για τη βελτίωση των οικονομικών τους και τους προστάτευε από τους κινδύνους της θάλασσας.
Οι περιπέτειες της Ισιδας και η επικράτησή της έναντι των δυνάμεων του σκότους αποτελούσαν μέρος των μυστηρίων της, πράγμα που έφερνε ανακούφιση και παρηγοριά στους μύστες υπενθυμίζοντάς τους τις δικές της συμφορές αλλά και το ξεπέρασμά τους. Η τελετή μύησης στα μυστήριά της «έμοιαζε με εθελοντικό θάνατο συνοδευόμενο με μια αμυδρή ελπίδα ανάστασης» και σε τελική ανάλυση απέβλεπε στη συμφιλίωση των πιστών με τον θάνατο, αμβλύνοντας τον φόβο τους γι' αυτόν. Ολα αυτά αναγεννούσαν τον μύστη και τον διευκόλυναν στη χάραξη μιας νέας ζωής. Αλλωστε η θεά εξουσίαζε και το ανθρώπινο πεπρωμένο, καθώς είχε τη δυνατότητα να προλαβαίνει τον επικείμενο θάνατο και να χαρίζει το δώρο της ζωής παρατείνοντας τη διάρκειά της.
Υπάρχει παράδοση που θέλει την Ισιδα παρθένο και να συλλαμβάνει τον μονάκριβο γιο της χωρίς ανδρική συνδρομή. Εκανε και αυτή θαύματα, καθώς ειδικευόταν, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία, στη θεραπεία ποικίλων νοσημάτων, ακόμη και μέσω της εξομολόγησης, της ομολογίας δηλαδή αμαρτιών. Οσοι θεραπεύονταν από τη θεά είχαν την υποχρέωση να γνωστοποιούν δημόσια τη θεραπεία τους και τις ικανότητες της θεάς και να απαγγέλνουν ένα εγκώμιο, μια «αρεταλογία» της. Οι «αρεταλογίες» της Ισιδας είναι ύμνοι στους οποίους απαριθμούνται οι προσφορές της στο ανθρώπινο γένος. Ετσι από αυτούς γνωρίζουμε ανάμεσα στα άλλα ότι η Ισις ήταν αυτή που δίδαξε την καλλιέργεια των καρπών της γης βάζοντας τις βάσεις του πολιτισμένου βίου ή ότι αυτή επέβαλε τον σεβασμό στον θεό και στον όρκο, την αγάπη των γονιών για τα παιδιά και τη φροντίδα των παιδιών για τους γονείς, ενώ εισήγαγε και τον θεσμό του γάμου. Οι ισιακές «αρεταλογίες» μοιάζουν κάπως με τον ευχαριστήριο ύμνο προς την Παναγία, τον γνωστό ως Ακάθιστο Υμνο, μόνο που εδώ ο υμνωδός είναι αυτός που υμνεί και δοξάζει τις «αρετές» της Θεοτόκου, ενώ στις «αρεταλογίες» η ίδια η Ισις είναι αυτή που απαγγέλλει με αυταρέσκεια τις ευεργεσίες της.
Ο κ. Μιχάλης Α. Τιβέριος είναι καθηγητής της Κλασικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
ΠΗΓΗ: www.tovima.gr
Ο Αύγουστος, που είναι ο μήνας της Παναγίας, μου δίνει αφορμή να ασχοληθώ με μια θεότητα του αρχαίου κόσμου που παρουσιάζει ομοιότητες με τη μητέρα του Χριστού. Πρόκειται για την Ισιδα, μια θεά συνετή και κόσμια, που μαζί με τον σύζυγό της τον Οσιρι και τον μονάκριβο γιο της τον Ωρο, αποτελούν τη σημαντικότερη θεϊκή τριάδα του αιγυπτιακού πανθέου, με έντονη παρουσία όχι μόνον στην αρχαία Αίγυπτο αλλά και στον αρχαίο ελληνο-ρωμαϊκό κόσμο. Οπως η Παναγία, έτσι και η θεά αυτή απέκτησε μύριες προσωνυμίες, ήταν δηλαδή μυριώνυμη, όπως «παντοκράτειρα» και «βασίλισσα του ουρανού, της γης και του κάτω κόσμου».
Με την κατάρρευση του κυρίαρχου θεσμού της πόλης-κράτους στην αρχαία Ελλάδα κατά τον 4ο αι. π.Χ. παρατηρείται και μια αξιοσημείωτη κατάπτωση της επίσημης ελληνικής θρησκείας, αυτής δηλαδή των δώδεκα θεών του Ολύμπου. Οσο περνούσαν τα χρόνια, το γεγονός αυτό γινόταν όλο και πιο αισθητό. Ετσι, οι μεγάλες λαϊκές μάζες άρχισαν να αναζητούν την αρωγή πιο οικείων θεοτήτων. Οι θεότητες αυτές βρίσκονταν πιο κοντά στους ανθρώπους, γιατί γνώριζαν τον ανθρώπινο πόνο και συμμετείχαν ενεργά στην επίλυση των προβλημάτων τους. Τέτοιες θεότητες υπήρχαν κυρίως στα πάνθεα της Ανατολής, τα οποία ήταν εύκολα προσιτά εξαιτίας της ουσιαστικής ανεξιθρησκείας που επικρατούσε στην αρχαία Ελλάδα.
Μια από τις πρώτες αλλοδαπές θεότητες που πλησίασαν οι Ελληνες ήταν η Ισιδα, που τους ήταν γνωστή από παλιά ως θεά της βλάστησης και του κάτω κόσμου και γι' αυτό την ταύτιζαν με τη δική τους Περσεφόνη και κυρίως με τη Δήμητρα. Η λατρεία της στον ελληνικό χώρο απαντά ακριβώς από τον 4ο αι. π.Χ., οπότε και παρατηρείται ένας βαθμιαίος εξελληνισμός της, πράγμα αισθητό και στην εικονογραφία της, αφού δεν απεικονιζόταν πλέον κατά τον αιγυπτιακό τρόπο, δηλαδή με κεφαλή αγελάδας. Συγχρόνως έχουμε μια ριζική αναμόρφωση της προσωπικότητάς της, καθώς εμπλουτίζεται με πολλές νέες ιδιότητες. Ετσι γίνεται «τροφός και μητέρα του σύμπαντος», «μεταμορφώνεται σε όλες τις μορφές και σε όλα τα είδη», διακρίνεται από έναν έμφυτο έρωτα για καθετί αγαθό και αποστρέφεται το κακό. Με την εξελληνισμένη μορφή της και με τις νέες της ιδιότητες, που συνεχώς αυξάνονται, γίνεται αποδεκτή από όλους τους λαούς της Μεσογείου και σ' αυτό καθοριστική είναι η συμβολή της δυναστείας των Πτολεμαίων στην Αλεξάνδρεια.
Η λατρεία της Ισιδας διαδόθηκε ευρέως επειδή οι Πτολεμαίοι την προέβαλλαν ως την πιο καλόβουλη, καλοπροαίρετη, μειλίχια και πολυεύσπλαχνη θεά που είχαν γνωρίσει ως τότε οι άνθρωποι, καθώς η ίδια, αν και θεά, δοκίμασε αβάσταχτο πόνο και γνώρισε ποικίλα βάσανα όταν, ως αφοσιωμένη νεαρή σύζυγος, αναζητούσε μέσα σ' έναν σκοτεινό κόσμο τον αδικοχαμένο και κατακρεουργημένο σύζυγό της και ως στοργική μητέρα αγωνιζόταν με αυτοθυσία να σώσει το ανήλικο παιδί της που κινδύνευε. Επομένως, αφού είχε άμεση αντίληψη του πόνου και της δυστυχίας, μπορούσε αυτή καλύτερα από κάθε άλλη θεότητα να συμπαρασταθεί στους πάσχοντες ανθρώπους, στους οποίους συχνά παρουσιαζόταν στα όνειρά τους και τους γνωστοποιούσε τις συνταγές θεραπείας τους και εν γένει τις επιθυμίες της. Επενέβαινε ακόμη και σε πρακτικά τους προβλήματα, καθώς φρόντιζε για τη βελτίωση των οικονομικών τους και τους προστάτευε από τους κινδύνους της θάλασσας.
Οι περιπέτειες της Ισιδας και η επικράτησή της έναντι των δυνάμεων του σκότους αποτελούσαν μέρος των μυστηρίων της, πράγμα που έφερνε ανακούφιση και παρηγοριά στους μύστες υπενθυμίζοντάς τους τις δικές της συμφορές αλλά και το ξεπέρασμά τους. Η τελετή μύησης στα μυστήριά της «έμοιαζε με εθελοντικό θάνατο συνοδευόμενο με μια αμυδρή ελπίδα ανάστασης» και σε τελική ανάλυση απέβλεπε στη συμφιλίωση των πιστών με τον θάνατο, αμβλύνοντας τον φόβο τους γι' αυτόν. Ολα αυτά αναγεννούσαν τον μύστη και τον διευκόλυναν στη χάραξη μιας νέας ζωής. Αλλωστε η θεά εξουσίαζε και το ανθρώπινο πεπρωμένο, καθώς είχε τη δυνατότητα να προλαβαίνει τον επικείμενο θάνατο και να χαρίζει το δώρο της ζωής παρατείνοντας τη διάρκειά της.
Υπάρχει παράδοση που θέλει την Ισιδα παρθένο και να συλλαμβάνει τον μονάκριβο γιο της χωρίς ανδρική συνδρομή. Εκανε και αυτή θαύματα, καθώς ειδικευόταν, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία, στη θεραπεία ποικίλων νοσημάτων, ακόμη και μέσω της εξομολόγησης, της ομολογίας δηλαδή αμαρτιών. Οσοι θεραπεύονταν από τη θεά είχαν την υποχρέωση να γνωστοποιούν δημόσια τη θεραπεία τους και τις ικανότητες της θεάς και να απαγγέλνουν ένα εγκώμιο, μια «αρεταλογία» της. Οι «αρεταλογίες» της Ισιδας είναι ύμνοι στους οποίους απαριθμούνται οι προσφορές της στο ανθρώπινο γένος. Ετσι από αυτούς γνωρίζουμε ανάμεσα στα άλλα ότι η Ισις ήταν αυτή που δίδαξε την καλλιέργεια των καρπών της γης βάζοντας τις βάσεις του πολιτισμένου βίου ή ότι αυτή επέβαλε τον σεβασμό στον θεό και στον όρκο, την αγάπη των γονιών για τα παιδιά και τη φροντίδα των παιδιών για τους γονείς, ενώ εισήγαγε και τον θεσμό του γάμου. Οι ισιακές «αρεταλογίες» μοιάζουν κάπως με τον ευχαριστήριο ύμνο προς την Παναγία, τον γνωστό ως Ακάθιστο Υμνο, μόνο που εδώ ο υμνωδός είναι αυτός που υμνεί και δοξάζει τις «αρετές» της Θεοτόκου, ενώ στις «αρεταλογίες» η ίδια η Ισις είναι αυτή που απαγγέλλει με αυταρέσκεια τις ευεργεσίες της.
Ο κ. Μιχάλης Α. Τιβέριος είναι καθηγητής της Κλασικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
ΠΗΓΗ: www.tovima.gr
Τρίτη 10 Ιουνίου 2014
ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ - ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ
Σου αρέσουν τα μπισκότα; τότε διάβασε αυτό…
Τα Μπισκότα Παπαδοπούλου, συμπλήρωσαν πάνω από 90 παρουσίας στον ελληνικό χώρο, και ο λόγος, δεν ειναι τυχαίος, αρκεί να διαβάσετε παρακάτω το γιατί.
Τα μπισκότα Παπαδοπούλου, είναι πλέον μια καθαρά 100% ελληνική εταιρία, η οποία μάλιστα έχει απορροφήσει την τελευταία διετία όλες τις αυξήσεις στις πρώτες ύλες και στο ενεργειακό κόστος που πλέον αγγίζει το 5% του συνολικού κόστους λειτουργίας, χωρίς να προχωρήσει σε αυξήσεις των προϊόντων της. Αντίθετα, μέσω προσφορών προχώρησε σε μείωση τιμής στα προϊόντα της κατά 5- 10%.
Ηδη πλέον απασχολεί περί τους 1.200 εργαζομένους σε τέσσερα εργοστάσια. Και είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι δεν έχει προχωρήσει σε καμία απόλυση και σε καμία μείωση αμοιβών, ενώ ακόμη και οι νεοπροσλαμβανόμενοι πληρώνονται με τις αμοιβές που προέβλεπε η συλλογική σύμβαση εργασίας, η οποία βεβαίως έχει λήξει.
Η κυρία Ιωάννα Παπαδοπούλου, φέροντας την «κουλτούρα του βιομηχάνου» της παλιάς εποχής, κατόρθωσε, όντας μειοψηφία στην οικογενειακή εταιρεία, να εξαγοράσει την… πλειοψηφία των Γάλλων της Danone. έπειτα από ένα σκληρό bras de fer με τον τότε μεγαλύτερο «μπισκοτά» - εκτός των άλλων - της Ευρώπης να αποκτήσει το 100% των μετοχών.
Ψάχνοντας την αθέατη πλευρά του κοινωνικού της έργου, ξετρύπωσα στην ιστοσελίδα της Σεμίνας Διγενή www.brainco.gr μια προσωπική της «γλυκιά ανάμνηση»:
«Ήμουν 6 χρονών και μέναμε με την οικογένειά μου στις εργατικές πολυκατοικίες στου Ρέντη. Κάθε πρωί έμπαινε απ’ το παράθυρο η γαργαλιστική μυρουδιά του γειτονικού εργοστασίου μπισκότων, μυρουδιά που νόμιζα ότι γινόταν… γεύση κάθε φορά που την εισέπνεα βαθειά και παρατεταμένα. Δεν τα συμπεριλαμβάναμε στο πρωινό μας λόγω ιδιαιτέρως χαμηλού προϋπολογισμού… Κάτι που δεν μπορούσα να καταλάβω, αφού αντικειμενικά τα μπισκότα με το γάλα ήταν καλύτερος συνδυασμός από το ψωμί.
»Ώσπου ξημέρωσε μια υπέροχη μέρα και άκουσα μια γειτόνισσα να λέει στη γιαγιά μου, ότι η οικογένεια Παπαδοπούλου αποφάσισε να μοιράζουν στις φτωχές οικογένειες της περιοχής ολόκληρη την ποσότητα των μπισκότων που έσπαγαν κατά την διάρκεια της παραγωγής.
»Υπάρχει Θεός, σκέφθηκα, και το μόνο που έσπευσα να πω στη γιαγιά μου ήταν να πάει από βραδύς στην ουρά για να πάρει τα καλύτερα μπισκότα και να ζητήσει οπωσδήποτε τα «Μιράντα»!...
Η εταιρία στηρίζει τα παρακάτω ιδρύματα:
1) ΦΛΟΓΑ (Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια)
2) Ελληνική Εταιρία Παιδιατρικής Αιματολογίας Ογκολογίας
3) ΚΑΑΠΒ (πρώην ΠΙΚΠΑ Βούλας)
4) Αναρρωτήριο Πεντέλης (πρώην ΠΙΚΠΑ Πεντέλης)
5) ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρία Προστασίας & Αποκαταστάσεως Αναπήρων Παίδων)
6) Παιδικά χωριά SOS
7) Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας
8) Μαζί για το Παιδί
9) Αμαλίειο Οικοτροφείο Θηλέων
10) Make a Wish
Καθώς επίσης
1) Τράπεζα Τροφίμων, ίδρυμα για την καταπολέμηση της πείνας
2) Κοινωνικά Παντοπωλεία δήμων και κοινοτήτων
3) Ιερές Μητροπόλεις Αθηνών, Πειραιώς, Νεαπόλεως, Μεγάρων-Σαλαμίνας, Πετρούπολης, ανω Λιοσίων, Μονεμβασίας και Σπάρτης (ενορία Σελλασίας)
4) Κέντρο Συμπαράστασης του Ανθρώπου
5) Δεσμός, μη Κερδοσκοπικό Σωματείο
ΠΗΓΗ 1: www.tovima.gr
ΠΗΓΗ 2: www.parakato.gr
ΠΗΓΗ 3: www.paliaathina.com
ΠΗΓΗ 4: papadopoulou.gr
Τα Μπισκότα Παπαδοπούλου, συμπλήρωσαν πάνω από 90 παρουσίας στον ελληνικό χώρο, και ο λόγος, δεν ειναι τυχαίος, αρκεί να διαβάσετε παρακάτω το γιατί.
Τα μπισκότα Παπαδοπούλου, είναι πλέον μια καθαρά 100% ελληνική εταιρία, η οποία μάλιστα έχει απορροφήσει την τελευταία διετία όλες τις αυξήσεις στις πρώτες ύλες και στο ενεργειακό κόστος που πλέον αγγίζει το 5% του συνολικού κόστους λειτουργίας, χωρίς να προχωρήσει σε αυξήσεις των προϊόντων της. Αντίθετα, μέσω προσφορών προχώρησε σε μείωση τιμής στα προϊόντα της κατά 5- 10%.
Ηδη πλέον απασχολεί περί τους 1.200 εργαζομένους σε τέσσερα εργοστάσια. Και είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι δεν έχει προχωρήσει σε καμία απόλυση και σε καμία μείωση αμοιβών, ενώ ακόμη και οι νεοπροσλαμβανόμενοι πληρώνονται με τις αμοιβές που προέβλεπε η συλλογική σύμβαση εργασίας, η οποία βεβαίως έχει λήξει.
Η κυρία Ιωάννα Παπαδοπούλου, φέροντας την «κουλτούρα του βιομηχάνου» της παλιάς εποχής, κατόρθωσε, όντας μειοψηφία στην οικογενειακή εταιρεία, να εξαγοράσει την… πλειοψηφία των Γάλλων της Danone. έπειτα από ένα σκληρό bras de fer με τον τότε μεγαλύτερο «μπισκοτά» - εκτός των άλλων - της Ευρώπης να αποκτήσει το 100% των μετοχών.
Ψάχνοντας την αθέατη πλευρά του κοινωνικού της έργου, ξετρύπωσα στην ιστοσελίδα της Σεμίνας Διγενή www.brainco.gr μια προσωπική της «γλυκιά ανάμνηση»:
«Ήμουν 6 χρονών και μέναμε με την οικογένειά μου στις εργατικές πολυκατοικίες στου Ρέντη. Κάθε πρωί έμπαινε απ’ το παράθυρο η γαργαλιστική μυρουδιά του γειτονικού εργοστασίου μπισκότων, μυρουδιά που νόμιζα ότι γινόταν… γεύση κάθε φορά που την εισέπνεα βαθειά και παρατεταμένα. Δεν τα συμπεριλαμβάναμε στο πρωινό μας λόγω ιδιαιτέρως χαμηλού προϋπολογισμού… Κάτι που δεν μπορούσα να καταλάβω, αφού αντικειμενικά τα μπισκότα με το γάλα ήταν καλύτερος συνδυασμός από το ψωμί.
»Ώσπου ξημέρωσε μια υπέροχη μέρα και άκουσα μια γειτόνισσα να λέει στη γιαγιά μου, ότι η οικογένεια Παπαδοπούλου αποφάσισε να μοιράζουν στις φτωχές οικογένειες της περιοχής ολόκληρη την ποσότητα των μπισκότων που έσπαγαν κατά την διάρκεια της παραγωγής.
»Υπάρχει Θεός, σκέφθηκα, και το μόνο που έσπευσα να πω στη γιαγιά μου ήταν να πάει από βραδύς στην ουρά για να πάρει τα καλύτερα μπισκότα και να ζητήσει οπωσδήποτε τα «Μιράντα»!...
Η εταιρία στηρίζει τα παρακάτω ιδρύματα:
1) ΦΛΟΓΑ (Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια)
2) Ελληνική Εταιρία Παιδιατρικής Αιματολογίας Ογκολογίας
3) ΚΑΑΠΒ (πρώην ΠΙΚΠΑ Βούλας)
4) Αναρρωτήριο Πεντέλης (πρώην ΠΙΚΠΑ Πεντέλης)
5) ΕΛΕΠΑΠ (Ελληνική Εταιρία Προστασίας & Αποκαταστάσεως Αναπήρων Παίδων)
6) Παιδικά χωριά SOS
7) Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας
8) Μαζί για το Παιδί
9) Αμαλίειο Οικοτροφείο Θηλέων
10) Make a Wish
Καθώς επίσης
1) Τράπεζα Τροφίμων, ίδρυμα για την καταπολέμηση της πείνας
2) Κοινωνικά Παντοπωλεία δήμων και κοινοτήτων
3) Ιερές Μητροπόλεις Αθηνών, Πειραιώς, Νεαπόλεως, Μεγάρων-Σαλαμίνας, Πετρούπολης, ανω Λιοσίων, Μονεμβασίας και Σπάρτης (ενορία Σελλασίας)
4) Κέντρο Συμπαράστασης του Ανθρώπου
5) Δεσμός, μη Κερδοσκοπικό Σωματείο
ΠΗΓΗ 1: www.tovima.gr
ΠΗΓΗ 2: www.parakato.gr
ΠΗΓΗ 3: www.paliaathina.com
ΠΗΓΗ 4: papadopoulou.gr
Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014
ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ ION - ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ ION
Για όσους τρώνε σοκολάτες.
Η σοκαλατοποιία ΙΟΝ είναι η μόνη που ανήκει ακόμα σε Έλληνα
επιχειρηματία. Η ιστορία των τελευταίων ετών παρουσιάζει ιδιαίτερο
ενδιαφέρον. Πολλές φορές τον πλησίασαν μεγάλες πολυεθνικές για να
αγοράσουν την επιχείρηση, η απάντηση του ήταν άμεση και χωρίς δεύτερη
σκέψη. Μάλιστα λέγεται ότι κάποια στιγμή που τον πίεσαν υπερβολικά,
αυτός τους είπε να του κάνουνε την προσφορά γραπτώς. 'Όπως και τους
απάντησε γραπτώς.
«Η προσφορά σας δεν με ενδιαφέρει».
Επενδύει μόνο στην παραγωγή, τα έπιπλα των γραφείων είναι από την
10ετία του 60, θυμίζουν κάτι από ταινίες του Κωνσταντάρα. Η ποιότητα
όμως των υλικών για αυτόν δεν χωράει συμβιβασμούς στο κόστος. 85 χρονών σήμερα ο επιχειρηματίας
είναι κάθε μέρα μέχρι τις 6 το απόγευμα στο γραφείο και μέχρι πέρσι
οδηγούσε μόνος του κάθε μέρα μέχρι την δουλειά, γνωρίζει προσωπικά και
είναι φίλος με όλους τους εργαζόμενους στην επιχείρησή του οι οποίοι
βέβαια πίνουν
νερό στο όνομά του. Στην επιχειρησή του δουλεύουν μόνο Έλληνες και
όσες φορές, αν του προτάθηκε συνεργασία με τούρκικη επιχείρηση, απλά
δεν ασχολήθηκε.
Επειδή ποτέ δεν του άρεσε η δημοσιότητα, δεν δίνω το όνομα του, αλλά
ένα είναι σίγουρο ότι σπίτι μου μπαίνουν μόνο οι δικές του σοκολάτες .
Ας μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα Ελληνικά προϊόντα. (Αυτά που αξίζουνε).
Δεν είναι κακό.
Σαν επιβράβευση των κόπων αυτού του ανθρώπου, στείλε
το μήνυμα αυτό και στους φίλους σου. Θα τους κάνεις ένα όμορφο δώρο...
Θα μάθουν για έναν Έλληνα επιχειρηματία.{kiss}
Για όσους τρώνε σοκολάτες.
Η σοκαλατοποιία ΙΟΝ είναι η μόνη που ανήκει ακόμα σε Έλληνα
επιχειρηματία. Η ιστορία των τελευταίων ετών παρουσιάζει ιδιαίτερο
ενδιαφέρον. Πολλές φορές τον πλησίασαν μεγάλες πολυεθνικές για να
αγοράσουν την επιχείρηση, η απάντηση του ήταν άμεση και χωρίς δεύτερη
σκέψη. Μάλιστα λέγεται ότι κάποια στιγμή που τον πίεσαν υπερβολικά,
αυτός τους είπε να του κάνουνε την προσφορά γραπτώς. 'Όπως και τους
απάντησε γραπτώς.
«Η προσφορά σας δεν με ενδιαφέρει».
Επενδύει μόνο στην παραγωγή, τα έπιπλα των γραφείων είναι από την
10ετία του 60, θυμίζουν κάτι από ταινίες του Κωνσταντάρα. Η ποιότητα
όμως των υλικών για αυτόν δεν χωράει συμβιβασμούς στο κόστος. 85 χρονών σήμερα ο επιχειρηματίας
είναι κάθε μέρα μέχρι τις 6 το απόγευμα στο γραφείο και μέχρι πέρσι
οδηγούσε μόνος του κάθε μέρα μέχρι την δουλειά, γνωρίζει προσωπικά και
είναι φίλος με όλους τους εργαζόμενους στην επιχείρησή του οι οποίοι
βέβαια πίνουν
νερό στο όνομά του. Στην επιχειρησή του δουλεύουν μόνο Έλληνες και
όσες φορές, αν του προτάθηκε συνεργασία με τούρκικη επιχείρηση, απλά
δεν ασχολήθηκε.
Επειδή ποτέ δεν του άρεσε η δημοσιότητα, δεν δίνω το όνομα του, αλλά
ένα είναι σίγουρο ότι σπίτι μου μπαίνουν μόνο οι δικές του σοκολάτες .
Ας μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα Ελληνικά προϊόντα. (Αυτά που αξίζουνε).
Δεν είναι κακό.
Σαν επιβράβευση των κόπων αυτού του ανθρώπου, στείλε
το μήνυμα αυτό και στους φίλους σου. Θα τους κάνεις ένα όμορφο δώρο...
Θα μάθουν για έναν Έλληνα επιχειρηματία.{kiss}
Το Μπλε αστέρι και οι προφητείες των Ινδιάνων Hopi
Οι Hopi είναι μια φυλή ιθαγενών της Αμερικής που ζουν κυρίως σε μια δημόσια έκταση που τους έχει παραχωρηθεί στη βορειοανατολική Αριζόνα. Η έκταση αυτή περιβάλλεται από την περιοχή των Ναβάχο. Ορισμένοι Χόπι ζουν σε ανάλογη έκταση στον ποταμό Κολοράντο.
Η ονομασία Hopi είναι συντομευμένη μορφή του τίτλου που χρησιμοποιούν για τους ίδιους: Hopituh Sinom, «ο λαός των Hopi». Η αντίληψη των Hopi είναι βαθιά ριζωμένη στους κανόνες ηθικής, τη θρησκεία και την πνευματικότητα της φυλής. Η αντίληψη αυτή αντικατοπτρίζει μια γενική ευλάβεια και σεβασμό για όλα τα πράγματα, καθώς και την ειρηνική συμβίωση μαζί τους.
Οι Hopi είναι οργανωμένοι σε μητριαρχικές φυλές. Όταν ένας άντρας παντρεύεται, τα παιδιά από τη σχέση αυτή ανήκουν στη φυλή της συζύγου του. Μια από τις εξέχουσες φυλές των Hopi είναι η Φυλή της Αρκούδας.Σε σύγκριση με τις περισσότερες φυλές ερυθρόδερμων της Αμερικής, οι Hopi διατηρούν και συνεχίζουν τις παραδόσεις του πολιτισμού τους, αν και σίγουρα επηρεάζονται από το σύγχρονο πολιτισμό.
Μετά τον ηλεκτρισμό και τα μεταφορικά μέσα που ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν, οι Hopi μετεξελίσσονται μέσα στη σύγχρονη κοινωνία, καθώς πολλοί από αυτούς αναζητούν εξωτερικά επαγγέλματα ή κερδίζουν χρήματα από το εμπόριο αντικειμένων λαϊκής τέχνης, όπως χαρακτικά,πήλινα αγγεία και αργυρά σκεύη.
Οι προφητείες των αρχαίων Ινδιάνων:
1η Προφητεία έλεγε πως,«θα έρθει η Ημέρα που λευκοί άνθρωποι θα έρθουν να πάρουν τα μέρη μας» και πράγματι,το 15ο αιώνα άρχισε ο αποικισμός της Αμερικής από τους Ευρωπαίους.
2η Προφητεία έλεγε πως,«θα έρθει η Ημέρα που μεγάλοι τροχοί θα καλύψουν τον τόπο και θα τους ακολουθούν φωνές διαφορετικές» και πράγματι,η Αμερική είχε καλυφτεί από κάρα ταξιδευτών και μετανάστες από κάθε γωνιά του παλιού κόσμου
3η Προφητεία έλεγε πως, «θα έρθει η Ημέρα που ο τόπος μας θα γεμίσει με βουβάλια που δεν θα είναι βουβάλια και θα έχουν μεγάλα λευκά κερατά» και πράγματι,οι αποικιστές έφεραν μαζί τους νέα είδη αγελάδας που γέμισαν την αμερικάνικη ύπαιθρο.
Η 4η Προφητεία έλεγε πως, «θα έρθει η Ημέρα που τον τόπο μας θα γεμίσουν από μεγάλα μεταλλικά φίδια»και πράγματι,οι αποικιστές άπλωσαν κατά μήκος της ηπείρου εκατοντάδες σιδηροδρομικές γραμμές!
5η Προφητεία έλεγε πως, «θα έρθει η Ημέρα που τον τόπο μας θα καλύψουν γιγάντιοι ιστοί αράχνης» και πράγματι ,σήμερα η Αμερική καλύπτεται από χιλιάδες χιλιόμετρα καλώδια ρεύματος!
6η Προφητεία έλεγε πως, «θα έρθει η Ημέρα που στον τόπο μας θα υπάρχουν μονοπάτια από γυαλιστερή πέτρα που αντανακλά τον ήλιο » και πράγματι, οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι ενώνουν την Αμερική από άκρη σε άκρη!
7η Προφητεία έλεγε πως,«θα έρθει η Ημέρα που η θάλασσα θα γίνει μαύρη και ό,τι κρύβει ζωντανό θα πεθάνει» και πράγματι ο Κόλπος του Μεξικού μαύρισε από το χυμένο πετρέλαιο,σκοτώνοντας όλη την πανίδα της περιοχής.
Μένει τώρα να επιβεβαιωθεί και η 8η και η 9η Προφητεία…ποιες είναι αυτές;
«Θα έρθει η Ημέρα που οι άνθρωποι θα επιστρέψουν στις Παραδόσεις τους, όμως μετά, ένας μεγάλος κατοικήσιμος οίκος από το διάστημα θα πέσει στη Γη.Και τότε, όλοι οι τρόποι των παλαιών θα πάψουν».
Οι ινδιάνοι Hopi είχαν 7 φορές δίκιο μέχρι σήμερα,τότε τι είναι αυτό που μπορεί να πέσει από ψηλά; Είναι ο διαστημικός σταθμός ISS, που όταν πέσει στην Γη, θα σημάνει το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε σήμερα, διάβαστε ακόμη Προφήτευσε την Καταστροφή του Κόλπου του Μεξικού το 1903 !
Το 1903. ένας Αυστριακός τραπεζίτης, συγγραφέας και αποκρυφιστής ο Gustav Meyrink (19 Ιανουαρίου, 1868 – 4 Δεκεμβρίου 1932) έγραψε μια νουβέλα την «Petroleum, Petroleum», μέρος μιας συλλογής διηγημάτων όπου έγραφε στον Πρόλογο: «To assure priority of this prophecy, I state that the following novella has been written in 1903. Gustav Meyrink». Δηλαδή: “Για να βεβαιώσω την Προτεραιότητα αυτής της Προφητείας, Δηλώνω ότι αυτή η νουβέλα Γράφτηκε το 1903. Gustav Meyrink”
Ο Meyrink ήταν μέλος του Ερμητικού Τάγματος της Golden Dawn. Στους αποκρυφιστικούς κύκλους που σύχναζε φαντασιώνονταν ότι αν ένα ρεζερβουάρ πετρελαίου απελευθερωνόταν στους ωκεανούς, θα ήταν μια Αποκάλυψη και πιθανά θα κατέστρεφε τον πλανήτη. Θα άρχιζε με μια τεράστια έκρηξη. Η έκρηξη της BP στον κόλπο του Μεξικού έγινε ήδη.
Λένε οι σοφοί Ινδιάνοι: Η ανθρώπινη φυλή πέρασε από 3 φάσεις ζωής από τότε που εμφανίστηκε και από 4 κόσμους… στο τέλος της κάθε φάσης η ανθρώπινη ζωή έχει την ανάγκη μιας κάθαρσης… η τελευταία μεγάλη καθαρτήρια καταστροφή έγινε με κατακλυσμό.
Όταν τα σημεία στους ουράνιους δρόμους θα το προαναγγείλουνε και όταν γίνει γεγονός η εφεύρεση των ληκύθων που θα περιέχουν στάχτη, μία από αυτές θα πέσει στην γη και θα κάνει τα πάντα, ακόμα και τους ωκεανούς, να βράζουν… σε μία πολύ μεγάλη έκταση γης δεν θα ξαναφυτρώσει ποτέ βλάστηση για πολλά χρόνια.
Έχει προφητευθεί πως όταν έρθει ο πραγματικός μας Λευκός Αδελφός, θα είναι παντοδύναμος και θα έχει για χρώμα του το κόκκινο, θα αριθμεί εκατομμύρια και δεν θα ακολουθεί άλλη θρησκεία πέρα από την πίστη που θα πηγάζει από μέσα του. Θα φέρει μαζί του τις Ιερές Πέτρες… Κάθε εξουσία επάνω σε αυτόν τον κόσμο θα γονατίσει μπροστά του… και αυτός θα εξαπλωθεί σαν τον αγέρα γρήγορα, κυριεύοντας ολόκληρη την γη.
Βρισκόμαστε ήδη σε Εποχή Κινδύνου. Οι προφητείες λένε ότι σύντομα θα συμβεί κάτι, όπως εκείνος ο θόρυβος όταν το αεροπλάνο ξεπεράσει αυτό που εσείς λέτε φράγμα ήχου. Ίσως να είναι σεισμός… ίσως κατακλυσμός… ή κάτι παρόμοιο. Ίσως πυρηνική έκρηξη…
Όταν οι άνθρωποι πεθαίνουμε, οι χριστιανοί λένε πως πηγαίνουμε στον παράδεισο αλλά δεν είναι έτσι γιατί εμείς οι Χόπι δεν πηγαίνουμε πουθενά… Παραμένουμε εδώ πέρα, εδώ που ζήσαμε και βρίσκονται τα σπίτια μας. Ίσως να υπάρχει ένας άλλος Θεός, εκείνος των χριστιανών και ο δικός μας, που μάχονται ο ένας τον άλλον και ένας από τους δύο κάποτε θα κυριαρχήσει…
Θα σας προειδοποιήσουμε τώρα για την ύπαρξη ενός λαού πέρα από την θάλασσα, πέρα από το απέραντο νερό. Ξέρω γι’ ανθρώπους που αναγνωρίζονται από τα μαλλιά τους που τα’ χουν πλεγμένα ψηλά πάνω από τα κεφάλια τους. Όμως οι πιο δυνατοί είναι οι άνθρωποι με το Κόκκινο… αυτοί έχουν το μεγάλο όπλο, την θαυματοποιό Δύναμη.
Έμαθα από τους μάγους που μου είπανε «κοίταξε αυτά τα δύο άστρα στον ουρανό»… δεν θα σου πω το όνομά τους γιατί δεν μου επιτρέπεται… λένε όμως πως όταν αυτά τα δύο άστρα αλλάξουν θέση, τότε η δύναμη του τυραννικού Λευκού, όπως τουλάχιστον την ξέρουμε, θα αρχίσει να εξαφανίζεται. Θα αρχίσει να σβήνει από εκείνη την στιγμή…και ήδη βρισκόμαστε σε αυτή την φάση…
Η ετοιμασία για τον μέλλοντα πέμπτο κόσμο που θα ρθει, έχει ήδη ξεκινήσει. Άρχισε από ανώνυμους ανθρώπους των μεγάλων αλλά και των μικρών εθνών και από φυλετικές μειοψηφίες… μπορεί να το διαβάσει κανείς επάνω στην ίδια την γη, καθώς μορφές φυτών από προγενέστερες εποχές, έχουν ήδη αρχίσει να εμφανίζονται. Αυτό θα μπορούσε να αρχίσει μία νέα θεώρηση της ίδιας της βοτανολογίας αν βέβαια οι άνθρωποι είχαν την απαιτούμενη σοφία για να καθίσουνε και να διαβάσουνε την φύση. Οι ίδιοι αρχαίοι σπόροι βλασταίνουν ξανά και στις λιγοστές καρδιές…
Όλα είναι ίδια όπως παλαιά, εξαρτάται από τον τρόπο που τα βλέπεις… αυτά είναι που προαναγγέλλουν τον ερχομό του περάσματος στον μέλλοντα πέμπτο κόσμο.
Σκοτεινός κόσμος… υπερπληθυσμός στις υπόγειες σπηλιές… άνθρωποι που ανεβαίνουνε… στον δεύτερο κόσμο… υπερπληθυσμός… ανέβασμα στον τρίτο…παθιασμένες για χορό γυναίκες παραμελούν τα παιδιά τους… ανέβασμα στον τέταρτο κόσμο… η ιερή κόρη δολοφονείται από μία ζηλιάρα ανταγωνίστρια…
«Τώρα εμείς, οι άνθρωποι Κατσίνα, θα παραμείνουμε εδώ για να υπερασπισθούμε την πόλη καθώς εσείς θα δραπετεύετε μέσα στο σκοτάδι. Η δική μας ώρα για να αποικίσουμε τα μακρινά άστρα δεν έχει έρθει ακόμα, είναι όμως ώρα για να σας εγκαταλείψουμε. Θα πορευθούμε μοναχοί μας σε ένα μακρινό ψηλό βουνό που το όνομά του ποτέ δεν θα μάθετε και από εκεί θα προσμένουμε το ψυχικό κάλεσμά σας για βοήθεια. Κάθε φορά που θα έχετε την ανάγκη μας, απλώς δώστε μας ένα σημάδι».
«Κάτι ακόμα: είμαστε άνθρωποι που το μεγαλύτερο τμήμα μας, αντίθετα από εσάς, είναι ψυχή.Έτσι λοιπόν, τις περισσότερες ίσως φορές, θα αδυνατείτε να μας δείτε.Θα πρέπει όμως πάντα να θυμάστε την ύπαρξή μας, φορώντας τις μάσκες και τα κοστούμια μας στις κατάλληλες για τελετουργίες εποχές.
Όσοι το κάνουνε αυτό, θα είναι οι μόνοι που θα έχουνε το προνόμιο της σοφίας και της γνώσης όλων όσων σας διδάξαμε. Και μετά, άνθρωποι από εσάς θα δανεισθούν το όνομά μας και θα ονομασθούν φυλή Κατσίνα.Τώρα πάντως έχει πέσει σκοτάδι και η ώρα ήλθε… κάντε γρήγορα».
Το «Koyaanisqatsi» («ζωή χωρίς ισορροπία» στη διάλεκτο των Χόπι), το πρώτο μέρος της τριλογίας, με παραγωγό τον Francis Ford Coppola και διευθυντή φωτογραφίας τον Ron Fricke, κυκλοφόρησε στις αίθουσες το 1982 και αμέσως δημιούργησε μεγάλη αίσθηση. Η σύλληψη της πρότασής του ήταν απλή αλλά πρωτόγνωρη στα μέχρι τότε κινηματογραφικά δεδομένα.
Πρόκειται για ένα πειραματικό ντοκιμαντέρ χωρίς υπόθεση ή αφήγηση. Για οπτικό του μέρος είχε έναν καταιγισμό τοπίων της υπαίθρου είτε εικόνων από τη ζωή σε αστικά κέντρα, σε εναλλαγή με στιγμιότυπα από την καθημερινότητα ανώνυμων ανθρώπων.
Προς μεγάλη ικανοποίηση των φανατικών οπαδών του φιλμ -που δεν είναι καθόλου λίγοι, αν κρίνουμε από τους σχετικούς δικτυακούς τόπους και τα πολυσύχναστα ιντερνετικά forum- το «Koyaanisqatsi», συνοδευόμενο από το «Powaqqatsi», το δεύτερο μέρος της τριλογίας την οποία ο Reggio εμπνεύστηκε από την κουλτούρα των Ινδιάνων Χόπι (το τρίτο και τελευταίο μέρος ήταν το πρόσφατο «Naqoyqatsi»), κυκλοφόρησε πρόσφατα σε κοινή έκδοση με φόρμα διπλού DVD.
ΠΗΓΗ: www.kliktv.gr
Η ονομασία Hopi είναι συντομευμένη μορφή του τίτλου που χρησιμοποιούν για τους ίδιους: Hopituh Sinom, «ο λαός των Hopi». Η αντίληψη των Hopi είναι βαθιά ριζωμένη στους κανόνες ηθικής, τη θρησκεία και την πνευματικότητα της φυλής. Η αντίληψη αυτή αντικατοπτρίζει μια γενική ευλάβεια και σεβασμό για όλα τα πράγματα, καθώς και την ειρηνική συμβίωση μαζί τους.
Οι Hopi είναι οργανωμένοι σε μητριαρχικές φυλές. Όταν ένας άντρας παντρεύεται, τα παιδιά από τη σχέση αυτή ανήκουν στη φυλή της συζύγου του. Μια από τις εξέχουσες φυλές των Hopi είναι η Φυλή της Αρκούδας.Σε σύγκριση με τις περισσότερες φυλές ερυθρόδερμων της Αμερικής, οι Hopi διατηρούν και συνεχίζουν τις παραδόσεις του πολιτισμού τους, αν και σίγουρα επηρεάζονται από το σύγχρονο πολιτισμό.
Μετά τον ηλεκτρισμό και τα μεταφορικά μέσα που ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν, οι Hopi μετεξελίσσονται μέσα στη σύγχρονη κοινωνία, καθώς πολλοί από αυτούς αναζητούν εξωτερικά επαγγέλματα ή κερδίζουν χρήματα από το εμπόριο αντικειμένων λαϊκής τέχνης, όπως χαρακτικά,πήλινα αγγεία και αργυρά σκεύη.
Οι προφητείες των αρχαίων Ινδιάνων:
1η Προφητεία έλεγε πως,«θα έρθει η Ημέρα που λευκοί άνθρωποι θα έρθουν να πάρουν τα μέρη μας» και πράγματι,το 15ο αιώνα άρχισε ο αποικισμός της Αμερικής από τους Ευρωπαίους.
2η Προφητεία έλεγε πως,«θα έρθει η Ημέρα που μεγάλοι τροχοί θα καλύψουν τον τόπο και θα τους ακολουθούν φωνές διαφορετικές» και πράγματι,η Αμερική είχε καλυφτεί από κάρα ταξιδευτών και μετανάστες από κάθε γωνιά του παλιού κόσμου
3η Προφητεία έλεγε πως, «θα έρθει η Ημέρα που ο τόπος μας θα γεμίσει με βουβάλια που δεν θα είναι βουβάλια και θα έχουν μεγάλα λευκά κερατά» και πράγματι,οι αποικιστές έφεραν μαζί τους νέα είδη αγελάδας που γέμισαν την αμερικάνικη ύπαιθρο.
Η 4η Προφητεία έλεγε πως, «θα έρθει η Ημέρα που τον τόπο μας θα γεμίσουν από μεγάλα μεταλλικά φίδια»και πράγματι,οι αποικιστές άπλωσαν κατά μήκος της ηπείρου εκατοντάδες σιδηροδρομικές γραμμές!
5η Προφητεία έλεγε πως, «θα έρθει η Ημέρα που τον τόπο μας θα καλύψουν γιγάντιοι ιστοί αράχνης» και πράγματι ,σήμερα η Αμερική καλύπτεται από χιλιάδες χιλιόμετρα καλώδια ρεύματος!
6η Προφητεία έλεγε πως, «θα έρθει η Ημέρα που στον τόπο μας θα υπάρχουν μονοπάτια από γυαλιστερή πέτρα που αντανακλά τον ήλιο » και πράγματι, οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι ενώνουν την Αμερική από άκρη σε άκρη!
7η Προφητεία έλεγε πως,«θα έρθει η Ημέρα που η θάλασσα θα γίνει μαύρη και ό,τι κρύβει ζωντανό θα πεθάνει» και πράγματι ο Κόλπος του Μεξικού μαύρισε από το χυμένο πετρέλαιο,σκοτώνοντας όλη την πανίδα της περιοχής.
Μένει τώρα να επιβεβαιωθεί και η 8η και η 9η Προφητεία…ποιες είναι αυτές;
«Θα έρθει η Ημέρα που οι άνθρωποι θα επιστρέψουν στις Παραδόσεις τους, όμως μετά, ένας μεγάλος κατοικήσιμος οίκος από το διάστημα θα πέσει στη Γη.Και τότε, όλοι οι τρόποι των παλαιών θα πάψουν».
Οι ινδιάνοι Hopi είχαν 7 φορές δίκιο μέχρι σήμερα,τότε τι είναι αυτό που μπορεί να πέσει από ψηλά; Είναι ο διαστημικός σταθμός ISS, που όταν πέσει στην Γη, θα σημάνει το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε σήμερα, διάβαστε ακόμη Προφήτευσε την Καταστροφή του Κόλπου του Μεξικού το 1903 !
Το 1903. ένας Αυστριακός τραπεζίτης, συγγραφέας και αποκρυφιστής ο Gustav Meyrink (19 Ιανουαρίου, 1868 – 4 Δεκεμβρίου 1932) έγραψε μια νουβέλα την «Petroleum, Petroleum», μέρος μιας συλλογής διηγημάτων όπου έγραφε στον Πρόλογο: «To assure priority of this prophecy, I state that the following novella has been written in 1903. Gustav Meyrink». Δηλαδή: “Για να βεβαιώσω την Προτεραιότητα αυτής της Προφητείας, Δηλώνω ότι αυτή η νουβέλα Γράφτηκε το 1903. Gustav Meyrink”
Ο Meyrink ήταν μέλος του Ερμητικού Τάγματος της Golden Dawn. Στους αποκρυφιστικούς κύκλους που σύχναζε φαντασιώνονταν ότι αν ένα ρεζερβουάρ πετρελαίου απελευθερωνόταν στους ωκεανούς, θα ήταν μια Αποκάλυψη και πιθανά θα κατέστρεφε τον πλανήτη. Θα άρχιζε με μια τεράστια έκρηξη. Η έκρηξη της BP στον κόλπο του Μεξικού έγινε ήδη.
Λένε οι σοφοί Ινδιάνοι: Η ανθρώπινη φυλή πέρασε από 3 φάσεις ζωής από τότε που εμφανίστηκε και από 4 κόσμους… στο τέλος της κάθε φάσης η ανθρώπινη ζωή έχει την ανάγκη μιας κάθαρσης… η τελευταία μεγάλη καθαρτήρια καταστροφή έγινε με κατακλυσμό.
Όταν τα σημεία στους ουράνιους δρόμους θα το προαναγγείλουνε και όταν γίνει γεγονός η εφεύρεση των ληκύθων που θα περιέχουν στάχτη, μία από αυτές θα πέσει στην γη και θα κάνει τα πάντα, ακόμα και τους ωκεανούς, να βράζουν… σε μία πολύ μεγάλη έκταση γης δεν θα ξαναφυτρώσει ποτέ βλάστηση για πολλά χρόνια.
Έχει προφητευθεί πως όταν έρθει ο πραγματικός μας Λευκός Αδελφός, θα είναι παντοδύναμος και θα έχει για χρώμα του το κόκκινο, θα αριθμεί εκατομμύρια και δεν θα ακολουθεί άλλη θρησκεία πέρα από την πίστη που θα πηγάζει από μέσα του. Θα φέρει μαζί του τις Ιερές Πέτρες… Κάθε εξουσία επάνω σε αυτόν τον κόσμο θα γονατίσει μπροστά του… και αυτός θα εξαπλωθεί σαν τον αγέρα γρήγορα, κυριεύοντας ολόκληρη την γη.
Βρισκόμαστε ήδη σε Εποχή Κινδύνου. Οι προφητείες λένε ότι σύντομα θα συμβεί κάτι, όπως εκείνος ο θόρυβος όταν το αεροπλάνο ξεπεράσει αυτό που εσείς λέτε φράγμα ήχου. Ίσως να είναι σεισμός… ίσως κατακλυσμός… ή κάτι παρόμοιο. Ίσως πυρηνική έκρηξη…
Όταν οι άνθρωποι πεθαίνουμε, οι χριστιανοί λένε πως πηγαίνουμε στον παράδεισο αλλά δεν είναι έτσι γιατί εμείς οι Χόπι δεν πηγαίνουμε πουθενά… Παραμένουμε εδώ πέρα, εδώ που ζήσαμε και βρίσκονται τα σπίτια μας. Ίσως να υπάρχει ένας άλλος Θεός, εκείνος των χριστιανών και ο δικός μας, που μάχονται ο ένας τον άλλον και ένας από τους δύο κάποτε θα κυριαρχήσει…
Θα σας προειδοποιήσουμε τώρα για την ύπαρξη ενός λαού πέρα από την θάλασσα, πέρα από το απέραντο νερό. Ξέρω γι’ ανθρώπους που αναγνωρίζονται από τα μαλλιά τους που τα’ χουν πλεγμένα ψηλά πάνω από τα κεφάλια τους. Όμως οι πιο δυνατοί είναι οι άνθρωποι με το Κόκκινο… αυτοί έχουν το μεγάλο όπλο, την θαυματοποιό Δύναμη.
Έμαθα από τους μάγους που μου είπανε «κοίταξε αυτά τα δύο άστρα στον ουρανό»… δεν θα σου πω το όνομά τους γιατί δεν μου επιτρέπεται… λένε όμως πως όταν αυτά τα δύο άστρα αλλάξουν θέση, τότε η δύναμη του τυραννικού Λευκού, όπως τουλάχιστον την ξέρουμε, θα αρχίσει να εξαφανίζεται. Θα αρχίσει να σβήνει από εκείνη την στιγμή…και ήδη βρισκόμαστε σε αυτή την φάση…
Η ετοιμασία για τον μέλλοντα πέμπτο κόσμο που θα ρθει, έχει ήδη ξεκινήσει. Άρχισε από ανώνυμους ανθρώπους των μεγάλων αλλά και των μικρών εθνών και από φυλετικές μειοψηφίες… μπορεί να το διαβάσει κανείς επάνω στην ίδια την γη, καθώς μορφές φυτών από προγενέστερες εποχές, έχουν ήδη αρχίσει να εμφανίζονται. Αυτό θα μπορούσε να αρχίσει μία νέα θεώρηση της ίδιας της βοτανολογίας αν βέβαια οι άνθρωποι είχαν την απαιτούμενη σοφία για να καθίσουνε και να διαβάσουνε την φύση. Οι ίδιοι αρχαίοι σπόροι βλασταίνουν ξανά και στις λιγοστές καρδιές…
Όλα είναι ίδια όπως παλαιά, εξαρτάται από τον τρόπο που τα βλέπεις… αυτά είναι που προαναγγέλλουν τον ερχομό του περάσματος στον μέλλοντα πέμπτο κόσμο.
Σκοτεινός κόσμος… υπερπληθυσμός στις υπόγειες σπηλιές… άνθρωποι που ανεβαίνουνε… στον δεύτερο κόσμο… υπερπληθυσμός… ανέβασμα στον τρίτο…παθιασμένες για χορό γυναίκες παραμελούν τα παιδιά τους… ανέβασμα στον τέταρτο κόσμο… η ιερή κόρη δολοφονείται από μία ζηλιάρα ανταγωνίστρια…
«Τώρα εμείς, οι άνθρωποι Κατσίνα, θα παραμείνουμε εδώ για να υπερασπισθούμε την πόλη καθώς εσείς θα δραπετεύετε μέσα στο σκοτάδι. Η δική μας ώρα για να αποικίσουμε τα μακρινά άστρα δεν έχει έρθει ακόμα, είναι όμως ώρα για να σας εγκαταλείψουμε. Θα πορευθούμε μοναχοί μας σε ένα μακρινό ψηλό βουνό που το όνομά του ποτέ δεν θα μάθετε και από εκεί θα προσμένουμε το ψυχικό κάλεσμά σας για βοήθεια. Κάθε φορά που θα έχετε την ανάγκη μας, απλώς δώστε μας ένα σημάδι».
«Κάτι ακόμα: είμαστε άνθρωποι που το μεγαλύτερο τμήμα μας, αντίθετα από εσάς, είναι ψυχή.Έτσι λοιπόν, τις περισσότερες ίσως φορές, θα αδυνατείτε να μας δείτε.Θα πρέπει όμως πάντα να θυμάστε την ύπαρξή μας, φορώντας τις μάσκες και τα κοστούμια μας στις κατάλληλες για τελετουργίες εποχές.
Όσοι το κάνουνε αυτό, θα είναι οι μόνοι που θα έχουνε το προνόμιο της σοφίας και της γνώσης όλων όσων σας διδάξαμε. Και μετά, άνθρωποι από εσάς θα δανεισθούν το όνομά μας και θα ονομασθούν φυλή Κατσίνα.Τώρα πάντως έχει πέσει σκοτάδι και η ώρα ήλθε… κάντε γρήγορα».
Το «Koyaanisqatsi» («ζωή χωρίς ισορροπία» στη διάλεκτο των Χόπι), το πρώτο μέρος της τριλογίας, με παραγωγό τον Francis Ford Coppola και διευθυντή φωτογραφίας τον Ron Fricke, κυκλοφόρησε στις αίθουσες το 1982 και αμέσως δημιούργησε μεγάλη αίσθηση. Η σύλληψη της πρότασής του ήταν απλή αλλά πρωτόγνωρη στα μέχρι τότε κινηματογραφικά δεδομένα.
Πρόκειται για ένα πειραματικό ντοκιμαντέρ χωρίς υπόθεση ή αφήγηση. Για οπτικό του μέρος είχε έναν καταιγισμό τοπίων της υπαίθρου είτε εικόνων από τη ζωή σε αστικά κέντρα, σε εναλλαγή με στιγμιότυπα από την καθημερινότητα ανώνυμων ανθρώπων.
Προς μεγάλη ικανοποίηση των φανατικών οπαδών του φιλμ -που δεν είναι καθόλου λίγοι, αν κρίνουμε από τους σχετικούς δικτυακούς τόπους και τα πολυσύχναστα ιντερνετικά forum- το «Koyaanisqatsi», συνοδευόμενο από το «Powaqqatsi», το δεύτερο μέρος της τριλογίας την οποία ο Reggio εμπνεύστηκε από την κουλτούρα των Ινδιάνων Χόπι (το τρίτο και τελευταίο μέρος ήταν το πρόσφατο «Naqoyqatsi»), κυκλοφόρησε πρόσφατα σε κοινή έκδοση με φόρμα διπλού DVD.
ΠΗΓΗ: www.kliktv.gr
Οι Σαμάνοι [Ντοκιμαντέρ]
Μπορούν να ελένξουν τη Φύση, να έχουν πρόσβαση σε άλλες Διαστάσεις και να συνδεθούν με απόσκοσμα όντα.
Σε όλη την Ιστορία, πνευματικοί ηγέτες, γνωστοί ως «Σαμάνοι», θεράπευσαν, προστάτευσαν κι ενημέρωσαν τους συνανθρώπους τους. Στα τελετουργικά τους υπάρχει μια απλή διαδικασία ή μήπως υπάρχει κάτι «περισσότερο»;
ΠΗΓΗ: www.apocalypsejohn.com
ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ & ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2014
ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ & ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2014
ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ: 20 Μαρτίου (Πέμπτη) 2014, ώρα Ελλάδος 18:57.
ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ: 21 Ιουνίου ( Σαββάτο) 2014 ώρα Ελλάδος 13:51.
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ: 23 Σεπτεμβρίου (Τρίτη) 2014 ώρα Ελλάδος 05:29.
ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ: 21 Δεκεμβρίου (Παρασκευή) 2014 ώρα Ελλάδος 01:03.
Πρώτη ημέρα του καλοκαιριού 2014
Την 21η Ιούνη, έχουμε και αστρονομικά την έναρξη του καλοκαιριού. Αυτό συμβαίνει κατά την χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης είναι στραμμένος όσο περισσότερο επιτρέπει η κλίση της Γης, μακριά από τον Ήλιο, κατά την ετήσια τροχιά της γύρω από αυτόν.
Η στιγμή αυτή ονομάζεται ηλιοστάσιο του Ιούνη, ή θερινό ηλιοστάσιο. Κατά το ηλιοστάσιο του Ιούνη ο ήλιος φθάνει στο βορειότερο σημείο της Γης, με τις ακτίνες του να βρίσκουν κάθετα την επιφάνεια της Γης στον Τροπικό του Καρκίνου, όταν η Γη έχει κλίση περίπου 23,5° σε σχέση με τον κατακόρυφο άξονά της.
Κατά η διάρκεια του θερινού ηλιοστασίου η μέρα, έχει τις περισσότερες ώρες για εκείνους που ζουν στα βόρεια του Τροπικού του Καρκίνου (γεωγραφικό πλάτος 23.5° βόρεια). Όσοι ζουν ή ταξιδεύουν προς τα βόρεια, προς τον Αρκτικό Κύκλο (66,5° βόρεια από τον Ισημερινό) μπορούν να δουν τον «ήλιο του μεσονυκτίου», όπου ο ήλιος παραμένει ορατός σε όλη τη νύχτα, ενώ εκείνοι που ζουν ή ταξιδεύουν νότια προς τον Ανταρκτικό κύκλο (66,5° νότια από τον Ισημερινό)δεν θα δουν τον ήλιο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου του έτους .
Για εκείνους που ζουν κοντά στον Ισημερινό, ο ήλιος δεν κινείται πάνω-κάτω στον ουρανό. Αυτό σημαίνει ότι στη διάρκεια της ημέρας η θερμοκρασία δεν έχει μεγάλες διαφορές, ή είναι σχεδόν σταθερή.
Η 21η Ιουνίου αποτελεί το θερινό ηλιοστάσιο σηματοδοτώντας την πρώτη ημέρα του Καλοκαιριού για το βόρειο ημισφαίριο, και την πρώτη μέρα του Χειμώνα (χειμερινό ηλιοστάσιο) για το νότιο ημισφαίριο της Γης.
Η λέξη ηλιοστάσιο προέρχεται από το «ήλιος» και το «στέκομαι» ή «στάση» επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια (κίνηση στην απόκλιση), μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αρχίζει να αντιστρέφεται. Και στα αγγλικά η λέξη solstice προέρχεται από τη λατινική λέξη “solstitium“, που σημαίνει «ήλιος-ακινητοποίηση», γιατί το σημείο στο οποίο ο ήλιος φαίνεται σταματά και να αντιστρέφει την κατεύθυνσή του (τροπή) μετά από αυτήν την ημέρα.
Την ημέρα αυτή, ο ήλιος δεν ανατέλλει ακριβώς στα ανατολικά, αλλά ανεβαίνει στο βόρειοτερο σημείο από την ανατολή και δύει στο βορειότερο σημείο από τη δύση, παραμένοντας στον ουρανό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Στο νότιο ημισφαίριο, το ηλιοστάσιο του Ιούνη είναι γνωστό ως η μικρότερη μέρα του χρόνου.
Μετά το ηλιοστάσιο του Ιούνη, ο ήλιος ακολουθεί μια ολοένα χαμηλότερη πορεία στον ουρανό κάθε μέρα, (στο βόρειο ημισφαίριο), μέχρι να φτάσει στο σημείο όπου το μήκος της ημέρας είναι περίπου 12 ώρες και οκτώ έως εννέα λεπτά σε περιοχές που είναι περίπου 30 μοίρες βόρεια ή νότια του ισημερινού, ενώ οι περιοχές που είναι 60 μοίρες βόρεια ή νότια του ισημερινού παρατηρούν φως για περίπου 12 ώρες και 16 λεπτά. Αυτό καλείται Φθινοπωρινή Ισημερία, στο βόρειο ημισφαίριο, ή Εαρινή Ισημερία στο Νότιο ημισφαίριο.
Πολλές περιοχές γύρω από τον Ισημερινό έχουν μήκος φως περίπου 12 ώρες και έξι λεπτά κατά τη διάρκεια της ισημερίας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Γη δεν κινείται με σταθερή ταχύτητα στην ελλειπτική τροχιά της. Συνεπώς, οι εποχές δεν είναι ίσου μήκους: οι χρόνοι που υπολογίζονται για τη μετακίνηση του ήλιου από την ισημερία του Μάρτη μέχρι το ηλιοστάσιο του Ιούνη, από την ισημερία του Σεπτέμβρη, μέχρι το ηλιοστάσιο του Δεκέμβρη, και ξανά πίσω στην ισημερία του Μάρτη, είναι περίπου 92,8 – 93,6 – 89,8 και 89,0 ημέρες αντίστοιχα. Η παρηγοριά μας, στο βόρειο ημισφαίριο, είναι ότι η άνοιξη και το καλοκαίρι διαρκούν περισσότερο από ότι το φθινόπωρο και ο χειμώνας!
Χωρίς την κλίση του άξονα της γης, δεν θα είχαμε εποχές. Οι ακτίνες του ήλιου θα ήταν κάθετα πάνω από τον ισημερινό όλο το χρόνο. Η Γη κάνει και ελαφρώς ελλειπτική τροχιά γύρω από τον ήλιο. Κατά τη διάρκεια της έλλειψης, βρίσκεται πιο μακριά από τον ήλιο για την 4η Ιούλη. Το σημείο αυτό είναι γνωστό ως το αφήλιο και η Γη είναι 94.555.000 μίλια μακριά από τον ήλιο. Το αντίθετο, το περιήλιο, λαμβάνει χώρα την 4η Γενάρη, όταν η Γη είναι μόνο 91.445.000 μίλια μακριά από τον ήλιο.
Όταν το καλοκαίρι εμφανίζεται σε ένα ημισφαίριο, αυτό οφείλεται σε ότι ημισφαίριο λαμβάνουν πιο άμεσα την επίδραση του Ήλιου, σε σχέση με το αντίθετο ημισφαίριο όπου είναι χειμώνας. Το χειμώνα, ακτίνες του ήλιου πέφτουν στη Γη σε λοξή γωνία και είναι συνεπώς λιγότερο συγκεντρωμένες. Κατά την άνοιξη και το φθινόπωρο, ο άξονας της Γης βρίσκεται προς τα πλάγια, ώστε τα δύο ημισφαίρια έχουν μέτριες καιρικές συνθήκες και οι ακτίνες του ήλιου είναι ακριβώς από πάνω από τον ισημερινό.
Μεταξύ του Τροπικού του Καρκίνου και του Τροπικού του Αιγόκερου, δεν υπάρχουν εποχές που ο ήλιος να βρίσκεται πολύ χαμηλά στον ουρανό, ώστε το κλίμα να παραμένει ζεστό και υγρό («τροπικό») όλο το χρόνο.
Η μεγαλύτερη ημέρα του έτους έρχεται κατά το θερινό ηλιοστάσιο, και το πιο καυτό καιρό ακολουθεί πάντα ένα ή δύο μήνες αργότερα. Αυτό ονομάζεται “υστέρηση των εποχών”. Στο βόρειο ημισφαίριο, θα πρέπει να περιμένετε μέχρι τον Ιούλη ή τον Αύγουστο για το πιο καυτό καλοκαίρι. Τον Αύγουστο, το νερό των θαλασσών, θα είναι πολύ πιο ζεστό. Ο θερμότερος καιρός έρχεται μερικούς μήνες μετά την μεγαλύτερη μέρα του έτους. Η γη και οι ωκεανοί χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ζεσταθούν μετά το κρύο του χειμώνα.
Το Ηλιοστάσιο στην παράδοση.
Το θερινό ηλιοστάσιο, η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου στο βόρειο ημισφαίριο, αποτελούσε ανέκαθεν πολύ σημαντικό γεγονός για το ανθρώπινο γένος. Οι αρχαίοι πολιτισμοί διοργάνωναν πολυήμερες γιορτές για να τιμήσουν τον Ήλιο. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Ήλιος ήταν Τιτανίδης, παιδί του Υπερίωνα και της Θείας. Είχε δύο αδελφές. Την Σελήνη και την Ηώ. Από τον 5ο π.Χ. αιώνα με την πλήρη επιβολή του δωδεκάθεου δεν θεωρείται αυτοτελείς θεότητα αλλά συγχέεται με τον Απόλλωνα.
Για τον λόγο αυτό ο Απόλλων καλείται και Φοίβος που σημαίνει λάμπων Θεός. Εκτός όμως από την ελληνική μυθολογία αναφορές στον Θεό βρίσκουμε και σε άλλους λαούς. Συναντάμε λοιπόν τον Σαμάς των Βαβυλωνίων, τον Βαάλ των Ασσυρίων τον Ελ των Φοινίκων και των Χαναναίων, τον Μολώχ των Αμμωνιτών, τον Χιμώχ των Μωαβιτών, τον Άμμωνα Ρα και τον Φθά των Αιγυπτίων, τον Σούρυα των Ινδών, τον Μίθρα των Περσών, τον Σολ των Λατίνων, τον Γιαρίλα των Σλάβων, τον Μπελένος των Κελτών καθώς και τον θεό Ίντι στους Ίνκας και στους Ατζέκους.
Από τα προϊστορικά ακόμη χρόνια ο άνθρωπος υποδέχεται το καλοκαίρι με φωτιές τη νύχτα του ηλιοτρόπιου, την πιο μικρή νύχτα του χρόνου για το Βόρειο Ημισφαίριο, με τον ήλιο να στρέφεται προς το καλοκαίρι. Η νύχτα της 21ης Ιούνη είναι αυτή που ανάβουν οι φωτιές, στο κατώφλι του καλοκαιριού. Οι φωτιές τη νύχτα του Ηλιοτρόπιου έχουν σκοπό να εξαγνίσουν κάθε κακή τροπή, εξασφαλίζοντας στον ήλιο τον αιώνιο δρόμο στο δώμα του ουρανού.
Στην Αρχαία Ελλάδα η νύχτα του Ηλιοτρόπιου, ήταν η γιορτή μιας ερωτικής μαγείας, με τους νέους να ανταλάσσουν ερωτικούς όρκους και να πηδούν πάνω από τις φωτιές για να εξαγνίσουν αυτούς τους όρκους αποδιώχνοντας κάθε επιβουλή. Ηταν οι φωτιές της τύχης, πηδώντας πάνω από τις φλόγες τρεις φορές. Οι Δρυίδες των αρχαίων Κελτών της Βρετανίας στο Στόουνχετζ. γιόρταζαν τις «Φωτιές της ακτής». Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε μεταξύ του 2500 π.Χ. και του 2000 π.Χ. Στα ερείπια του Stonehenge, η ανατολή του θερινού ηλιοστασίου εμφανίζεται στον ορίζοντα σε ευθυγράμμιση με την ογκώδη κύρια πέτρα του μνημείου. Κάθε χρόνο, τουρίστες από κάθε γωνιά του κόσμου το επισκέπτονται αυτή την ημέρα.
Στη Ρώμη γιόρταζαν τα «Βεστάλια», μια γιορτή προς τιμήν της θεάς Βεστά, που είναι η Ελληνική Εστία, και αυτές οι γιορτές της φωτιάς διαρκούσαν μια ολόκληρη εβδομάδα. Οι Γαλάτες γιόρταζαν την Επόνα, μια θηλυκή θεότητα που την απεικόνιζαν συνήθως να καβαλά μια φοράδα. Αυτή η θεότητα ήταν η προσωποποίηση της. Οι Κέλτες της Ευρώπης υποδέχονταν και εκείνοι με φωτιές το καλοκαίρι, τη νύχτα του Ηλιοτρόπιου. Νεαρά ζευγάρια πηδούσαν πάνω από τις φωτιές και πίστευαν πως όσο πιο ψηλά πηδήσουν πάνω από τις φλόγες, τόσο πιο πολύ θα μεγάλωναν τα σπαρτά.
Στην αρχαία Κίνα αυτή η νύχτα ήταν αφιερωμένη στις θηλυκές δυνάμεις της γής, τις γιν δυνάμεις. Οι ιθαγενείς φυλές της Αμερικής όπως οι Natchez έκαναν την γιορτή της πρώτης συγκομιδής. Σε κανέναν δεν ήταν επιτρεπτό να μαζέψει το καλαμπόκι του πριν την λήξη της. Στην φυλή Χόπι οι άνδρες μεταμφιεζόταν σε Kachinas, τα πνεύματα χορευτές της βροχής, που μεταφέρουν τα μηνύματα των ανθρώπων στους θεούς.
Στη σημερινή Ελλάδα, υπάρχουν ακόμη στη θέση εκείνης της γιορτής, οι Φωτιές του Αη-Γιαννιού, του Κλήδονα, που σε κάποιες περιοχές τις λένε «του Αη-Γιαννιού του ηλιοτροπιού», προσδιορίζοντας επακριβώς την καταγωγή του εορτασμού, που αντί για τις 21 Ιουνίου, γίνεται την παραμονή του Αη-Γιάννη, δηλαδή τη νύχτα της 23ης Ιουνίου.
Και σήμερα ακόμη, σε πολλά μέρη της Ελλάδας, οι φωτιές ανάβουν με τη δύση του ήλιου και στις φλόγες τους ρίχνονται τα ξερά στεφάνια της πρωτομαγιάς, ενώ αυτοί που πηδούν ύστερα πάνω από τις φωτιές κάνουν κρυφές ευχές μέσα τους, ελπίζοντας να ευοδωθούν.
Φαίνεται ότι ούτε η χριστιανική θρησκεία κατάφερε τελικά να ξερριζώσει αυτές τις αρχαιότροπες δοξασίες, ακόμη και όταν οι τελετουργοί απειλήθηκαν με διωγμούς από την 6η Οικουμενική Σύνοδο, το 680 μ.Χ.
ΠΗΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ 1: diogeneis.blogspot.gr
ΠΗΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ 2: www.apocalypsejohn.com
ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ: 20 Μαρτίου (Πέμπτη) 2014, ώρα Ελλάδος 18:57.
ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ: 21 Ιουνίου ( Σαββάτο) 2014 ώρα Ελλάδος 13:51.
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ: 23 Σεπτεμβρίου (Τρίτη) 2014 ώρα Ελλάδος 05:29.
ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ: 21 Δεκεμβρίου (Παρασκευή) 2014 ώρα Ελλάδος 01:03.
Πρώτη ημέρα του καλοκαιριού 2014
Την 21η Ιούνη, έχουμε και αστρονομικά την έναρξη του καλοκαιριού. Αυτό συμβαίνει κατά την χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης είναι στραμμένος όσο περισσότερο επιτρέπει η κλίση της Γης, μακριά από τον Ήλιο, κατά την ετήσια τροχιά της γύρω από αυτόν.
Η στιγμή αυτή ονομάζεται ηλιοστάσιο του Ιούνη, ή θερινό ηλιοστάσιο. Κατά το ηλιοστάσιο του Ιούνη ο ήλιος φθάνει στο βορειότερο σημείο της Γης, με τις ακτίνες του να βρίσκουν κάθετα την επιφάνεια της Γης στον Τροπικό του Καρκίνου, όταν η Γη έχει κλίση περίπου 23,5° σε σχέση με τον κατακόρυφο άξονά της.
Κατά η διάρκεια του θερινού ηλιοστασίου η μέρα, έχει τις περισσότερες ώρες για εκείνους που ζουν στα βόρεια του Τροπικού του Καρκίνου (γεωγραφικό πλάτος 23.5° βόρεια). Όσοι ζουν ή ταξιδεύουν προς τα βόρεια, προς τον Αρκτικό Κύκλο (66,5° βόρεια από τον Ισημερινό) μπορούν να δουν τον «ήλιο του μεσονυκτίου», όπου ο ήλιος παραμένει ορατός σε όλη τη νύχτα, ενώ εκείνοι που ζουν ή ταξιδεύουν νότια προς τον Ανταρκτικό κύκλο (66,5° νότια από τον Ισημερινό)δεν θα δουν τον ήλιο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου του έτους .
Για εκείνους που ζουν κοντά στον Ισημερινό, ο ήλιος δεν κινείται πάνω-κάτω στον ουρανό. Αυτό σημαίνει ότι στη διάρκεια της ημέρας η θερμοκρασία δεν έχει μεγάλες διαφορές, ή είναι σχεδόν σταθερή.
Η 21η Ιουνίου αποτελεί το θερινό ηλιοστάσιο σηματοδοτώντας την πρώτη ημέρα του Καλοκαιριού για το βόρειο ημισφαίριο, και την πρώτη μέρα του Χειμώνα (χειμερινό ηλιοστάσιο) για το νότιο ημισφαίριο της Γης.
Η λέξη ηλιοστάσιο προέρχεται από το «ήλιος» και το «στέκομαι» ή «στάση» επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια (κίνηση στην απόκλιση), μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αρχίζει να αντιστρέφεται. Και στα αγγλικά η λέξη solstice προέρχεται από τη λατινική λέξη “solstitium“, που σημαίνει «ήλιος-ακινητοποίηση», γιατί το σημείο στο οποίο ο ήλιος φαίνεται σταματά και να αντιστρέφει την κατεύθυνσή του (τροπή) μετά από αυτήν την ημέρα.
Την ημέρα αυτή, ο ήλιος δεν ανατέλλει ακριβώς στα ανατολικά, αλλά ανεβαίνει στο βόρειοτερο σημείο από την ανατολή και δύει στο βορειότερο σημείο από τη δύση, παραμένοντας στον ουρανό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Στο νότιο ημισφαίριο, το ηλιοστάσιο του Ιούνη είναι γνωστό ως η μικρότερη μέρα του χρόνου.
Μετά το ηλιοστάσιο του Ιούνη, ο ήλιος ακολουθεί μια ολοένα χαμηλότερη πορεία στον ουρανό κάθε μέρα, (στο βόρειο ημισφαίριο), μέχρι να φτάσει στο σημείο όπου το μήκος της ημέρας είναι περίπου 12 ώρες και οκτώ έως εννέα λεπτά σε περιοχές που είναι περίπου 30 μοίρες βόρεια ή νότια του ισημερινού, ενώ οι περιοχές που είναι 60 μοίρες βόρεια ή νότια του ισημερινού παρατηρούν φως για περίπου 12 ώρες και 16 λεπτά. Αυτό καλείται Φθινοπωρινή Ισημερία, στο βόρειο ημισφαίριο, ή Εαρινή Ισημερία στο Νότιο ημισφαίριο.
Πολλές περιοχές γύρω από τον Ισημερινό έχουν μήκος φως περίπου 12 ώρες και έξι λεπτά κατά τη διάρκεια της ισημερίας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Γη δεν κινείται με σταθερή ταχύτητα στην ελλειπτική τροχιά της. Συνεπώς, οι εποχές δεν είναι ίσου μήκους: οι χρόνοι που υπολογίζονται για τη μετακίνηση του ήλιου από την ισημερία του Μάρτη μέχρι το ηλιοστάσιο του Ιούνη, από την ισημερία του Σεπτέμβρη, μέχρι το ηλιοστάσιο του Δεκέμβρη, και ξανά πίσω στην ισημερία του Μάρτη, είναι περίπου 92,8 – 93,6 – 89,8 και 89,0 ημέρες αντίστοιχα. Η παρηγοριά μας, στο βόρειο ημισφαίριο, είναι ότι η άνοιξη και το καλοκαίρι διαρκούν περισσότερο από ότι το φθινόπωρο και ο χειμώνας!
Όταν το καλοκαίρι εμφανίζεται σε ένα ημισφαίριο, αυτό οφείλεται σε ότι ημισφαίριο λαμβάνουν πιο άμεσα την επίδραση του Ήλιου, σε σχέση με το αντίθετο ημισφαίριο όπου είναι χειμώνας. Το χειμώνα, ακτίνες του ήλιου πέφτουν στη Γη σε λοξή γωνία και είναι συνεπώς λιγότερο συγκεντρωμένες. Κατά την άνοιξη και το φθινόπωρο, ο άξονας της Γης βρίσκεται προς τα πλάγια, ώστε τα δύο ημισφαίρια έχουν μέτριες καιρικές συνθήκες και οι ακτίνες του ήλιου είναι ακριβώς από πάνω από τον ισημερινό.
Μεταξύ του Τροπικού του Καρκίνου και του Τροπικού του Αιγόκερου, δεν υπάρχουν εποχές που ο ήλιος να βρίσκεται πολύ χαμηλά στον ουρανό, ώστε το κλίμα να παραμένει ζεστό και υγρό («τροπικό») όλο το χρόνο.
Η μεγαλύτερη ημέρα του έτους έρχεται κατά το θερινό ηλιοστάσιο, και το πιο καυτό καιρό ακολουθεί πάντα ένα ή δύο μήνες αργότερα. Αυτό ονομάζεται “υστέρηση των εποχών”. Στο βόρειο ημισφαίριο, θα πρέπει να περιμένετε μέχρι τον Ιούλη ή τον Αύγουστο για το πιο καυτό καλοκαίρι. Τον Αύγουστο, το νερό των θαλασσών, θα είναι πολύ πιο ζεστό. Ο θερμότερος καιρός έρχεται μερικούς μήνες μετά την μεγαλύτερη μέρα του έτους. Η γη και οι ωκεανοί χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ζεσταθούν μετά το κρύο του χειμώνα.
Το Ηλιοστάσιο στην παράδοση.
Το θερινό ηλιοστάσιο, η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου στο βόρειο ημισφαίριο, αποτελούσε ανέκαθεν πολύ σημαντικό γεγονός για το ανθρώπινο γένος. Οι αρχαίοι πολιτισμοί διοργάνωναν πολυήμερες γιορτές για να τιμήσουν τον Ήλιο. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Ήλιος ήταν Τιτανίδης, παιδί του Υπερίωνα και της Θείας. Είχε δύο αδελφές. Την Σελήνη και την Ηώ. Από τον 5ο π.Χ. αιώνα με την πλήρη επιβολή του δωδεκάθεου δεν θεωρείται αυτοτελείς θεότητα αλλά συγχέεται με τον Απόλλωνα.
Για τον λόγο αυτό ο Απόλλων καλείται και Φοίβος που σημαίνει λάμπων Θεός. Εκτός όμως από την ελληνική μυθολογία αναφορές στον Θεό βρίσκουμε και σε άλλους λαούς. Συναντάμε λοιπόν τον Σαμάς των Βαβυλωνίων, τον Βαάλ των Ασσυρίων τον Ελ των Φοινίκων και των Χαναναίων, τον Μολώχ των Αμμωνιτών, τον Χιμώχ των Μωαβιτών, τον Άμμωνα Ρα και τον Φθά των Αιγυπτίων, τον Σούρυα των Ινδών, τον Μίθρα των Περσών, τον Σολ των Λατίνων, τον Γιαρίλα των Σλάβων, τον Μπελένος των Κελτών καθώς και τον θεό Ίντι στους Ίνκας και στους Ατζέκους.
Στην Αρχαία Ελλάδα η νύχτα του Ηλιοτρόπιου, ήταν η γιορτή μιας ερωτικής μαγείας, με τους νέους να ανταλάσσουν ερωτικούς όρκους και να πηδούν πάνω από τις φωτιές για να εξαγνίσουν αυτούς τους όρκους αποδιώχνοντας κάθε επιβουλή. Ηταν οι φωτιές της τύχης, πηδώντας πάνω από τις φλόγες τρεις φορές. Οι Δρυίδες των αρχαίων Κελτών της Βρετανίας στο Στόουνχετζ. γιόρταζαν τις «Φωτιές της ακτής». Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε μεταξύ του 2500 π.Χ. και του 2000 π.Χ. Στα ερείπια του Stonehenge, η ανατολή του θερινού ηλιοστασίου εμφανίζεται στον ορίζοντα σε ευθυγράμμιση με την ογκώδη κύρια πέτρα του μνημείου. Κάθε χρόνο, τουρίστες από κάθε γωνιά του κόσμου το επισκέπτονται αυτή την ημέρα.
Στη Ρώμη γιόρταζαν τα «Βεστάλια», μια γιορτή προς τιμήν της θεάς Βεστά, που είναι η Ελληνική Εστία, και αυτές οι γιορτές της φωτιάς διαρκούσαν μια ολόκληρη εβδομάδα. Οι Γαλάτες γιόρταζαν την Επόνα, μια θηλυκή θεότητα που την απεικόνιζαν συνήθως να καβαλά μια φοράδα. Αυτή η θεότητα ήταν η προσωποποίηση της. Οι Κέλτες της Ευρώπης υποδέχονταν και εκείνοι με φωτιές το καλοκαίρι, τη νύχτα του Ηλιοτρόπιου. Νεαρά ζευγάρια πηδούσαν πάνω από τις φωτιές και πίστευαν πως όσο πιο ψηλά πηδήσουν πάνω από τις φλόγες, τόσο πιο πολύ θα μεγάλωναν τα σπαρτά.
Στην αρχαία Κίνα αυτή η νύχτα ήταν αφιερωμένη στις θηλυκές δυνάμεις της γής, τις γιν δυνάμεις. Οι ιθαγενείς φυλές της Αμερικής όπως οι Natchez έκαναν την γιορτή της πρώτης συγκομιδής. Σε κανέναν δεν ήταν επιτρεπτό να μαζέψει το καλαμπόκι του πριν την λήξη της. Στην φυλή Χόπι οι άνδρες μεταμφιεζόταν σε Kachinas, τα πνεύματα χορευτές της βροχής, που μεταφέρουν τα μηνύματα των ανθρώπων στους θεούς.
Στη σημερινή Ελλάδα, υπάρχουν ακόμη στη θέση εκείνης της γιορτής, οι Φωτιές του Αη-Γιαννιού, του Κλήδονα, που σε κάποιες περιοχές τις λένε «του Αη-Γιαννιού του ηλιοτροπιού», προσδιορίζοντας επακριβώς την καταγωγή του εορτασμού, που αντί για τις 21 Ιουνίου, γίνεται την παραμονή του Αη-Γιάννη, δηλαδή τη νύχτα της 23ης Ιουνίου.
Και σήμερα ακόμη, σε πολλά μέρη της Ελλάδας, οι φωτιές ανάβουν με τη δύση του ήλιου και στις φλόγες τους ρίχνονται τα ξερά στεφάνια της πρωτομαγιάς, ενώ αυτοί που πηδούν ύστερα πάνω από τις φωτιές κάνουν κρυφές ευχές μέσα τους, ελπίζοντας να ευοδωθούν.
Φαίνεται ότι ούτε η χριστιανική θρησκεία κατάφερε τελικά να ξερριζώσει αυτές τις αρχαιότροπες δοξασίες, ακόμη και όταν οι τελετουργοί απειλήθηκαν με διωγμούς από την 6η Οικουμενική Σύνοδο, το 680 μ.Χ.
ΠΗΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ 1: diogeneis.blogspot.gr
ΠΗΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ 2: www.apocalypsejohn.com
Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014
Ερμητικά κείμενα - Λόγος Καθολικός
Ερμητικά ονομάζονταν τα κείμενα που σήμερα αποκαλούμε «απόκρυφα».
Ήταν τα μυστικά κείμενα της απόκρυφης γνώσης, τα οποία αναπτύχθηκαν ως εκλαϊκευμένη φιλοσοφία των Πλατωνικών κειμένων στην πλειοψηφία τους, εμπεριέχοντας και απόψεις των μετά τον Πλάτωνα κλασσικών Φιλοσόφων (όπως π.χ. του Παρμενίδη – στους «Λόγους» είναι καταφάνερη η Παρμενίδεια προέλευση).
Ο Ερμής ως παγκόσμιο Αρχέτυπο, είναι κοινός σε ολόκληρο τον κόσμο της εποχής και τον συναντάμε, είτε ως Αιγυπτιακό Θωθ – Ιβις, είτε ως Ινδικό θεό Γκανέσα – Ελέφαντα, είτε ως τον φτεροπόδαρο Αγγελιοφόρο των θεών Ερμή των Ελλήνων, θεό – Αρχέτυπο δωρητή και προστάτη των γραμμάτων, με ιδιότητες που στο σύνολό τους περιγράφονται στην κλασσική μυθολογία και περιλαμβάνονται αυτούσιες σήμερα στην σύγχρονη Αστρολογία.
Μετά την κατάκτηση της Αιγύπτου από τον Αλέξανδρο και το χτίσιμο της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, η Μακεδονική δυναστεία των Πτολεμαίων κατάφερε να κάνει κέντρο φιλοσοφίας την Αλεξάνδρεια, επισκιάζοντας ακόμη και αυτήν την Αθήνα. Οι ευγενείς κάτοικοι της Αλεξάνδρειας που απαρτίζαν την άρχουσα τάξη, ήταν Έλληνες, Μακεδόνες στην πλειοψηφία τους. Τα επόμενα χρόνια η πόλη προσέλκυσε Έλληνες από όλες σχεδόν τις Ελληνικές περιοχές, οι οποίοι μετέφεραν στην Αίγυπτο τις εορτές τους αλλά και τα άγνωστα για τον υπόλοιπο κόσμο μυητικά τους μυστήρια.
Έτσι, στις 6 Ιανουαρίου, τελούνταν στην Αλεξάνδρεια της Ελληνιστικής Αιγύπτου τα «Κόρεια», μια παραλλαγή των Ελευσινίων μυστηρίων, τα οποία όμως ήταν απαγορευμένα για τους μη Έλληνες. Τα μυστήρια αυτά συνεχίστηκαν και στα Ρωμαϊκά χρόνια, μέχρι σχεδόν τον 5ο αιώνα της κοινής χρονολόγησης, όταν τα κυνήγησε μανιωδώς η ιουδαιοχριστιανική μισαλλοδοξία.
Από τα λίγα Ερμητικά κείμενα που διασώθηκαν από τον εμπρησμό της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ήταν ο «Ποιμάνδρης», βιβλίο το οποίο μετέφρασε πρώτη φορά στα Λατινικά, κάνοντάς το γνωστό στην Ευρώπη, ο Μαρσίλιο Φιτσίνο.
Στη καρδιά του Ερμητισμού βρίσκεται η ανάγκη για τη Γνώση, τη γνώση δηλαδή του Θείου. Είναι τελείως διαφορετικό από τα συμβατικά είδη γνώσης, αφού μας οδηγεί στο να διαχωρίζουμε αυτό που ξέρουμε με αυτό που νομίζουμε ότι ξέρουμε. Η γνώση αυτή είναι προσωπική διότι σχετίζεται με το πυρήνα της ύπαρξής μας.
Θα ακολουθήσουν καποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα :
ΕΡΜΗΣ: Κάθε κινούμενο ω Ασκληπιέ, δεν κινείται σε κάτι, και από ποιον κινείται;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Μάλιστα κινείται.
ΕΡΜΗΣ: Και δεν είναι ανάγκη το πράγμα στο οποίο κινείται εκείνο το κάτι να είναι μεγαλύτερο του κινουμένου;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Είναι ανάγκη.
ΕΡΜΗΣ: Άρα το κινούν είναι ισχυρότερο του κινουμένου.
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Ισχυρότερο είναι...
ΕΡΜΗΣ: Μεγάλος λοιπόν είναι ο κόσμος και μεγαλύτερο σώμα απ' αυτόν δεν υπάρχει και σταθερός, και γεμάτος με πολλά μεγάλα σώματα που υπάρχουν σ' αυτόν. Ο δε κόσμος είναι σώμα;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Σώμα είναι.
ΕΡΜΗΣ: Και κινούμενο;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Μάλιστα.
ΕΡΜΗΣ: Πόσο μεγάλος πρέπει να είναι ο τόπος στον οποίον κινείται ο κόσμος, και ποίας φύσης; Δεν πρέπει να είναι ο τόπος μεγαλύτερος από τον κόσμο που δέχεται, για να μην εμποδίσει την κίνησή του;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Παμμέγιστος πρέπει να είναι ω τρισμέγιστε.
ΕΡΜΗΣ: Και ποίας φύσης πρέπει να είναι ο τόπος; Ενάντιας φύσης. Άρα Ασκληπιέ, και του σωματικού κόσμου ενάντια φύση είναι το ασώματο. Άρα ο τόπος (ο χώρος) είναι ασώματος, το δε ασώματο πρέπει να είναι κάτι το θεϊκό, ή ο θεός. Και το θεϊκό δεν είναι γεννητό, αλλά αγένητο. Εάν λοιπόν είναι θεϊκό, είναι ουσιώδες εάν δε είναι ο θεός και ανούσιος είναι και νοητός. Και νοητός είναι για μας, όχι όμως και για τον εαυτό του. Το νοητό υποπίπτει στην αίσθηση του ανθρώπου, όχι όμως και στον θεό... Ο τόπος είναι νοητός ως τόπος, όχι όμως και ως θεός. Εάν νοηθεί ο τόπος ως θεός τότε πρέπει να θεωρηθεί ως καθολική ενέργεια. Κάθε κινητό σώμα δεν κινείται σε κινητό τόπο, αλλά σε ακίνητο...
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Πως όμως ω Τρισμέγιστε τα γήϊνα σώματα κινούνται μαζί μ' αυτούς που τα κινούν; Μας έχεις ειπεί, ότι οι σφαίρες των πλανωμένων (άστρων) κινούνται από τις σφαίρες των απλανών.
ΕΡΜΗΣ: Αλλά η κίνηση αυτή (των πλανητών) δεν είναι συγκίνηση, αλλά αντικίνηση. Δεν κινούνται ομοιόμορφα οι πλανήτες με τα απλανή (άστρα) αλλά με παράλληλες ενάντιες κινήσεις, η δε ενάντια αυτή κίνηση δημιουργεί την ισορροπία των κινήσεων (των άστρων). Έτσι οι σφαίρες των πλανητών κινούνται αντίθετα προς την κίνηση των απλανών, και δεν μπορεί να γίνει αλλέως... Βλέπεις το πως κινούνται οι αστερισμοί των δύο Αρκτών (της Μεγάλης και της Μικρής) ούτε ανατέλλουν, ούτε δύουν, κινούνται δε περιστροφικά γύρω το ίδιο κέντρο. Κινούνται λοιπόν ή είναι ακίνητοι οι αστερισμοί αυτοί η στέκονται ακίνητοι;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Κινούνται ω τρισμέγιστε.
ΕΡΜΗΣ: Και ποια είναι η κίνησή των ω Ασκληπιέ;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Περιστρέφονται γύρω από το ίδιο κέντρο των.
ΕΡΜΗΣ: Η κίνηση αυτή δεν είναι παρά περιστροφή γύρω από ένα σταθερό κέντρο. Έτσι προκύπτει ότι η ενάντια κίνηση γίνεται ακίνητη από την άλλη ενάντια κίνηση... Κάθε λοιπόν κίνηση στον κόσμο κινείται σε στάση από τη στάση... Έτσι γίνεται και με την κίνηση του κόσμου, και κάθε υλικού ζωντανού όντος που κινείται στον κόσμο. Ένα άψυχο σώμα δεν μπορεί να κινήσει ένα έμψυχο, το έμψυχο όμως σώμα κινεί το άψυχο...
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Πως το λες αυτό ως Τρισμεγιστε; Τα ξύλα, τις πέτρες, και τα άλλα άψυχα δεν τα κινούν σώματα;
ΕΡΜΗΣ: Όχι Ασκληπιέ. Τα σώματα αυτά που διαλύονται δεν τα διαλύουν εξωσώματα. Τα άψυχα δεν μπορούν να κινήσουν άψυχα. Αυτά διαλύονται από εσωτερικές αιτίες που ενεργούν από μέσα προς τα έξω.
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Στο κενό κινούνται;
ΕΡΜΗΣ: Κανένα από τα όντα δεν είναι άδειο λόγω της ύπαρξής του. Γιατί δεν θα υπήρχε εάν δεν ήταν γεμάτο...
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Οι κάδοι, τα κεραμίδια, μια σκάφη, ένα λαγήνι δεν είναι άδεια σώματα;
ΕΡΜΗΣ: Αλλοίμονο πλανάσε Ασκληπιέ. Δεν είναι σώμα ο αέρας; Κι αυτός ο αέρας δεν πληρεί το σύμπαν; Αυτά που τα λές άδεια, πρέπει να τα λές, κοίλα. Κι' αυτό γιατί όλα αυτά είναι γεμάτα από αέρα, και όχι άδεια.
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Αναντίρρητος είναι ο λόγος σου ω Τρισμέγιστε, αλλά τον τόπο στον οποίο κινείται το παν πως να τον ονομάσουμε;
ΕΡΜΗΣ: Ασώματον ω Ασκληπιέ.
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Το ασώματο τι είναι;
ΕΡΜΗΣ: Νους, που περιέχεται εξ ολοκλήρου στον εαυτό του. Και είναι ελεύθερος από σώμα, απλανής, απαθής, αναφής, βρίσκεται στον εαυτό του, είναι ο σώστης των όντων, το αγαθόν το οποίο ακτινοβολεί σαν ακτίνες, η αλήθεια, το αρχέτυπο του πνεύματος και της ψυχής.
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Ο θεός τι είναι;
ΕΡΜΗΣ: Είναι ο μη υπάρχων από κανένα, εν τούτοις είναι ο αίτιος της ύπαρξης όλων των όντων. Στο σύμπαν δεν υπάρχει θέση για το μη ον, τα πάντα έρχονται στην ύπαρξη από τα υπάρχοντα όντα γιατί πράγματα που δεν υπάρχουν δεν είναι δυνατό να έλθουν στην ύπαρξη και αντίθετα τα όντα που υπάρχουν στη φύση δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν.
Ο θεός δεν είναι νους, αλλά, είναι όμως ο αίτιος της ύπαρξης του Νου. Δεν είναι και πνεύμα αλλά ο αίτιος της ύπαρξης του πνεύματος. Ούτε φως είναι, αλλά είναι ο αίτιος της ύπαρξης του φωτός. Τον θεό πρέπει να τον σεβόμεθα με δύο προσηγορίες που του αρμόζουν και με καμία άλλη, ούτε των άλλων λεγομένων θεών ανθρώπων ή δαιμόνων έστω και αν είναι λίγο αγαθοί, είναι στον Νουν, γιατί αγαθός είναι μόνον ο θεός και μόνον. Γιατί και το σώμα και η ψυχή δεν έχουν θέση στο αγαθό, ει μη μόνον ο θεός. Τόσο μεγάλο είναι το μέγεθος του αγαθού, όσο είναι όλα τα όντα και τα σωματικά και τα ασώματα και αισθητά και νοητά. Αυτό είναι το αγαθό, αυτός είναι ο θεός. Μην ονομάσεις το αγαθό κάπως αλλιώς, γιατί ασεβείς...
Το αγαθό δεν νοείται από όλους γι' αυτό και ο θεός δεν νοείται από όλους. Από άγνοια και τους άλλους θεούς, και ανθρώπους τους προσονομάζουν μερικοί αγαθούς, που δεν μπορούν ούτε να είναι ούτε να γίνουν. Γιατί ο θεός είναι αναλλοτριώτατος και αχώριστος... και αγαθός όχι κατά τιμήν, αλλά κατά φύσιν. Μια είναι η φύση του θεού το αγαθόν, και ένα γένος από το οποίον πηγάζουν όλα τα γένη. Γιατί ο θεός πάντοτε δίνει και τίποτε δεν παίρνει. Ώστε ο θεός είναι το αγαθόν, και το αγαθόν ο θεός.
Η άλλη προσηγορία είναι η του πατέρα, γιατί εποίησε τα πάντα. Γι' αυτό και η παιδοποιία θεωρείται η ευσεβεστάτη αρετή, μεγάλο δε ατύχημα είναι για τον λογικό άνθρωπο η ατεκνία του, να μην κάνει παιδιά.
Ο Άτεκνος θεωρείται μετά τον θάνατό του «καταραμένος» δικάζεται από τους δαίμονες και η τιμωρία του είναι σκληρή, γιατί καταδικάζεται από τους κριτές του δαίμονες με την τιμωρία να μην ενσαρκωθεί σε ανθρώπινο σώμα γυναίκας και άνδρα. Γι' αυτό, Ασκληπιέ έναν τέτοιον άνθρωπο είναι να τον λυπάσαι' να τον πονέσεις για τη συμφορά του...
ΧΛΕΤΣΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΠΗΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ: tektonikadromena.blogspot.gr
Ήταν τα μυστικά κείμενα της απόκρυφης γνώσης, τα οποία αναπτύχθηκαν ως εκλαϊκευμένη φιλοσοφία των Πλατωνικών κειμένων στην πλειοψηφία τους, εμπεριέχοντας και απόψεις των μετά τον Πλάτωνα κλασσικών Φιλοσόφων (όπως π.χ. του Παρμενίδη – στους «Λόγους» είναι καταφάνερη η Παρμενίδεια προέλευση).
Μετά την κατάκτηση της Αιγύπτου από τον Αλέξανδρο και το χτίσιμο της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, η Μακεδονική δυναστεία των Πτολεμαίων κατάφερε να κάνει κέντρο φιλοσοφίας την Αλεξάνδρεια, επισκιάζοντας ακόμη και αυτήν την Αθήνα. Οι ευγενείς κάτοικοι της Αλεξάνδρειας που απαρτίζαν την άρχουσα τάξη, ήταν Έλληνες, Μακεδόνες στην πλειοψηφία τους. Τα επόμενα χρόνια η πόλη προσέλκυσε Έλληνες από όλες σχεδόν τις Ελληνικές περιοχές, οι οποίοι μετέφεραν στην Αίγυπτο τις εορτές τους αλλά και τα άγνωστα για τον υπόλοιπο κόσμο μυητικά τους μυστήρια.
Έτσι, στις 6 Ιανουαρίου, τελούνταν στην Αλεξάνδρεια της Ελληνιστικής Αιγύπτου τα «Κόρεια», μια παραλλαγή των Ελευσινίων μυστηρίων, τα οποία όμως ήταν απαγορευμένα για τους μη Έλληνες. Τα μυστήρια αυτά συνεχίστηκαν και στα Ρωμαϊκά χρόνια, μέχρι σχεδόν τον 5ο αιώνα της κοινής χρονολόγησης, όταν τα κυνήγησε μανιωδώς η ιουδαιοχριστιανική μισαλλοδοξία.
Από τα λίγα Ερμητικά κείμενα που διασώθηκαν από τον εμπρησμό της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ήταν ο «Ποιμάνδρης», βιβλίο το οποίο μετέφρασε πρώτη φορά στα Λατινικά, κάνοντάς το γνωστό στην Ευρώπη, ο Μαρσίλιο Φιτσίνο.
Στη καρδιά του Ερμητισμού βρίσκεται η ανάγκη για τη Γνώση, τη γνώση δηλαδή του Θείου. Είναι τελείως διαφορετικό από τα συμβατικά είδη γνώσης, αφού μας οδηγεί στο να διαχωρίζουμε αυτό που ξέρουμε με αυτό που νομίζουμε ότι ξέρουμε. Η γνώση αυτή είναι προσωπική διότι σχετίζεται με το πυρήνα της ύπαρξής μας.
Θα ακολουθήσουν καποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα :
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Μάλιστα κινείται.
ΕΡΜΗΣ: Και δεν είναι ανάγκη το πράγμα στο οποίο κινείται εκείνο το κάτι να είναι μεγαλύτερο του κινουμένου;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Είναι ανάγκη.
ΕΡΜΗΣ: Άρα το κινούν είναι ισχυρότερο του κινουμένου.
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Ισχυρότερο είναι...
ΕΡΜΗΣ: Μεγάλος λοιπόν είναι ο κόσμος και μεγαλύτερο σώμα απ' αυτόν δεν υπάρχει και σταθερός, και γεμάτος με πολλά μεγάλα σώματα που υπάρχουν σ' αυτόν. Ο δε κόσμος είναι σώμα;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Σώμα είναι.
ΕΡΜΗΣ: Και κινούμενο;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Μάλιστα.
ΕΡΜΗΣ: Πόσο μεγάλος πρέπει να είναι ο τόπος στον οποίον κινείται ο κόσμος, και ποίας φύσης; Δεν πρέπει να είναι ο τόπος μεγαλύτερος από τον κόσμο που δέχεται, για να μην εμποδίσει την κίνησή του;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Παμμέγιστος πρέπει να είναι ω τρισμέγιστε.
ΕΡΜΗΣ: Και ποίας φύσης πρέπει να είναι ο τόπος; Ενάντιας φύσης. Άρα Ασκληπιέ, και του σωματικού κόσμου ενάντια φύση είναι το ασώματο. Άρα ο τόπος (ο χώρος) είναι ασώματος, το δε ασώματο πρέπει να είναι κάτι το θεϊκό, ή ο θεός. Και το θεϊκό δεν είναι γεννητό, αλλά αγένητο. Εάν λοιπόν είναι θεϊκό, είναι ουσιώδες εάν δε είναι ο θεός και ανούσιος είναι και νοητός. Και νοητός είναι για μας, όχι όμως και για τον εαυτό του. Το νοητό υποπίπτει στην αίσθηση του ανθρώπου, όχι όμως και στον θεό... Ο τόπος είναι νοητός ως τόπος, όχι όμως και ως θεός. Εάν νοηθεί ο τόπος ως θεός τότε πρέπει να θεωρηθεί ως καθολική ενέργεια. Κάθε κινητό σώμα δεν κινείται σε κινητό τόπο, αλλά σε ακίνητο...
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Πως όμως ω Τρισμέγιστε τα γήϊνα σώματα κινούνται μαζί μ' αυτούς που τα κινούν; Μας έχεις ειπεί, ότι οι σφαίρες των πλανωμένων (άστρων) κινούνται από τις σφαίρες των απλανών.
ΕΡΜΗΣ: Αλλά η κίνηση αυτή (των πλανητών) δεν είναι συγκίνηση, αλλά αντικίνηση. Δεν κινούνται ομοιόμορφα οι πλανήτες με τα απλανή (άστρα) αλλά με παράλληλες ενάντιες κινήσεις, η δε ενάντια αυτή κίνηση δημιουργεί την ισορροπία των κινήσεων (των άστρων). Έτσι οι σφαίρες των πλανητών κινούνται αντίθετα προς την κίνηση των απλανών, και δεν μπορεί να γίνει αλλέως... Βλέπεις το πως κινούνται οι αστερισμοί των δύο Αρκτών (της Μεγάλης και της Μικρής) ούτε ανατέλλουν, ούτε δύουν, κινούνται δε περιστροφικά γύρω το ίδιο κέντρο. Κινούνται λοιπόν ή είναι ακίνητοι οι αστερισμοί αυτοί η στέκονται ακίνητοι;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Κινούνται ω τρισμέγιστε.
ΕΡΜΗΣ: Και ποια είναι η κίνησή των ω Ασκληπιέ;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Περιστρέφονται γύρω από το ίδιο κέντρο των.
ΕΡΜΗΣ: Η κίνηση αυτή δεν είναι παρά περιστροφή γύρω από ένα σταθερό κέντρο. Έτσι προκύπτει ότι η ενάντια κίνηση γίνεται ακίνητη από την άλλη ενάντια κίνηση... Κάθε λοιπόν κίνηση στον κόσμο κινείται σε στάση από τη στάση... Έτσι γίνεται και με την κίνηση του κόσμου, και κάθε υλικού ζωντανού όντος που κινείται στον κόσμο. Ένα άψυχο σώμα δεν μπορεί να κινήσει ένα έμψυχο, το έμψυχο όμως σώμα κινεί το άψυχο...
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Πως το λες αυτό ως Τρισμεγιστε; Τα ξύλα, τις πέτρες, και τα άλλα άψυχα δεν τα κινούν σώματα;
ΕΡΜΗΣ: Όχι Ασκληπιέ. Τα σώματα αυτά που διαλύονται δεν τα διαλύουν εξωσώματα. Τα άψυχα δεν μπορούν να κινήσουν άψυχα. Αυτά διαλύονται από εσωτερικές αιτίες που ενεργούν από μέσα προς τα έξω.
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Στο κενό κινούνται;
ΕΡΜΗΣ: Κανένα από τα όντα δεν είναι άδειο λόγω της ύπαρξής του. Γιατί δεν θα υπήρχε εάν δεν ήταν γεμάτο...
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Οι κάδοι, τα κεραμίδια, μια σκάφη, ένα λαγήνι δεν είναι άδεια σώματα;
ΕΡΜΗΣ: Αλλοίμονο πλανάσε Ασκληπιέ. Δεν είναι σώμα ο αέρας; Κι αυτός ο αέρας δεν πληρεί το σύμπαν; Αυτά που τα λές άδεια, πρέπει να τα λές, κοίλα. Κι' αυτό γιατί όλα αυτά είναι γεμάτα από αέρα, και όχι άδεια.
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Αναντίρρητος είναι ο λόγος σου ω Τρισμέγιστε, αλλά τον τόπο στον οποίο κινείται το παν πως να τον ονομάσουμε;
ΕΡΜΗΣ: Ασώματον ω Ασκληπιέ.
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Το ασώματο τι είναι;
ΕΡΜΗΣ: Νους, που περιέχεται εξ ολοκλήρου στον εαυτό του. Και είναι ελεύθερος από σώμα, απλανής, απαθής, αναφής, βρίσκεται στον εαυτό του, είναι ο σώστης των όντων, το αγαθόν το οποίο ακτινοβολεί σαν ακτίνες, η αλήθεια, το αρχέτυπο του πνεύματος και της ψυχής.
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Ο θεός τι είναι;
ΕΡΜΗΣ: Είναι ο μη υπάρχων από κανένα, εν τούτοις είναι ο αίτιος της ύπαρξης όλων των όντων. Στο σύμπαν δεν υπάρχει θέση για το μη ον, τα πάντα έρχονται στην ύπαρξη από τα υπάρχοντα όντα γιατί πράγματα που δεν υπάρχουν δεν είναι δυνατό να έλθουν στην ύπαρξη και αντίθετα τα όντα που υπάρχουν στη φύση δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν.
Ο θεός δεν είναι νους, αλλά, είναι όμως ο αίτιος της ύπαρξης του Νου. Δεν είναι και πνεύμα αλλά ο αίτιος της ύπαρξης του πνεύματος. Ούτε φως είναι, αλλά είναι ο αίτιος της ύπαρξης του φωτός. Τον θεό πρέπει να τον σεβόμεθα με δύο προσηγορίες που του αρμόζουν και με καμία άλλη, ούτε των άλλων λεγομένων θεών ανθρώπων ή δαιμόνων έστω και αν είναι λίγο αγαθοί, είναι στον Νουν, γιατί αγαθός είναι μόνον ο θεός και μόνον. Γιατί και το σώμα και η ψυχή δεν έχουν θέση στο αγαθό, ει μη μόνον ο θεός. Τόσο μεγάλο είναι το μέγεθος του αγαθού, όσο είναι όλα τα όντα και τα σωματικά και τα ασώματα και αισθητά και νοητά. Αυτό είναι το αγαθό, αυτός είναι ο θεός. Μην ονομάσεις το αγαθό κάπως αλλιώς, γιατί ασεβείς...
Το αγαθό δεν νοείται από όλους γι' αυτό και ο θεός δεν νοείται από όλους. Από άγνοια και τους άλλους θεούς, και ανθρώπους τους προσονομάζουν μερικοί αγαθούς, που δεν μπορούν ούτε να είναι ούτε να γίνουν. Γιατί ο θεός είναι αναλλοτριώτατος και αχώριστος... και αγαθός όχι κατά τιμήν, αλλά κατά φύσιν. Μια είναι η φύση του θεού το αγαθόν, και ένα γένος από το οποίον πηγάζουν όλα τα γένη. Γιατί ο θεός πάντοτε δίνει και τίποτε δεν παίρνει. Ώστε ο θεός είναι το αγαθόν, και το αγαθόν ο θεός.
Η άλλη προσηγορία είναι η του πατέρα, γιατί εποίησε τα πάντα. Γι' αυτό και η παιδοποιία θεωρείται η ευσεβεστάτη αρετή, μεγάλο δε ατύχημα είναι για τον λογικό άνθρωπο η ατεκνία του, να μην κάνει παιδιά.
Ο Άτεκνος θεωρείται μετά τον θάνατό του «καταραμένος» δικάζεται από τους δαίμονες και η τιμωρία του είναι σκληρή, γιατί καταδικάζεται από τους κριτές του δαίμονες με την τιμωρία να μην ενσαρκωθεί σε ανθρώπινο σώμα γυναίκας και άνδρα. Γι' αυτό, Ασκληπιέ έναν τέτοιον άνθρωπο είναι να τον λυπάσαι' να τον πονέσεις για τη συμφορά του...
ΧΛΕΤΣΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΠΗΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ: tektonikadromena.blogspot.gr
ΟΙ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ
Ο μύθος του κατακλυσμού αποτελεί έναν παγκόσμιο μύθο, ένα μύθο-αρχέτυπο, που σύμφωνα όμως με ιστορικές και αρχαιολογικές ανακύψεις, περιγράφει ένα πραγματικό γεγονός. Είναι πλέον κοινά αποδεκτό από τους μελετητές, ότι οι αρχαίοι μύθοι περιέχουν στον πυρήνα τους μία συγκεκαλυμμένη αλήθεια, σε αντίθεση με το παρα-μύθι. Το ερώτημα λοιπόν στο οποίο καλούμαστε να δώσουμε απάντηση είναι όχι εάν ο κατακλυσμός συνέβη, αλλά πότε συνέβη.
Στη παρούσα μελέτη θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές των μύθων που αφορούν κατακλυσμούς στην λεκάνη της μεσογείου και της Μεσοποταμίας, αλλά και να προσδιορίσουμε κατά προσέγγιση πότε αυτοί συνέβησαν. Για να προσδιορίσουμε κατά προσέγγιση χρονικά τον ή τους κατακλυσμούς, θα καταφύγουμε εκτός από τις αρχαίες πηγές, και στα πορίσματα προσφάτων γεωλογικών μελετών.
Έτσι σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε σήμερα, το επίπεδο της θάλασσας σε παγκόσμιο επίπεδο από το 15.000 π.χ έως το 5.000 π.χ, «ανέβηκε» περίπου 80 μέτρα. Το μεγαλύτερο μέρος της ανόδου συνέβη έως το 9.750 π .χ περίπου, όταν η μεσόγειος ξεχείλισε στην μαύρη θάλασσα η οποία έως τότε ήταν λίμνη. Νοτιότερα στην Μεσοποταμία, και συγκεκριμένα στην περιοχή του Τίγρη και του Ευφράτη η άνοδος της στάθμης των ποταμών προκαλεί εκτεταμένες καταστροφές στην ενδοχώρα γύρω στο 3.500-2800 π.χ, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τον Νείλο γύρω στο 3.000 π.χ. Αυτή την εποχή οι Σουμέριοι αναπτύσσουν τον πρώτο μεγάλο πολιτισμό της Μεσοποταμίας, ενώ σταδιακά οι Ακκάδες και άλλα σημιτικά φύλλα από το 3.000 έως το 2.500 π.χ εισβάλουν στην χώρα. Ο Σαργών θα κατακτήσει τελικά την Σουμερία και περίπου το 2.125 η πόλη της Ουρ (τόπος γέννησης του Αβραάμ) θα ακμάσει. Με βάση τα παραπάνω οι κατακλυσμοί που θα μπορούσαν να έχουν μυθολογικά περιγραφεί, θα έπρεπε να είχαν συμβεί σε κάποιες ή σε όλες από τις παρακάτω περιπτώσεις;
15.000-10.000 π.χ άνοδος του επιπέδου της θάλασσα παγκοσμίως
10.000-9.000 π.χ υπερχείλιση της μεσογείου στην μαύρη θάλασσα
3.000 –2.500 π.χ έντονες βροχοπτώσεις και υπερχείλιση ποταμών στην Μεσοποταμία
ΠΙΝΑΚΑΣ: Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ--------------------ΑΝΟΔΟΣ
15,000 έως 10,000-------80 m έως -30 m
10,000 έως 7,000--------30 m έως -10 m
7,000 έως 5,000----------10 m έως -5 m
Η καμπύλη παριστάνει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας (στον κάθετο άξονα) κατά την διάρκεια χλιετηρίδων (στον οριζόντιο άξονα, σε χρονολογίες προ Χριστού)
Θα εξετάσουμε αρχικά τον κατακλυσμό που περιγράφεται στο Ασσυριακό έπος του Γκιλκάμες τον οποίο οι μελετητές με βάση τα γεωλογικά ευρήματα στην πόλη Ούρ από τον sir Leonard Wooley, πιστεύουν (όπως και ο ίδιος) ότι έγινε μεταξύ του 2.800 π. χ και 3.100 π.χ., την εποχή δηλ που δρα μυθολογικά ο ήρωας Γκιλκάμες. Σύμφωνα με τον Issak Asimov υπάρχουν Σουμεριακά αρχεία που κάνουν λόγο για γεγονότα που συνέβησαν πριν τον κατακλυσμό. Σε αυτά τα αρχεία σύμφωνα πάντα με τον Issak Asimov, οι Σουμέριοι αναφέρουν Βασιλείς που βασίλεψαν για δέκα χιλιάδες χρόνια πριν τον κατακλυσμό.!!
Ο Ασσυριακός κατακλυσμός του έπους του Γκιλκάμες, αναφέρει ότι οι άνθρωποι πλήθαιναν και γεννοβολούσαν και οι θεοί με προτροπή του Θεού Ενλίλ, αποφάσισαν να εξαπολύσουν τον κατακλυσμό γιατί οι άνθρωποι ήταν θορυβώδης. Ο Θεός Εά όμως προειδοποίησε τον Ουτναπιστίμ γιο του Ουμπάρα να φτιάξει ένα πλοίο, και να πάρει σπόρους όλων των ζωντανών πλασμάτων μαζί του. Έξι μερόνυχτα φυσούσαν δυνατοί άνεμοι και θύελλες και πλημμύρες, και την έβδομη η θύελλα κόπασε. Σιγή βασίλευε και όλη η ανθρωπότητα είχε γίνει λάσπη. Το πλοίο προσάραξε στο βουνό Νισίρ, και την έβδομη ημέρα ο Ουτναπιστίμ άφησε ένα περιστέρι ελεύθερο. Το περιστέρι πέταξε μακριά αλλά επειδή δεν βρήκε μέρος να καθίσει ξαναγύρισε. Ύστερα άφησε ένα χελιδόνι, αλλά και αυτό ξαναγύρισε. Άφησε ύστερα ένα κοράκι, το οποίο δεν ξαναγύρισε. Ο Ουτναπιστίμ τότε κατάλαβε ότι ο κατακλυσμός σταμάτησε, και έκανε θυσία για να ευχαριστήσει τους θεούς .
Ο Αιγυπτιακός μύθος είναι διαφορετικός από αυτόν της Μεσοποταμίας. Σύμφωνα με αυτόν ο Ρα αποφάσισε ότι οι άνθρωποι είχαν γίνει φιλοπόλεμοι και ασεβείς και σκόπευαν να επαναστατήσουν ενάντια στους θεούς. Έστειλε έτσι τον αδελφό του Άθορ στην γη για να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Οι δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια αίματος, ο Νείλος ξεχείλισε και έλαβε μέρος η μεγαλύτερη καταστροφή που γνώρισε το ανθρώπινο είδος. Ο Ρα συνειδητοποιώντας την καταστροφή, μετάνιωσε μίας και δεν ήθελε πλέων να αφανίσει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, για αυτό και συμβουλεύτηκε τον Θεό της σοφίας Θωθ, ο οποίος μέθυσε τον Άθωρ έτσι ώστε να μην εξαφανιστεί το ανθρώπινο γένος. Όπως είδαμε παραπάνω η υπερχείλιση του Νείλου συνέβη σύμφωνα με τους μελετητές γύρω στο 3.000 π. Χ
Στον κατακλυσμό της παλαιάς διαθήκης οι άνθρωποι πλήθαιναν επί της γης. Οι δε υιοί του θεού όταν είδαν ότι οι θυγατέρες των ανθρώπων ήταν όμορφες έλαβαν αυτές ως γυναίκες τους, και τεκνοποίησαν με αυτές.( ; ) Μαζί όμως με την αύξηση των ανθρώπων αυξανόταν και η κακιά τους, Ο θεός τότε αποφάσισε να εξαλείψει τον άνθρωπο από προσώπου γης. Ο Θεός όμως προειδοποίησε τον Νώε να φτιάξει ξύλινη κιβωτό όπου θα έπρεπε να μπει ο Νώε με την γυναίκα του, τους υιούς του και τις γυναίκες τους, αλλά και με κάθε ζώο που υπήρχε στην γη. Ο κατακλυσμός διήρκεσε σαράντα ημέρες και νύχτες. Την σαρακοστή πρώτη ο Νώε έστειλε ένα κόρακα να βρει στεριά, αλλά ο κόρακας επέστρεψε. Κατόπιν έστειλε περιστέρι το οποίο και αυτό επέστρεψε καθώς δεν βρήκε στεριά να κάτσει. Μετά από επτά ημέρες ξανάστειλε την περιστέρα και το απόγευμα η περιστέρα επέστρεψε με κλάδο ελιάς στο στόμα της, και έτσι κατάλαβε ο Νώε ότι έπαυσαν τα ύδατα επί της γης.
Η εβραϊκή εκδοχή παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες τόσο με το έπος του Γκιλκάμες όσο και με αυτόν του Δευκαλίωνος όπως θα δούμε στην συνέχεια, άρα το πρόβλημα είναι ποιος δανείστηκε από ποιόν, κάτι όμως που είναι εύκολα αναγνωρίσιμο.. Και αυτό διότι ο πατριάρχης των Εβραίων γεννήθηκε και έζησε στην πόλη Ούρ, o οποίος στην συνέχεια με την οικογένεια του μετακινήθηκαν στην Καναάν γύρω στο 1.900
π. χ. (Η έξοδος του Μωησή τοποθετείται γύρω στο 1.300 π.χ), έτσι είναι απίθανο ο μύθος της παλαιάς διαθήκης να προηγείται είτε του Αιγυπτιακού είτε του έπους του Γκιλκάμες, πόσο μάλλον του Ελληνικού όπως θα εξετάσουμε στην συνέχεια.
Στην Ελληνική εκδοχή του μύθου τα πράγματα περιπλέκονται μίας και υπάρχουν μαρτυρίες όχι για έναν αλλά για τρεις κατακλυσμούς.
1. Του Ωγύγου
2. του Δευκαλίωνα
3. του Δαρδάνου.
Σύμφωνα με τον Α. Σταγειρήτη ο Ωγύγος πιστεύεται ότι ήταν ο πρώτος αυτόχθονος βασιλιάς της Αττικής. Οι Αθηναίοι πίστευαν ότι ήταν υιός της Γης και αυτόχθων, ενώ άλλοι πίστευαν ότι ήταν υιός του Ποσειδώνα, επί της βασιλείας του οποίου έγινε ο πρώτος κατακλυσμός.
Λογικά η πρώτη αυτή περιγραφή κατακλυσμού, πρέπει να αναφέρεται στην πρώτη περίπτωση της παγκοσμίου ανόδου των υδάτων, που όπως είδαμε συνέβη γύρω στο 15.000 π.χ-10.000 π.χ .
Η δεύτερη ιστορία κατακλυσμού είναι αυτή του Δευκαλίωνα, για την οποία πρέπει να αναφερθεί ότι πολλοί ξένοι μελετητές τοποθετούν γύρω στο 1.500 π. χ όπου συνέβη η έκρηξη της Θήρας με αποτέλεσμα τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσε το Τσουνάμι με την έκρηξη του Ηφαιστείου. Κάτι όμως που δεν μπορεί να ισχύει διότι το Τσουνάμι δεν έχει σχέση με βροχόπτωση αλλά με ύδατα που παρασύρθηκαν από το τεράστιο ωστικό κύμα, και που είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή του λαμπρού Μινωικού πολιτισμού, αλλά και διότι ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα προηγείται του κατακλυσμού του Δαρδάνου.
Σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη ο Δάρδανος καταγόταν από την Σαμοθράκη η οποία υπέστη καταστροφές από τις πλημμύρες. Κατόπιν τούτου ο Δαρδάνος πέρασε στην μικρά Ασία όπου και ίδρυσε την πόλη που ονομάστηκε Τροία από τον εγγονό του Τρώα.
Oι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει 10 πόλεις την μία χτισμένη πάνω από την άλλη, με την πρώτη και αρχαιότερη να είναι χτισμένη περίπου το 3.000 π.χ. Άρα ο κατακλυσμός του Δαρδάνου πρέπει να συνέβη τότε ακριβώς γύρω στο 3.000 π. Χ, όταν συνέβησαν και οι καταστροφές στην Μεσοποτάμια και Αίγυπτο. Συνεπώς το πιο πιθανό είναι ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνος ως παλαιότερος του Δαρδάνου, να τοποθετείται γύρω στο 9.700 π. Χ, όταν όπως είδαμε παραπάνω συνέβη η υπερχείλιση της μεσογείου στην μαύρη θάλασσα. Μία ενδιαφέρουσα επίσης πληροφορία που μας δίνει ο Ηρόδοτος είναι, ότι την εποχή του Δευκαλίωνα στην Θεσσαλία υπήρχε θάλασσα, όπως αποκαλύπτεται και από το όνομα που της δόθηκε.( Θεσσαλία - θέση θάλασσας – αλός στα αρχαία Ελληνικά ). Στον μύθο του Δευκαλίωνα ο κατακλυσμός προκλήθηκε από την οργή του Δία ενάντια στο γιο του Πελασγού Λυκάονα. Αυτό συνέβη διότι όταν κάποτε ο Δίας επισκέφτηκε τους γιους του Λυκάονα, αυτοί θυσίασαν μυστικά τον αδελφό τους Νύκτιμο και τον κομμάτιασαν για να φτιάξουν μια σούπα, την οποία και πρόσφεραν στο Δία ο οποίος είχε μεταμφιεστεί σε φτωχό ταξιδιώτη. Ο Δίας δεν εξαπατήθηκε και τιμώρησε τους γιους του Λυκάονα, μεταμορφώνοντάς τους σε λύκους, ενώ επανέφερε στη ζωή τον Νύκτιμο. Η οργή του Δία ήταν τέτοια για τον ξεπεσμό των ανθρώπων που όταν επέστρεψε στον Όλυμπο, αποφάσισε να στείλει έναν κατακλυσμό με σκοπό να αφανίσει το γένος των ανθρώπων. Όμως ο Προμηθέας, που έμαθε τι σχεδίαζε ο Δίας, ειδοποίησε το γιο του, το βασιλιά της Φθίας Δευκαλίωνα για ό,τι επρόκειτο να συμβεί.
Έτσι ο Δευκαλίωνας κατασκεύασε μία κιβωτό, την οποία γέμισε με διάφορα εφόδια κι επιβιβάστηκε σε αυτήν μαζί με την γυναίκα του την Πύρρα, κόρη του Επιμηθέα.
Όταν ξέσπασε ο κατακλυσμός, ο νότιος άνεμος φύσηξε με όλη του την ορμή και η βροχή έκανε τα ποτάμια και τη θάλασσα να υψωθούν, σαρώνοντας όλες τις πόλεις των ανθρώπων. Σε λίγες ημέρες όλη η γη είχε πλημμυρίσει, εκτός από ελάχιστες βουνοκορφές και όλα τα θνητά πλάσματα αφανίστηκαν εκτός από τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα, που βρισκόταν στην κιβωτό. Επί εννιά ημέρες η κιβωτός έπλεε πάνω στα νερά έως ότου προσάραξε στην κορυφή του Παρνασσού. Όταν η βροχή σταμάτησε, ο Δευκαλίωνας έστειλε ένα περιστέρι να δει εάν υπήρχε αρκετή ξηρά, ώστε να βγουν από την κιβωτό. Όταν σιγουρεύτηκε ότι ο κατακλυσμός είχε σταματήσει, αυτός και η γυναίκα του αποβιβάστηκαν στην ξηρά και προσέφεραν θυσία στον Δία. Ο Δίας ευχαριστήθηκε μαζί τους κι έστειλε τον Ερμή να τους διαβεβαιώσει πως οποιαδήποτε επιθυμία τους θα ικανοποιούταν από τον άρχοντα των θεών. Ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα μόνοι και απελπισμένοι πάνω στην γη ζήτησαν να μπορέσουν να αναστήσουν το ανθρώπινο γένος κι έτσι ο Δίας έστειλε τη Θέμιδα να τους πει τι έπρεπε να κάνουν. Έπρεπε να πάρουν πέτρες, που ήταν τα κόκαλα της Μητέρας Γης και να τις πετούν πίσω καθώς προχωρούσαν. Όταν το έκαναν, οι πέτρες που πετούσε ο Δευκαλίωνας γινόταν άντρες και οι πέτρες που έριχνε η Πύρρα γίνονταν γυναίκες. Έτσι δημιουργήθηκε ξανά το γένος των ανθρώπων (εξού και η λέξη λαός από το Λάος που σημαίνει λίθος). Από τον Δευκαλίωνα και την Πυρρά γεννιούνται παιδιά, πρώτον εκ των οποίων ήταν ο Έλλην, για τον οποίον λένε ότι γεννήθηκε από τον Δία, δεύτερος ο Αμφικτύων ο οποίος βασίλευσε μαζί με τον Κραναό στην Αττική και είχε κόρη την Πρωτογένεια. Απ' αυτήν και τον Δία γεννήθηκε ο Αέθλιος. Από τον Έλληνα και την νύμφη Ορσηίδα γεννήθηκε ο Δούρος, ο Ξούθος και ο Αίολος. Αυτός λοιπόν ο Έλλην, από τον εαυτόν του ονόμασε Έλληνες αυτούς που ονομάζονται γραικοί και εις τα παιδιά του διαμοίρασε την χωράν και ο Ξούθος παίρνοντας την Πελοπόννησο, από την Κρέουσα την κόρη τον Ερεχθέα, γέννησε τον Αχαιό και τον Ίωνα, από τους οποίους ονομάζονται οι Αχαιοί και οι Ίωνες, ο Δώρος δε παίρνοντας την χωράν πέραν από την Πελοπόννησο, από τον εαυτόν τον ονόμασε τους κατοίκους Δωριείς, ο δε Αίολος βασιλεύοντας εις τους τόπους γύρω από την Θεσσαλία, τους κατοίκους ονόμασε Αιολείς.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο Πλάτωνας επίσης στον γνωστό μύθο της Ατλαντίδος, μιλάει για τον καταποντισμό της Ατλαντίδος που συνέβη το 9000 π.χ, διότι οι άνθρωποι είχαν γίνει ασεβείς.
Σύμφωνα με τα παραπάνω αλλά και με τα διαθέσιμα στοιχεία, είναι φανερό ότι οι κατακλυσμικοί μύθοι όπως όλοι οι αρχαίοι μύθοι, αποτελούν συγκεκαλυμμένες ιστορικές αλήθειες, που χρήζουν μελέτης αλλά και αποσυμβολισμού.
Όπως είπε εξάλλου και ο Αριστοτέλης :
"Ο εραστής του μύθου είναι κατά μία έννοια φιλόσοφος, γιατί ο μύθος συντίθεται από θαύματα"
Χλέτσος Βασίλης - "ΠΛΩΤΙΝΟΣ", 2003-4©
Σχόλια: plotinos@pathfinder.gr
ΠΗΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ: www.esoterica.gr
Στη παρούσα μελέτη θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές των μύθων που αφορούν κατακλυσμούς στην λεκάνη της μεσογείου και της Μεσοποταμίας, αλλά και να προσδιορίσουμε κατά προσέγγιση πότε αυτοί συνέβησαν. Για να προσδιορίσουμε κατά προσέγγιση χρονικά τον ή τους κατακλυσμούς, θα καταφύγουμε εκτός από τις αρχαίες πηγές, και στα πορίσματα προσφάτων γεωλογικών μελετών.
15.000-10.000 π.χ άνοδος του επιπέδου της θάλασσα παγκοσμίως
10.000-9.000 π.χ υπερχείλιση της μεσογείου στην μαύρη θάλασσα
3.000 –2.500 π.χ έντονες βροχοπτώσεις και υπερχείλιση ποταμών στην Μεσοποταμία
ΠΙΝΑΚΑΣ: Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ--------------------ΑΝΟΔΟΣ
15,000 έως 10,000-------80 m έως -30 m
10,000 έως 7,000--------30 m έως -10 m
7,000 έως 5,000----------10 m έως -5 m
Θα εξετάσουμε αρχικά τον κατακλυσμό που περιγράφεται στο Ασσυριακό έπος του Γκιλκάμες τον οποίο οι μελετητές με βάση τα γεωλογικά ευρήματα στην πόλη Ούρ από τον sir Leonard Wooley, πιστεύουν (όπως και ο ίδιος) ότι έγινε μεταξύ του 2.800 π. χ και 3.100 π.χ., την εποχή δηλ που δρα μυθολογικά ο ήρωας Γκιλκάμες. Σύμφωνα με τον Issak Asimov υπάρχουν Σουμεριακά αρχεία που κάνουν λόγο για γεγονότα που συνέβησαν πριν τον κατακλυσμό. Σε αυτά τα αρχεία σύμφωνα πάντα με τον Issak Asimov, οι Σουμέριοι αναφέρουν Βασιλείς που βασίλεψαν για δέκα χιλιάδες χρόνια πριν τον κατακλυσμό.!!
Ο Ασσυριακός κατακλυσμός του έπους του Γκιλκάμες, αναφέρει ότι οι άνθρωποι πλήθαιναν και γεννοβολούσαν και οι θεοί με προτροπή του Θεού Ενλίλ, αποφάσισαν να εξαπολύσουν τον κατακλυσμό γιατί οι άνθρωποι ήταν θορυβώδης. Ο Θεός Εά όμως προειδοποίησε τον Ουτναπιστίμ γιο του Ουμπάρα να φτιάξει ένα πλοίο, και να πάρει σπόρους όλων των ζωντανών πλασμάτων μαζί του. Έξι μερόνυχτα φυσούσαν δυνατοί άνεμοι και θύελλες και πλημμύρες, και την έβδομη η θύελλα κόπασε. Σιγή βασίλευε και όλη η ανθρωπότητα είχε γίνει λάσπη. Το πλοίο προσάραξε στο βουνό Νισίρ, και την έβδομη ημέρα ο Ουτναπιστίμ άφησε ένα περιστέρι ελεύθερο. Το περιστέρι πέταξε μακριά αλλά επειδή δεν βρήκε μέρος να καθίσει ξαναγύρισε. Ύστερα άφησε ένα χελιδόνι, αλλά και αυτό ξαναγύρισε. Άφησε ύστερα ένα κοράκι, το οποίο δεν ξαναγύρισε. Ο Ουτναπιστίμ τότε κατάλαβε ότι ο κατακλυσμός σταμάτησε, και έκανε θυσία για να ευχαριστήσει τους θεούς .
Ο Αιγυπτιακός μύθος είναι διαφορετικός από αυτόν της Μεσοποταμίας. Σύμφωνα με αυτόν ο Ρα αποφάσισε ότι οι άνθρωποι είχαν γίνει φιλοπόλεμοι και ασεβείς και σκόπευαν να επαναστατήσουν ενάντια στους θεούς. Έστειλε έτσι τον αδελφό του Άθορ στην γη για να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Οι δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια αίματος, ο Νείλος ξεχείλισε και έλαβε μέρος η μεγαλύτερη καταστροφή που γνώρισε το ανθρώπινο είδος. Ο Ρα συνειδητοποιώντας την καταστροφή, μετάνιωσε μίας και δεν ήθελε πλέων να αφανίσει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, για αυτό και συμβουλεύτηκε τον Θεό της σοφίας Θωθ, ο οποίος μέθυσε τον Άθωρ έτσι ώστε να μην εξαφανιστεί το ανθρώπινο γένος. Όπως είδαμε παραπάνω η υπερχείλιση του Νείλου συνέβη σύμφωνα με τους μελετητές γύρω στο 3.000 π. Χ
Στον κατακλυσμό της παλαιάς διαθήκης οι άνθρωποι πλήθαιναν επί της γης. Οι δε υιοί του θεού όταν είδαν ότι οι θυγατέρες των ανθρώπων ήταν όμορφες έλαβαν αυτές ως γυναίκες τους, και τεκνοποίησαν με αυτές.( ; ) Μαζί όμως με την αύξηση των ανθρώπων αυξανόταν και η κακιά τους, Ο θεός τότε αποφάσισε να εξαλείψει τον άνθρωπο από προσώπου γης. Ο Θεός όμως προειδοποίησε τον Νώε να φτιάξει ξύλινη κιβωτό όπου θα έπρεπε να μπει ο Νώε με την γυναίκα του, τους υιούς του και τις γυναίκες τους, αλλά και με κάθε ζώο που υπήρχε στην γη. Ο κατακλυσμός διήρκεσε σαράντα ημέρες και νύχτες. Την σαρακοστή πρώτη ο Νώε έστειλε ένα κόρακα να βρει στεριά, αλλά ο κόρακας επέστρεψε. Κατόπιν έστειλε περιστέρι το οποίο και αυτό επέστρεψε καθώς δεν βρήκε στεριά να κάτσει. Μετά από επτά ημέρες ξανάστειλε την περιστέρα και το απόγευμα η περιστέρα επέστρεψε με κλάδο ελιάς στο στόμα της, και έτσι κατάλαβε ο Νώε ότι έπαυσαν τα ύδατα επί της γης.
π. χ. (Η έξοδος του Μωησή τοποθετείται γύρω στο 1.300 π.χ), έτσι είναι απίθανο ο μύθος της παλαιάς διαθήκης να προηγείται είτε του Αιγυπτιακού είτε του έπους του Γκιλκάμες, πόσο μάλλον του Ελληνικού όπως θα εξετάσουμε στην συνέχεια.
Στην Ελληνική εκδοχή του μύθου τα πράγματα περιπλέκονται μίας και υπάρχουν μαρτυρίες όχι για έναν αλλά για τρεις κατακλυσμούς.
1. Του Ωγύγου
2. του Δευκαλίωνα
3. του Δαρδάνου.
Σύμφωνα με τον Α. Σταγειρήτη ο Ωγύγος πιστεύεται ότι ήταν ο πρώτος αυτόχθονος βασιλιάς της Αττικής. Οι Αθηναίοι πίστευαν ότι ήταν υιός της Γης και αυτόχθων, ενώ άλλοι πίστευαν ότι ήταν υιός του Ποσειδώνα, επί της βασιλείας του οποίου έγινε ο πρώτος κατακλυσμός.
Λογικά η πρώτη αυτή περιγραφή κατακλυσμού, πρέπει να αναφέρεται στην πρώτη περίπτωση της παγκοσμίου ανόδου των υδάτων, που όπως είδαμε συνέβη γύρω στο 15.000 π.χ-10.000 π.χ .
Η δεύτερη ιστορία κατακλυσμού είναι αυτή του Δευκαλίωνα, για την οποία πρέπει να αναφερθεί ότι πολλοί ξένοι μελετητές τοποθετούν γύρω στο 1.500 π. χ όπου συνέβη η έκρηξη της Θήρας με αποτέλεσμα τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσε το Τσουνάμι με την έκρηξη του Ηφαιστείου. Κάτι όμως που δεν μπορεί να ισχύει διότι το Τσουνάμι δεν έχει σχέση με βροχόπτωση αλλά με ύδατα που παρασύρθηκαν από το τεράστιο ωστικό κύμα, και που είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή του λαμπρού Μινωικού πολιτισμού, αλλά και διότι ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα προηγείται του κατακλυσμού του Δαρδάνου.
Σύμφωνα με τον Διόδωρο τον Σικελιώτη ο Δάρδανος καταγόταν από την Σαμοθράκη η οποία υπέστη καταστροφές από τις πλημμύρες. Κατόπιν τούτου ο Δαρδάνος πέρασε στην μικρά Ασία όπου και ίδρυσε την πόλη που ονομάστηκε Τροία από τον εγγονό του Τρώα.
Oι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει 10 πόλεις την μία χτισμένη πάνω από την άλλη, με την πρώτη και αρχαιότερη να είναι χτισμένη περίπου το 3.000 π.χ. Άρα ο κατακλυσμός του Δαρδάνου πρέπει να συνέβη τότε ακριβώς γύρω στο 3.000 π. Χ, όταν συνέβησαν και οι καταστροφές στην Μεσοποτάμια και Αίγυπτο. Συνεπώς το πιο πιθανό είναι ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνος ως παλαιότερος του Δαρδάνου, να τοποθετείται γύρω στο 9.700 π. Χ, όταν όπως είδαμε παραπάνω συνέβη η υπερχείλιση της μεσογείου στην μαύρη θάλασσα. Μία ενδιαφέρουσα επίσης πληροφορία που μας δίνει ο Ηρόδοτος είναι, ότι την εποχή του Δευκαλίωνα στην Θεσσαλία υπήρχε θάλασσα, όπως αποκαλύπτεται και από το όνομα που της δόθηκε.( Θεσσαλία - θέση θάλασσας – αλός στα αρχαία Ελληνικά ). Στον μύθο του Δευκαλίωνα ο κατακλυσμός προκλήθηκε από την οργή του Δία ενάντια στο γιο του Πελασγού Λυκάονα. Αυτό συνέβη διότι όταν κάποτε ο Δίας επισκέφτηκε τους γιους του Λυκάονα, αυτοί θυσίασαν μυστικά τον αδελφό τους Νύκτιμο και τον κομμάτιασαν για να φτιάξουν μια σούπα, την οποία και πρόσφεραν στο Δία ο οποίος είχε μεταμφιεστεί σε φτωχό ταξιδιώτη. Ο Δίας δεν εξαπατήθηκε και τιμώρησε τους γιους του Λυκάονα, μεταμορφώνοντάς τους σε λύκους, ενώ επανέφερε στη ζωή τον Νύκτιμο. Η οργή του Δία ήταν τέτοια για τον ξεπεσμό των ανθρώπων που όταν επέστρεψε στον Όλυμπο, αποφάσισε να στείλει έναν κατακλυσμό με σκοπό να αφανίσει το γένος των ανθρώπων. Όμως ο Προμηθέας, που έμαθε τι σχεδίαζε ο Δίας, ειδοποίησε το γιο του, το βασιλιά της Φθίας Δευκαλίωνα για ό,τι επρόκειτο να συμβεί.
Έτσι ο Δευκαλίωνας κατασκεύασε μία κιβωτό, την οποία γέμισε με διάφορα εφόδια κι επιβιβάστηκε σε αυτήν μαζί με την γυναίκα του την Πύρρα, κόρη του Επιμηθέα.
Όταν ξέσπασε ο κατακλυσμός, ο νότιος άνεμος φύσηξε με όλη του την ορμή και η βροχή έκανε τα ποτάμια και τη θάλασσα να υψωθούν, σαρώνοντας όλες τις πόλεις των ανθρώπων. Σε λίγες ημέρες όλη η γη είχε πλημμυρίσει, εκτός από ελάχιστες βουνοκορφές και όλα τα θνητά πλάσματα αφανίστηκαν εκτός από τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα, που βρισκόταν στην κιβωτό. Επί εννιά ημέρες η κιβωτός έπλεε πάνω στα νερά έως ότου προσάραξε στην κορυφή του Παρνασσού. Όταν η βροχή σταμάτησε, ο Δευκαλίωνας έστειλε ένα περιστέρι να δει εάν υπήρχε αρκετή ξηρά, ώστε να βγουν από την κιβωτό. Όταν σιγουρεύτηκε ότι ο κατακλυσμός είχε σταματήσει, αυτός και η γυναίκα του αποβιβάστηκαν στην ξηρά και προσέφεραν θυσία στον Δία. Ο Δίας ευχαριστήθηκε μαζί τους κι έστειλε τον Ερμή να τους διαβεβαιώσει πως οποιαδήποτε επιθυμία τους θα ικανοποιούταν από τον άρχοντα των θεών. Ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα μόνοι και απελπισμένοι πάνω στην γη ζήτησαν να μπορέσουν να αναστήσουν το ανθρώπινο γένος κι έτσι ο Δίας έστειλε τη Θέμιδα να τους πει τι έπρεπε να κάνουν. Έπρεπε να πάρουν πέτρες, που ήταν τα κόκαλα της Μητέρας Γης και να τις πετούν πίσω καθώς προχωρούσαν. Όταν το έκαναν, οι πέτρες που πετούσε ο Δευκαλίωνας γινόταν άντρες και οι πέτρες που έριχνε η Πύρρα γίνονταν γυναίκες. Έτσι δημιουργήθηκε ξανά το γένος των ανθρώπων (εξού και η λέξη λαός από το Λάος που σημαίνει λίθος). Από τον Δευκαλίωνα και την Πυρρά γεννιούνται παιδιά, πρώτον εκ των οποίων ήταν ο Έλλην, για τον οποίον λένε ότι γεννήθηκε από τον Δία, δεύτερος ο Αμφικτύων ο οποίος βασίλευσε μαζί με τον Κραναό στην Αττική και είχε κόρη την Πρωτογένεια. Απ' αυτήν και τον Δία γεννήθηκε ο Αέθλιος. Από τον Έλληνα και την νύμφη Ορσηίδα γεννήθηκε ο Δούρος, ο Ξούθος και ο Αίολος. Αυτός λοιπόν ο Έλλην, από τον εαυτόν του ονόμασε Έλληνες αυτούς που ονομάζονται γραικοί και εις τα παιδιά του διαμοίρασε την χωράν και ο Ξούθος παίρνοντας την Πελοπόννησο, από την Κρέουσα την κόρη τον Ερεχθέα, γέννησε τον Αχαιό και τον Ίωνα, από τους οποίους ονομάζονται οι Αχαιοί και οι Ίωνες, ο Δώρος δε παίρνοντας την χωράν πέραν από την Πελοπόννησο, από τον εαυτόν τον ονόμασε τους κατοίκους Δωριείς, ο δε Αίολος βασιλεύοντας εις τους τόπους γύρω από την Θεσσαλία, τους κατοίκους ονόμασε Αιολείς.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο Πλάτωνας επίσης στον γνωστό μύθο της Ατλαντίδος, μιλάει για τον καταποντισμό της Ατλαντίδος που συνέβη το 9000 π.χ, διότι οι άνθρωποι είχαν γίνει ασεβείς.
Σύμφωνα με τα παραπάνω αλλά και με τα διαθέσιμα στοιχεία, είναι φανερό ότι οι κατακλυσμικοί μύθοι όπως όλοι οι αρχαίοι μύθοι, αποτελούν συγκεκαλυμμένες ιστορικές αλήθειες, που χρήζουν μελέτης αλλά και αποσυμβολισμού.
Όπως είπε εξάλλου και ο Αριστοτέλης :
"Ο εραστής του μύθου είναι κατά μία έννοια φιλόσοφος, γιατί ο μύθος συντίθεται από θαύματα"
Χλέτσος Βασίλης - "ΠΛΩΤΙΝΟΣ", 2003-4©
Σχόλια: plotinos@pathfinder.gr
ΠΗΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ: www.esoterica.gr
Κυριακή 1 Ιουνίου 2014
Αρχαίοι Εξωγήινοι 4x1 ~ Η συνωμοσία των Μάγια
Αρχαία μνημεία ευθυγραμμισμένα ακριβώς με τα ουράνια φαινόμενα, ιστορία γραμμένη στην πέτρα τιμώντας απόκοσμους άρχοντες, κι ένα ημερολόγιο που προβλέπει με ακρίβεια αλλαγές στο γήινο άξονα κάθε 26.000 χρόνια.
Οι Μάγια της Κεντρικής Αμερικής ήταν αυτοί που δημιουργησαν έναν από τους πιο προηγμένους πολιτισμούς των αρχαίων χρόνων ή η νοημοσύνη τους προέρχεται από..
κάπου αλλού, ίσως έξω από αυτόν τον κόσμο;
Το πρώτο επεισόδιο για την 4η σαιζόν της γνωστής "ουφολογικής" σειράς και νέα υποτιτλίστρια.
Ενδιαφέρον το τρισδιάστατο μοντέλο που κατασκεύασαν για να αποδόσουν τα σχέδια που υπάρχουν πάνω στη σαρκοφάγο του βασιλιά Πακάλ, ο οποίος απεικονίζεται καθισμένος στα χειριστήρια διαστημικού σκάφους(;).
ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ - ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ [ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ]
Η Αποκάλυψη του Ιωάννη είναι ένα από τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης. Γράφτηκε από τον απόστολο Ιωάννη την περίοδο που ήταν εξόριστος στην Πάτμο το 96 μ.Χ., κατά το 14ο έτος της βασιλείας του αυτοκράτορα Δομιτιανού.
Κατηγορία που ανήκει: Προφητικά βιβλία
Θέμα/Περιεχόμενο: Τι θα συμβεί στο μέλλον, ο τελικός θρίαμβος του Χριστού
Συγγραφέας: Ιωάννης, ο απόστολος
Ημερομηνία συγγραφής: 95-96 μ.Χ.
Χρονική περίοδος που αναφέρεται: Από την πρώτη εκκλησία στη νέα Ιερουσαλήμ
Απευθύνεται: Στις επτά εκκλησίες της Ασίας, και σε όλους τους αγίους
Τόπος συγγραφής: Πάτμος
Στατιστικά: 22 κεφάλαια, 404 εδάφια
Σημειώσεις: -
Ηχογραφημένη απο την: vivlos.net
κείμενο: Μετάφραση δημοτικής γλώσσας, της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας.
επεξεργασία βίντεο: antontasos
Το Ευαγγέλιο του Ιούδα - The Gospel of Judas [National Geographic] full version
Το Ευαγγέλιο του Ιούδα είναι ένα πρώιμο κείμενο του γνωστικού χριστιανισμού που χρησιμοποιούσαν οι Καϊνίτες, μια πρώιμη χριστιανική γνωστική ομάδα και αποτελεί τμήμα ενός κώδικα γνωστού ως Codex Tchacos.Το εκτιμούμενο χρονικό βάθος του ευαγγελίου του Ιούδα είναι το 130-170 Κ.Ε..
Πιθανώς γράφτηκε αρχικά στην κοινή Ελληνική, αλλά το μόνο γνωστό χειρόγραφο είναι γραμμένο στην Κοπτική γλώσσα.
Υπάρχουν περίπου 50 έργα υποτιθέμενα "ευαγγέλια" της πρώιμης εκκλησίας. Μόνον για 20 από αυτά τα ευαγγέλια υπάρχουν επιπλέον μαρτυρίες, ενώ τα τέσσερα είναι τα γνωστά κανονικά ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη. Το Ευαγγέλιο του
Ιούδα είναι ένα από τα 16 άλλα ευαγγέλια για τα οποία υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες σε άλλα κείμενα της πρώιμης εκκλησίας.Οι πάπυροι στους οποίους γράφτηκε το ευαγγέλιο είναι αποσπασματικοί και ορισμένα τμήματά τους λείπουν. Σύμφωνα με τον Ρούντολφ Κασσέρ ο κώδικας περιείχε αρχικά 62 σελίδες, αλλά όταν έφθασε στην αγορά το 1999, μόνον 25 σελίδες υπήρχαν, καθώς σκόρπια τμήματα πουλήθηκαν στην γκρίζα αγορά της αρχαιοκαπηλείας.
Η Ιστορία του Διαβόλου
Διάβολος,Σατανάς,Εωσφόρος, Βεελζεβούλ,Το Κτήνος,ο 666 είναι κάποια από τα ονόματα που του έχουν αποδοθεί.
Ποιος όμως είναι στην πραγματικότητα;Πότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία; Οι Εβραίοι ήταν οι πρώτοι που μίλησαν για την ύπαρξη του; Ποια είναι η ιστορία που κουβαλάει ως θρησκευτική αλλά και θεολογική φιγούρα; Γιατί τον απεικονίζουν με τη συγκεκριμένη μορφή;Πώς διαμορφώθηκε η αντίληψη των ανθρώπων γύρω από αυτόν τον έκπτωτο άγγελο κατά τη διάρκεια των αιώνων; Ποια είναι τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί υπέρ της καταπολέμησης του; Είναι πράγματι το αντίπαλο δέος του Δημιουργού που προσπαθεί επί ματαίω να κυριεύσει τον κόσμο;
Ένα ντοκιμαντέρ που προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στα παραπάνω αλλά και σε πλήθος άλλων ερωτημάτων βασιζόμενο καθαρά σε ιστορικά στοιχεία. Μιλούν εκπρόσωποι της καθολικής εκκλησίας αλλά και υποστηρικτές του που έχουν ιδρύσει την πρώτη εκκλησία του Σατανά.Ένα εκπληκτικό σε όλα του ντοκιμαντέρ με απαντήσεις που θα σας προβληματίσουν.
Aπολλώνιος ο Τυανεύς
Γνωρίζουμε όλοι μας ότι η ιστορία, ως συνήθως, γράφεται από τον νικητή. Επίσης γνωρίζουμε ότι η παραχάραξη της ιστορίας, με όποια «υλικά» απαιτούνται, αποτέλεσε εργαλείο προσπορισμού των νικητών Χριστιανών. Και ιδιαίτερα από την έναρξη (Α’ Οικουμ.Σύνοδος) της νεοτέρας «Χριστολογίας».
Μία τέτοια περίπτωση «καραμπινάτης» παραχάραξης είναι και αυτή του μεγάλου Έλληνα σοφού Άπολλώνιου Τυανέα.
Γεννήθηκε το έτος 4π.χ. και πέθανε σε βαθιά γεράματα το 100μ.χ. περίπου. Υπήρξε ανθρωπιστής μέγας Διδάσκαλος και κατά την διάρκεια της ζωής του θαυμάζονταν σε τέτοιο βαθμό, ώστε παντού (Ρωμαϊκή επικράτεια) υπήρχαν εικόνες του, αγάλματα, Ναοί αφιερωμένοι στο όνομα του, αλλά και νομίσματα.
Ήτανε γιος πάμπλουτου Καππαδόκη με βαθιά Ελληνική παιδεία, και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ταρσό της Κιλικίας η οποία φημίζονταν ως μέγιστη εστία της ελληνικής φιλοσοφίας. Χάρισε από νωρίς τα πλούτη του σε «αυτούς που νομίζουν ότι τα έχουν ανάγκη», και ξεκίνησε τον αγώνα του για πνευματικές κατακτήσεις.
Ο Τυανέας υπήρξε ένα ειρηνικός επαναστάτης, ένας αναθεωρητής της θρησκείας, ένας άνθρωπος που, μεταξύ των άλλων, επιτέθηκε στην «τάση» της εποχής να αλλάζουνε οι Έλληνες τα παραδοσιακά τους ονόματα με ΛατινοεβραΙκά.
Υπήρξε Μέγας Μύστης, και παρ’όλες τις ικανότητες του και τις βαθιές του γνώσεις, έζησε ως ένα απόλυτο υπόδειγμα ηθικής και απλότητας, με βασικό του σκοπό την αποκατάσταση του Ελληνικού τρόπου σκέψης και ζωής στον τότε Ελλαδικό χώρο.
Την περίοδο που έζησε, δίδαξε αλλά και λατρεύτηκε από άκρη σε άκρη της Ρωμαϊκής επικράτειας, είναι συνάμα και η περίοδο που τοποθετείται…..η αρχή του Χριστιανισμού. Είναι η εποχή όπου στις περιοχές που ζουν Εβραίοι κυριαρχεί το Μεσσιανιστικό δόγμα (σύμφωνα και με την τοπική τους παράδοση) καθώς και ακούγονται πολλά περί του ερχομού του Μεσσία.
Κατά την διάρκεια της διδασκαλίας του Απολλώνιου Τυανέα συνέβησαν κάποια εκπληκτικά γεγονότα, τα οποία και γρήγορα διαδόθηκαν σε όλη τη επικράτεια. Ο Φιλόστρατος μας παραδίδει δύο τέτοια γεγονότα. Στην μία περίπτωση πρόκειται για ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΚΡΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ και στην δεύτερη για ΕΝΑΝ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ…….υπήρξανε και άλλα πολλά τέτοια όμως «θαύματα».
Όταν πολύ αργότερα, περί τα τέλη του τρίτου αιώνα, η διαμάχη ανάμεσα στους εθνικούς και τους χριστιανούς είχε φουντώσει για τα καλά, πολλοί πολέμιοι της «φρέσκιας» Θρησκείας αντιπαρέβαλαν τον Απολλώνιο και την ιδιαίτερα διαδεδομένη διδασκαλία του ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ!
Με λίγα λόγια: O Απολλώνιος Τυανέας ήτανε κάτι σαν τον Χριστό για τους Εθνικούς. Σε όλα του τα θαύματα υπάρχουνε «ομοιότητες» με τα θαύματα που έκανε ο Χριστός.
Έτσι το 325μ.χ. ο ηλιολάτρης (αλλά και θαυμαστής του Απολλώνιου) Κωνσταντίνος μέσω της Α’ Οικ. Συνόδου αφομοίωσε την διδασκαλία και την μεγάλη φήμη του Τυανέα, και παραχαράσσοντας την διδασκαλία του μαζί με τον Πυθαγορισμό, με κάποιες δήθεν Θεϊκές διδασκαλίες ενός υπερφυσικού Μεσσία (οι οποίες θα ήτανε όμως πιο συμφέρουσες για την Αυτοκρατορία από τις ριζοσπαστικές απόψεις του Τυανέα) ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ «ΧΡΙΣΤΟΥ»!.
Οι δε γραφιάδες εκείνου του ανοσιουργήματος που βαπτίστηκε Α’ Σύνοδος, ονομάστηκαν αργότερα…..ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ!
Κάπως έτσι ΑΥΤΟΧΡΙΣΤΗΚΑΝΕ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, και ο Αρχιμάγειρας της υπόθεσης ανακηρύχθηκε ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ…..
ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΤΟΥ ΤΥΑΝΕΑ
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥΓΛΩΣΣΙΑΣ
Τον πλησίασε ο Δάμις ο Νίνιος, για τον όποιο ανέφερα στην αρχή πως ταξίδεψε μαζί του, αφομοίωσε την σοφία του και διέσωσε πολλά σχετικά με την ζωή του. Αυτός, θαυμάζοντας τον και επιθυμώντας να τον ακολουθήσει στο ταξίδι του, του είπε: «Ας φύγουμε, Απολλώνιε, εσύ ακολουθώντας τον θεό κι εγώ εσένα. Θα δεις πως αξίζω. «Αν δεν γνωρίζω τίποτε άλλο, ξέρω σίγουρα τον δρόμο που οδηγεί στην Βαβυλώνα, τις πόλεις πού συναντάει κανείς και τα χωριά, γιατί πρόσφατα επέστρεψα από κει, όπου υπάρχουν πολλά αγαθά. Ακόμη ξέρω τις βαρβαρικές γλώσσες, πού είναι διαφορετικές. «Άλλη είναι των Αρμενίων, άλλη των Μήδων και Περσών, άλλη των Καδουσίων. «Εγώ, φίλε μου», είπε ο Απολλώνιος, «όλες τις καταλαβαίνω, χωρίς να έχω μάθει καμμία». Ο Νίνιος απόρησε και ο Απολλώνιος του είπε: «Μην απορείς που ξέρω όλες τις ανθρώπινες γλώσσες, γιατί ξέρω ακόμη κι αυτά πού αποσιωπούν οι άνθρωποι». Ο Ασσύριος, μόλις άκουσε αυτά, ένιωσε δέος και τον έβλεπε σαν θεό. «Άρχισε να τον συναναστρέφεται, να ωφελείται από την σοφία του και να απομνημονεύει όσα μάθαινε» (Κεφ. Α΄ XIX). Και γρήγορα έδωσε αποδείξεις για του λόγου το αληθές στην Περσία όταν μιλώντας Περσικά: «Ό ευνούχος εξεπλάγη, επειδή έβλεπε πως ούτε διερμηνέα χρειαζόταν και επίσης απαντούσε με ευκολία και άφοβα. Του είπε λοιπόν παρακλητικά, αλλάζοντας πια τον τόνο της φωνής του: «Για όνομα του θεού, ποιος είσαι;» Παίρνοντας τον λόγο ο Απολλώνιος του είπε: «Επειδή ρωτάς με μετριοπάθεια και ανθρώπινα, άκου ποιος είμαι. Είμαι ο Τυανέας Απολλώνιος και πηγαίνω στον βασιλιά των Ινδών για να γνωρίσω την χώρα του. Θα ήθελα όμως να συναντήσω και τον δικό σου βασιλιά, διότι όσοι τον συνάντησαν λένε πως δεν είναι κακός, αν βέβαια είναι αυτός ο Ουαρδάνης που κάποτε είχε χάσει την εξουσία του και τώρα την έχει ξανααποκτήσει». «Αυτός είναι, θεϊκέ Απολλώνιε», είπε. «Από παλιά έχουμε ακούσει για σένα» (Κεφ. Α΄ XXI).
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΤΑ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙΑ
Συνέβη στην Έφεσο σε μία από τις ομιλίες του προς τους κατοίκους της πόλεως. Περιγράφει ο Φιλόστρατος. «Κάποτε που μιλούσε σχετικά με την κοινοκτημοσύνη και δίδασκε ότι τα μέλη της κοινωνίας πρέπει να αλληλοβοήθιουνται, πάνω στα δέντρα κάθονταν σπουργίτια σιωπηλά και μόνο ένα απ’ αυτά πέταξε βγάζοντας φωνή σαν να ήθελε να παρακίνηση τα υπόλοιπα για κάτι. Αυτά, μόλις άκουσαν την φωνή, σηκώθηκαν και πέταξαν φωνάζοντας κάτω από την καθοδήγηση του ενός. Ο Απολλώνιος συνέχισε την ομιλία του γιατί ήξερε τι έκανε τα σπουργίτια να πετάξουν. Δεν το εξήγησε όμως στους άλλους. Επειδή παρ’ όλα αυτά όλοι σήκωσαν τα μάτια τους ψηλά κοιτάζοντας τα πουλιά και μερικοί από άγνοια θεώρησαν το περιστατικό αξιοπερίεργο, ο Απολλώνιος ξέφυγε από την ροή του λόγου του και είπε: «Ένα παιδί, ενώ μετέφερε σιτάρι μέσα σε δοχείο, γλίστρησε. Στην συνέχεια συγκέντρωσε τους σπόρους απρόσεχτα και έφυγε, αφήνοντας πολλούς σκόρπιους στο τάδε στενό. Το σπουργίτι αυτό είχε την τύχη να δη το συμβάν και ήρθε να αναγγείλει και στα άλλα το απρόσμενο εύρημα και να τα καλέσει να συμφάγουν».
Οι περισσότεροι ακροατές έφυγαν να πάνε εκεί, και ο Απολλώνιος συνέχισε να μιλάει σ’ αυτούς που παρέμειναν συνεχίζοντας τον λόγο που είχε στο μυαλό του περί κοινοκτημοσύνης. Όταν ήρθαν και οι άλλοι, φωνάζοντας και γεμάτοι θαυμασμό, είπε: «Βλέπετε με πόση επιμέλεια τα σπουργίτια φροντίζουν το ένα το άλλο και χαίρονται μ’ αυτήν την κοινοκτημοσύνη. Εμείς απαξιούμε για κάτι τέτοιο κι αν δούμε κάποιον να μοιράζεται ό,τι έχει με άλλους, τον κατηγορούμε για σπατάλη, έπαρση και τα παρόμοια, ενώ αυτούς πού φροντίζει τους λέμε παράσιτα και κόλακες» (Βιβλίο Δ΄ κεφ. III).
Ο ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΟΝ ΛΙΜΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΣΟΥ ΚΑΙ Ο ΔΗΘΕΝ ΤΥΦΛΟΣ ΔΑΙΜΟΝΑΣ
«Αφού συγκέντρωσε τους Εφέσιους, τους είπε: «Κουράγιο, σήμερα θα σταματήσω την αρρώστια». Αμέσως συγκέντρωσε μικρούς και μεγάλους στο θέατρο, όπου υπήρχε άγαλμα του Αποτρόπαιου. Εκεί είδε την μορφή ενός γέρου με μάτια μισόκλειστα τεχνητά, σαν τυφλά, πού κρατούσε σακκούλι με ένα κομμάτι ψωμί και ήταν ρακένδυτος με σιχαμερό πρόσωπο. «Έβαλε γύρω του τους Εφέσιοι και είπε: «Χτυπάτε τον εχθρό των θεών, αφού μαζέψετε όσο το δυνατόν περισσότερες πέτρες». Οι Εφέσιοι απορούσαν με τα λόγια του και θεωρούσαν φοβερό να σκοτώσουν ένα ξένο, πού βρισκόταν σε τόσο άθλια κατάσταση, και τους ικέτευε και ζητούσε το έλεος τους. Ωστόσο, ο Απολλώνιος επέμενε να τους παρακινεί να ρίχνουν πάνω του και να μην τον αφήσουν να φύγει. Μόλις άρχισαν μερικοί να ρίχνουν πέτρες, αυτός, πού φαινόταν τυφλός, είδε. Τα μάτια του φάνηκαν γεμάτα φωτιά. Οι Εφέσιοι κατάλαβαν ότι υπήρχε κάποιος δαίμονας και πέταξαν πέτρες μέχρι που τον σκέπασαν με λίθινη στήλη. Μετά από λίγο ο Απολλώνιος τους είπε να απομακρύνουν τις πέτρες και να αναγνωρίσουν το θηρίο που είχαν σκοτώσει. Αφού λοιπόν ξεσκεπάστηκε αυτός που νόμιζαν ότι είχαν χτυπήσει, εκείνος είχε εξαφανισθεί και στην θέση του αντίκρισαν ένα σκύλο, παρόμοιο στην μορφή με τα σκυλιά των Μολοσσών και στο μέγεθος ίσο με το πιο μεγάλο λιοντάρι, λιωμένο από τις πέτρες, πού έβγαζε αφρούς από τα στόμα όπως οι λυσσασμένοι» (Βιβλίο Δ΄ κεφ. Χ).
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥ
Αυτό το θαύμα συνέβη στην Αθήνα όταν ένας νέος από την Κέρκυρα περιγέλασε την προτροπή τού Απολλώνιου σε μία ομιλία του, να μην πίνουν από το σπονδικό ποτήρι, άλλα να το φυλάνε μόνο για τις σπονδές για τους θεούς. Όταν λοιπόν ο νέος συνέχισε να γελάει και να υβρίζει έτσι τους θεούς τότε: «τον κοίταξε και είπε: «Δεν είσαι εσύ ο υβριστής άλλα ο δαίμονας πού σε κυρίευσε χωρίς να το ξέρεις». Πράγματι ο νέος είχε κυριευθεί από δαίμονα εν αγνοία, του, διότι γελούσε για πράγματα που σε άλλους δεν προκαλούσαν γέλιο, έκλαιγε χωρίς αιτία, μιλούσε μόνος του και τραγουδούσε. Πολλοί νόμιζαν ότι η ορμή της νιότης του οδηγούσε σ’ αυτά. «Όμως εκείνος αποτελούσε φερέφωνο του δαίμονα και έμοιαζε μεθυσμένος, με τις ανοησίες πού έκανε τότε. Όταν τον κοίταξε ο Απολλώνιος, το δαιμόνιο έβγαλε φωνή φοβισμένη και οργισμένη, σαν άνθρωπος πού καίγεται ή βασανίζεται, και ορκίσθηκε να εγκατάλειψη τον νέο και να μην κατακυρίευση κανέναν άλλο άνθρωπο. Όταν ο Απολλώνιος οργισμένος, σαν αφέντης που μιλούσε σε δούλο του αναξιόπιστο, πανούργο, αναιδή και τα παρόμοια, του είπε να αποδείξει με σημάδι ότι πράγματι έτσι θα έκανε, του είπε: «Θα ρίξω κάτω τον δείνα ανδριάντα», δείχνοντας προς την Βασιλική στοά, όπου διαδραματιζόταν το περιστατικό. Ο ανδριάντας κουνήθηκε πρώτα και έπειτα έπεσε. Ποιος θα μπορούσε να περιγραφή τον θόρυβο που ακολούθησε και το χειροκρότημα των παρευρισκομένων για το θαύμα, τότε ο νέος, σαν να είχε μόλις ξυπνήσει, έτριψε τα μάτια του και κοίταξε προς τον ήλιο. Επειδή όλοι είχαν στραμμένο το βλέμμα τους πάνω του, ντράπηκε. Είχε χαθεί το αδιάντροπο ύφος του κι οι τρελές ματιές του από δώ κι από κει και είχε επανέλθει στο φυσιολογικό του σαν να είχε θεραπευθεί με φάρμακα. Παράτησε τις πολυτελείς χλαμύδες και τα ελαφριά ενδύματα, και γενικά τον Συβαριτικό τρόπο ζωής, έγινε εραστής τής λιτότητας και τού φιλοσοφικού τρίβωνα, και απογυμνώθηκε από τις παλιές του συνήθειες για να υιοθέτηση εκείνες τού Απολλώνιου» (Βιβλίο Δ΄ κεφ. XX)
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΚΡΗΣ ΚΟΡΗΣ
«Ενα από τα σημαντικότερα θαύματα του μεγάλου διδασκάλου ήταν αυτό που συνέβη στην Ρώμη, που μας το περιγράφει και αυτό με αρκετές λεπτομέρειες ο Φιλόστρατος. «Ένα από τα θαύματα του Απολλώνιου είναι και το έξης. Μία κοπέλα είχε πεθάνει, όπως φαινόταν, τον καιρό του γάμου της και ο γαμπρός ακολουθούσε το φέρετρο θρηνώντας για τον ανολοκλήρωτο γάμο. Μαζί του θρηνούσε όλη η «Ρώμη γιατί η κοπέλα καταγόταν από οικογένεια υπάτων. Ο «Απολλώνιος έτυχε να παρευρεθεί σ’ αυτή την συμφορά και είπε: «Αφήστε κάτω το φέρετρο κι εγώ θα δώσω τέλος στα δάκρυα που χύνετε για την νέα». Αμέσως ρώτησε το όνομα της κοπέλας. Οι περισσότεροι νόμισαν πώς θα εκφώνηση λόγο, σαν τους επικήδειους που συνήθιζαν θρήνους, όμως ο «Απολλώνιος το μόνο που έκανε ήταν να αγγίξει την κοπέλα και, αφού ψιθύρισε κάτι, ξύπνησε την κοπέλα από τον φαινομενικό θάνατο. Η νέα έβγαλε μία φωνή και επέστρεψε στο σπίτι του πατέρα της, όπως η Άλκηστη, όταν ο Ηρακλής την ξαναέφερε στην ζωή. Οι συγγενείς ήθελαν να του δώσουν χρηματική αμοιβή εκατόν πενήντα χιλιάδες, όμως τους είπε να κρατήσουν τα χρήματα για την προίκα της νέας» (ΧLV).
ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ «ΟΠΤΑΣΙΑΣ» ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ
Το 81 μ.Χ. βασιλεύει στην Ρώμη ο Δομιτιανός. Αρχικά βασίλευσε καλά, αλλά στην συνέχεια η βασιλεία του έγινε μία αφόρητη τυραννία για τους υπηκόους του. Οι κατηγορίες του Απολλώνιου κατά του Αυτοκράτορα και η αλληλογραφία του με τους φίλους του Ρούφο, Όρφιτο και Νέρβα που εξόρισε ο Δομιτιανός το 92 μ.Χ. από την Ρώμη ο Δομιτιανός, έγιναν οι βασικές αιτίες για την σύλληψη του και τις κατηγορίες εναντίον του. Φυλακίζεται, δικάζεται, και την ημέρα της δίκης του εξαφανίζεται μέσα απ’ το δικαστήριο και παρουσιάζεται 200 χιλιόμετρα πιο μακρυά στον χώρο της Δικαιαρχίας, όπου είχε στείλει πριν τον Δάμι προφητεύοντας του να πάει εκεί και να περιμένει, μαζί με τον Δημήτριο όταν ακόμα ευρίσκετο στην φυλακή. «Ας αφήσουμε όμως και πάλι τον Φιλόστρατο να μας διηγηθεί.
«Ο Δάμις είχε ξεσπάσει σε δάκρυα και είπε: «Άραγε, θεοί, θα ξαναδούμε ποτέ τον καλό και ενάρετο φίλο;». Ο Απολλώνιος που ήδη είχε παρουσιασθεί στο σπήλαιο των νυμφών, τον άκουσε και είπε: «Θα δείτε ή μάλλον ήδη τον είδατε». «Ζωντανό;» είπε ο Δημήτριος «γιατί αν είσαι πεθαμένος, δεν θα σταματήσουμε να θρηνούμε για σένα». Ο Απολλώνιος άπλωσε το χέρι του και είπε: «Πιάσε με, κι αν σου ξεφύγω, είμαι οπτασία που ήρθε από τον κόσμο της Περσεφόνης, σαν κι αυτές πού στέλνουν οι θεοί του κάτω κόσμου σε όσους η λύπη τους είναι δυσβάσταχτη. «Αν με ακουμπήσεις και δεν χαθώ, πείσε και τον Δάμι ότι είμαι ζωντανός και δεν έχω χάσει το σώμα μου». Δεν μπορούσαν πια να είναι δύσπιστοι, σηκώθηκαν, τον αγκάλιασαν, τον φιλούσαν και τον ρωτούσαν για την απολογία. ο Δημήτριος νόμιζε πως δεν είχε καν απολογηθεί, γιατί αλλιώς θα θανατωνόταν ακόμα και χωρίς να έχει αποδειχθεί η ενοχή του. Ο Δάμις είχε την γνώμη πως είχε απολογηθεί, όμως συντομότερα απ’ ό,τι περίμεναν, γιατί δεν φανταζόταν πως είχε τελειώσει την απολογία του εκείνη την μέρα. Ο Απολλώνιος είπε: «Έχω απολογηθεί, φίλοι μου, και απαλλάχθηκα από την κατηγορία. Η απολογία μου τελείωσε σήμερα, πριν από λίγες ώρες, όταν κόντευε πια μεσημέρι». «Πώς λοιπόν», είπε ο Δημήτριος, «κατάφερες να κάλυψης τόσο μεγάλη απόσταση σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;». Ο Απολλώνιος είπε: «Έκτος από ιπτάμενο κριάρι και φτερά κολλημένα με κερί φαντάσου ό,τι άλλο θέλεις και θεώρησε αυτό το ταξίδι θεϊκό έργο». «Πάντα πίστευα», είπε ο Δημήτριος, «πως οι πράξεις και τα λόγια σου είναι θεόπνευστα, και σε κάποιο θεό οφείλεται αυτό που τώρα συμβαίνει» (XII).
Αυτά τα φοβερά λοιπόν συνέβησαν, όταν ο Απολλώνιος θα έπρεπε κανονικά να εκείτο νεκρός κάπου στην «Ρώμη, αφού οι κατηγορίες πού είχε δεχθεί, οδηγούσαν σίγουρα στην ποινή του θανάτου. Και ποιες ήταν οι κατηγορίες εναντίον του;
Πρώτον: Συνωμοσία κατά του αυτοκράτορα, μαζί με τον κύκλο του Νέρδα.
Δεύτερον: Κατηγορία Μαγείας κυρίως λόγω της μαντικής ικανότητας του Απολλώνιου.
Τρίτον: Κατηγορία ότι το πλήθος λόγω των ικανοτήτων του, των θαυμάτων και των προφητιών του, τον λατρεύει σαν θεό.
Και η απάντηση του Απολλώνιου σε όλα αυτά; Ενώ οι φίλοι του και μαθητές του, ο Δημήτριος και ο Δάμις τον συμβούλευαν να φύγει στην Αίγυπτο ή την Λιβύη για να σωθεί, αυτός αντίθετα αποκρούει τις προτάσεις φυγής και παρουσιάζεται αυθόρμητα στην «Ρώμη για να δικασθεί. «Ήξερε και πάλι προφανώς ότι θα επακολούθηση.
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ
Σε μεγάλα γηρατειά, κοντά στα 100, πραγματοποιείται το μέγα γεγονός της ανάληψης του Απολλώνιου στους ουρανούς. το δρώμενο στην Κρήτη καθόλου τυχαία, εκεί δηλαδή όπου όλα ξεκίνησαν, συνετέλεσθησαν πρώτα τα οργανωμένα αρχαία Ελληνικά Μυστήρια, στην μητρίδα του Μίνωα και του Ραδάμανθυ δύο εκ των τριών κριτών του κάτω κόσμου και συγκεκριμένα στο ιερό σπήλαιο της Δίκτυνας, της πότνιας θηρών, της κυρίας των θηρίων, όχι τυχαία και αυτό περιγράφει πάλι ο Φιλόστρατος: «Λοιπόν λένε πως πέθανε στην Λίνδο και πως μπήκε στο ιερό της Αθηνάς και εκεί εξαφανίσθηκε. Στην Κρήτη λένε κάτι πιο θαυμαστό απ’ ό,τι στην Λίνδο ότι δηλαδή ο Απολλώνιος ζούσε στην Κρήτη τότε που τον θαύμαζαν περισσότερο από κάθε άλλη φορά και ότι πήγε αργά το βράδυ στο ιερό της Δίκτυννας. Το ιερό αυτό φυλάγεται από σκυλιά γιατί μέσα υπάρχουν πολλά πλούτη και λένε οι Κρητες πως τα σκυλιά αυτά είναι το ίδιο άγρια με τις αρκούδες ή οποιοδήποτε άλλο άγριο θηρίο. Όμως όταν πλησίασε ο Απολλώνιος, δεν γαύγισαν καθόλου, αντίθετα, τον πλησίασαν κουνώντας την ουρά, έτσι όπως δεν έκαναν ούτε σε κάποιον πολύ γνωστό. Οι φύλακες του Ιερού τον συνέλαβαν με την κατηγορία πως είναι μάγος και ληστής και τον έδεσαν λέγοντας πως έρριξε στα σκυλιά λίγο κρέας και σώπασαν. Ο Απολλώνιος τα μεσάνυχτα λύθηκε, φώναξε αυτούς που τον είχαν δέσει για να τον δουν, έτρεξε προς τις πόρτες του ιερού που άνοιξαν διάπλατα και έκλεισαν μόλις βγήκε, όπως ήταν κλεισμένες προηγουμένως, και ακουστήκαν παρθένες που τραγουδούσαν το έξης τραγούδι: «Πορεύσου από την γη, πορεύσου στον ουρανό, πορεύσου», δηλαδή ανέβα πάνω από τη γη» ΒΙΒΛΙΟ Θ»΄ ΚΕΦ. XXX
Μετά την ανάληψη του Απολλώνιου πολλές συζητήσεις εγένοντο σχετικά με το απίστευτο γεγονός της αναλήψεως του. Πολλοί δεν το πίστευαν και πεισματικά αρνούντο ότι συνέβη. Μία τέτοια περίπτωση μας περιγράφει και ο Φιλόστρατος ότι συνέβη στα Τύανα αρκετό καιρό μετά όταν: «Είχε πάει στα Τύανα ένας θρασύς νέος, έτοιμος για φιλονικία και χωρίς διάθεση να παραδεχθεί την αλήθεια. ο Απολλώνιος είχε ήδη φύγει από τους ανθρώπους, ωστόσο όλοι εξακολουθούσαν να είναι έκπληκτοι για την μεταβολή της φύσης του, κανείς όμως δεν τολμούσε να πει πως δεν είναι αθάνατος. Γι’ αυτό και οι περισσότερες συζητήσεις αφορούσαν την ψυχή, γιατί ήταν εκεί και πολλοί νέοι πού είχαν έφεση προς την σοφία. Ο νέος όμως περί ου ο λόγος, δεν συμφωνούσε καθόλου με την αθανασία της ψυχής και είπε: «Εγώ, φίλοι, εδώ και δέκα μήνες σχεδόν παρακαλώ τον Απολλώνιο να μου αποκάλυψη την αλήθεια σχετικά με την ψυχή, όμως είναι τόσο νεκρός που δεν μ’ ακούει που τον παρακαλώ ούτε με πείθει για την αθανασία του». «Έτσι είπε ο νέος, και μετά από πέντε μέρες, ενώ συζητούσαν για τα ίδια πράγματα κι αυτόν τον πήρε ο ύπνος εκεί που μιλούσαν και οι άλλοι νέοι ήταν απασχολημένοι με τα βιβλία και με γεωμετρικούς τύπους που τους χάραζαν πάνω στην γη, πετάχθηκε από τον ύπνο του σαν μανιασμένος και, μισοκοιμισμένος ακόμα, με τον ιδρώτα του να τρέχει ποτάμι, φώναζε: «Σε πιστεύω». Όταν τον ρώτησαν τι έχει πάθει «δεν βλέπετε», είπε, «τον σοφό Απολλώνιο που είναι ανάμεσα μας, ακούει τις συζητήσεις μας και ψάλλει ραψωδίες υπέροχες για την ψυχή;» «Πού είναι;» του είπαν «δεν τον βλέπουμε πουθενά, αν και θα το θέλαμε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο αγαθό». «Φαίνεται πως μόνο σε μένα παρουσιάσθηκε για να με πείσει για όσα δεν πίστευα», είπε ο νέος.
«Ακούστε τι λέει: Η ψυχή είναι αθάνατη και δεν ανήκει σε σένα, άλλα στην θεία πρόνοια. Το σώμα μαραίνεται κι αυτή σαν γρήγορο άλογο ελευθερώνεται από τα δεσμά, φεύγει γρήγορα και γίνεται ένα με τον ελαφρό αέρα αποδοκιμάζοντας την φοβερή και δυσβάσταχτη φροντίδα. Τι θα κερδίσεις μ’ αυτά; Κάποτε, που δεν θα υπάρχεις πια, θα τα πιστέψεις. Όσο είσαι ζωντανός γιατί προσπαθείς να βρεις εξηγήσεις σ’ αυτά; Αυτό ήταν σαφής ομιλία του Απολλωνίου, σαν λόγια θεού, για τα μυστήρια της ψυχής για να βαδίζουμε εύθυμοι και με γνώση της φύσης μας στον δρόμο που ορίζουν οι Μοίρες. Τάφο ή κενοτάφιο τους ανδρός δεν είδα πουθενά, παρ’ όλο που επισκέφτηκα το μεγαλύτερο τμήμα της γης. Παντού λέγονται ιστορίες παράδοξες που μιλούν για την θεϊκή φύση του. Στο ιερό του στα Τύανα γίνονται τελετές που ταιριάζουν σε βασιλιάδες γιατί ακόμα και αυτοί τον θεωρούσαν άξιο να τιμάται με τον τρόπο που τιμώνται οι ίδιοι» (ΒΙΒΛΙΟ Θ΄, Κεφ. ΧΧΧΙ)
Πηγή: Ευάγγελος Μπεξής, Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 25, άρθρο «Τα θαύματα του Απολλώνιου του Τυανέα», σσ. 28- 35
Ιησούς ο.....Απολλώνιος
Γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν δυστυχώς ακριβή στοιχεία για τη ζωή του Ιησού. Τα πιο αποδεκτά βρίσκονται στα τέσσερα Ευαγγέλια. Αλλά αυτά τα αρχεία δεν γράφτηκαν από τον ίδιο τον Ιησού, ούτε από κάποιον από τους άμεσους μαθητές του.
Όπως γράφει ο Fauste, ο μεγάλος Μανιχαϊστής του 3ου μ.Χ. αιώνα: Καθένας γνωρίζει ότι τα Ευαγγέλια δεν γράφτηκαν ούτε από τον Ιησού, ούτε από τους αποστόλους του, αλλά πολύ μετά από αυτούς, από κάποια άγνωστα πρόσωπα οι οποίοι κρίνοντας ορθά ότι δύσκολα θα γινόντουσαν πιστευτοί, καθώς διηγιόντουσαν πράγματα που δεν είχαν δει οι ίδιοι, κυκλοφόρησαν τις διηγήσεις τους με τα ονόματα των αποστόλων ή των μαθητών.
Αντίθετα, η καταγραφή της ζωής του Απολλώνιου είναι πλήρης. Καταγράφηκε από ένα προσωπικό φίλο και αφοσιωμένο μαθητή του Απολλώνιου, ο οποίος ήταν σταθερός σύντροφός του για πάνω από πενήντα χρόνια και ο οποίος κατέγραφε σε καθημερινή βάση όλα όσα ο Απολλώνιος έκανε ή έλεγε εκείνο τον καιρό.
Αυτή η καταγραφή αντιγράφηκε και πήρε τη μορφή βιβλίου από έναν από τους πιο γνωστούς ιστορικούς εκείνης της εποχής και δημοσιεύτηκε το έτος 210 μ.Χ. - περισσότερα από εκατό χρόνια πριν από την εμφάνιση των Ευαγγελίων.
Ο συντάκτης αυτού του βιβλίου ήταν ο Φλάβιος Φιλόστρατος ( 170 - 246 μ.Χ.), ο οποίος αποκαλείται ο Ταλλεϋράνδος του 2ου αιώνα. Ήταν διάσημος ακαδημαϊκός, συγγραφέας μεγάλου αριθμού φιλοσοφικών και ιστορικών βιβλίων και στενός φίλος του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου (146 - 211 μ.Χ.) και της συζύγου του Ιουλίας Δόμνας (158 - 217 μ.Χ.). Ο Σεβήρος ήταν Νεοπλατωνιστής και η Ιουλία Δόμνα μία από τις πιο διάσημες γυναίκες της ιστορίας. Ήταν ξακουστή φιλόσοφος και περιτριγυριζόταν από τις πιο μεγάλες διάνοιες της εποχής της. Ίδρυσε επίσης μια από τις μεγάλες βιβλιοθήκες της εποχής, η οποία απαλλάχθηκε από το φιλοσοφικό της περίβλημα από τον Χριστιανό αυτοκράτορα Ιουστινιανό (482-565 μ.Χ.) και καταστράφηκε ολοκληρωτικά τον 6ο αιώνα από τον Πάπα Γρηγόριο (540-604 μ.Χ.).
Ο αυτοκράτορας Σεβήρος και η σύζυγός του ήταν μεγάλοι θαυμαστές του Απολλώνιου και ήταν κατά παράκληση της αυτοκράτειρας που ο Φιλόστρατος συνέταξε τη ζωή του Απολλώνιου από τα χειρόγραφα που είχαν παραδοθεί στην ίδια. Ένα αντίγραφο αυτού του έργου, γραμμένο στα Ελληνικά, βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. Δεν υπήρξε Αγγλική μετάφραση μέχρι το έτος 1209. Εκείνη τη χρονιά, ο αιδεσιμότατος Έντουαρντ Μπέρβικ, προκαθήμενος του Λίσλιπ στην Ιρλανδία, δημοσίευσε τη δική του μετάφραση, ζητώντας εκ βαθέων συγχώρεση από το Χριστιανικό κόσμο για τις ομοιότητες (οι οποίες ήταν ολοφάνερες σε όλους) ανάμεσα στις ζωές του Ιησού και του Απολλώνιου......
Ο κόσμος σήμερα μπορεί να αγνοεί αυτές τις ομοιότητες. Ο κόσμος όμως του 2ου και 3ου αιώνα τις γνώριζε πολύ καλά. Η Εκκλησία εκείνης της εποχής βάσιζε την πίστη της στη Θεία φύση του Ιησού, πάνω στα θαύματα που λέγεται ότι είχε κάνει. Αλλά ο Απολλώνιος έκανε τα ίδια θαύματα μπροστά στα ίδια τους τα μάτια, και την ίδια στιγμή αρνιόταν να τα αποκαλέσει θαύματα, υποστηρίζοντας ότι απλά ήταν εκφράσεις του φυσικού Νόμου. Μια μέρα ο Απολλώνιος συνάντησε μια νεκρική πομπή, που μετέφερε το σώμα ενός νεαρού κοριτσιού που μόλις είχε πεθάνει. Σταμάτησε την πομπή με αυτά τα λόγια : Αφήστε κάτω το φέρετρο και θα στεγνώσω τα δάκρυα που χύνονται γι αυτή την κοπέλα. Σε λίγα λεπτά η κοπέλα σηκώθηκε και πήγε με τις φίλες της.
Ο Απολλώνιος ρωτήθηκε πώς ήταν εφικτά τέτοια θαύματα και απάντησε : Δεν υπάρχει θάνατος σε τίποτα παρά μόνο στην εμφάνιση .Αυτό που περνά από την Ουσία στη Φύση μοιάζει να είναι γέννηση, ενώ εκείνο που περνά από τη Φύση στην Ουσία μοιάζει να είναι θάνατος. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν γεννιέται και τίποτα δεν πεθαίνει, αλλά μόνο εμφανίζεται τη μια στιγμή και την άλλη εξαφανίζεται. Εμφανίζεται λόγω της πυκνότητας της ύλης και εξαφανίζεται λόγω της λεπτότητας της ουσίας. Αλλά είναι πάντα το ίδιο, διαφέροντας μόνο σε κίνηση και κατάσταση.
Τα "θαύματα" που έκανε ο Απολλώνιος, προκάλεσαν μεγάλη περισυλλογή στη νεοσύστατη Χριστιανική Εκκλησία. Ο μάρτυρας Ιουστίνος, ο μεγάλος Πατέρας της εκκλησίας του 2ου αιώνα, ρώτησε σχετικά : Πώς γίνεται και τα φυλαχτά του Απολλώνιου έχουν ισχύ πάνω σε συγκεκριμένα μέρη της δημιουργίας, επειδή αποτρέπουν, όπως βλέπουμε, τη μανία των κυμάτων, τη σφοδρότητα των ανέμων και τις επιθέσεις των αγρίων ζώων ; Και ενώ τα θαύματα του Κυρίου μας συντηρούνται μόνο από την Παράδοση αυτά του Απολλώνιου είναι πολυαριθμότερα και αποδεικνύονται πραγματικά σε γεγονότα του παρόντος, έτσι ώστε να παρασύρουν όλους αυτούς που τα βλέπουν ;
Ο Ράλστον Σκίννερ (1830-1893) συγγραφέας του έργου "Η Πηγή των Μέτρων", πιστεύει ότι αυτή η ομοιότητα βοηθά να εξηγήσουμε γιατί η ζωή του Απολλώνιου Τυανέα από τον Φιλόστρατο, κρατήθηκε τόσο προσεκτικά μακριά από μετάφραση και από το να γίνει ευρέως γνωστή. Λεει ότι αυτοί που έχουν μελετήσει αυτό το έργο στο πρωτότυπο, αναγκάζονται να συμπεράνουν ότι η ζωή του Απολλώνιου πάρθηκε από την Καινή Διαθήκη ή η Καινή Διαθήκη από το έργο του Φιλόστρατου. Καθώς η Καινή Διαθήκη δεν εμφανίστηκε παρά εκατό χρόνια μετά τη δημοσίευση του βιβλίου του Φιλόστρατου, αφήνουμε τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Τελικά, ΤΙ ΕΓΙΝΕ???
http://www.esoterica.gr
http://aorata-gegonota.blogspot.gr/2012/08/a_27.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)